Toets "Enter" om naar de inhoud te gaan

Tag: communication

#56 Socrates op Sneakers: ben jij een Dappere Denker?

De schrijfster Elke Wiss vindt dat het boek Socrates op Sneakers voor Dappere Denkers is.
Die mensen durven te twijfelen, onderzoeken in plaats van zeker weten en het niet-weten durven omarmen. De moed om niet meteen te roepen, maar eerst te zwijgen.En om dan de onderzoekende vraag te stellen. Het ontwikkelen van moed en het risico op ongemak verdragen hoort bij het ontwikkelen van je socratische houding.
Herken jij je hierin? Ik (nog) niet helemaal.
Elke Wiss werkt vanuit de praktische filosofie en past dat toe in gesprekken. Wat aansluit bij onze theorie is dat er bij deze aanpak in het gesprek zelf het denken wordt aangezet. En dat er daardoor ook een wisseling van perspectief mogelijk is.  Leren te onderzoeken zonder te willen winnen of overtuigen.
Je ontwikkelt een “Perspectivische lenigheid”: het vermogen om buiten je eigen kader, opinies, opvattingen te denken.
Een vraag is volgen Wiss een uitnodiging. Een uitnodiging tot nadenken, uitleggen, aanscherpen, verdiepen, informatie verschaffen, onderzoeken, verbinden.
De vraag vraagt ook durf om vanuit een open, nieuwsgierige houding te luisteren en te kijken. De kunst is dan daarbij bij het verhaal van de ander te blijven. Het kan het denken in beweging zetten of juist leiden tot verheldering, nieuwe inzichten of een nieuw perspectief voor de beantwoorder van die vraag.
Met deze definitie sluiten we ook een aantal dingen uit. Een vraag is niet: advies geven, hypotheses checken, invullen, een mening delen, een suggestie doen.
Wat maakt vragen stellen nog niet zo makkelijk?
Elke Wiss beschrijft in haar boek een aantal oorzaken:
1.BIOLOGIE: over jezelf praten is véél lekkerder dan vragen stellen;
2 VRAAGVREES: vragen is soms hartstikke eng;
3 SCOREN: je scoort beter met een mening dan met een vraag;
4 OBJECTIVITEIT: we zijn verleerd objectief te redeneren;
5 TIJD: we denken dat het tijd kost om goede vragen te stellen;
6 COMPETENTIE: we krijgen het niet geleerd.
Wat is een socratische houding?
‘Enkel hij die zichzelf kent, en weet dat hij niets weet, heeft ruimte voor werkelijke kennis,’ aldus Socrates.
Een vragende houding is precies de houding die Socrates belichaamde: een onwetende, verwonderde, soms zelfs onbenullige houding. Zelfs de dingen die we doorgaans aannemen, die vanzelfsprekend lijken, stelde hij ter discussie en werden door hem bevraagd. Het feit dat we denken zeker te weten weerhoudt ons ervan wezenlijke vragen stellen.
RECEPT VOOR EEN SOCRATISCHE HOUDING
  • Nieuwsgierigheid als basis;
  • Een flinke scheut onwetendheid;
  • Een theelepel naïviteit;
  • Een snufje wens tot verdieping;
  • Een portie geduld;
  • Oordelen bewaard in de koelkast;
  • Tijd;
  • Leegte in je hoofd en openheid in je ogen;
  • Een pond empathische nulstand.
en vooral….. DURF!!!
Reageer

#50 Constructief conflicten durven aangaan: niet makkelijk, toch doen !

Kun jij op je werk jezelf zijn?
Gewoon voluit helemaal jezelf kunnen zijn?
Zeggen wat je vindt?
En wat als je wordt aangesproken op hetgeen je vindt en de ander heeft daar moeite mee?
Soms is daar voor beiden kanten durf nodig. Soms gebeurt het dat de wijze waarop men zich uitspreekt, “ik zal hem wel even de waarheid vertellen” op een botte wijze gebeurt.
Een luisterend oor zal dan sowieso niet gevonden worden.

Vaak zijn er prachtige voornemens gemaakt en vertaald in waarden zoals open communicatie die een cultuur moeten borgen waarin dat zou kunnen.

Aanspreken in een organisatie

Wanneer er vertrouwen is (de basis), durven de teamleden zich uitspreken, hun mening zeggen, of anderen uitdagen in hun mening. ‘Conflicten’ lijken negatief, maar constructieve conflicten zijn juist zeer productief voor teams: daardoor kunnen ze problemen sneller en vollediger oplossen.

Het tegenovergestelde van (constructieve) conflicten is een kunstmatige harmonie: iedereen is vriendelijk, er zijn ogenschijnlijk geen problemen.

Aan de communicatie gaat ‘durf’ vooraf om constructieve collegiale conflicten aan te gaan.

Teams zullen zich moeten versterken naar een groter onderling vertrouwen, meer inzicht in elkaars communicatie en achtergrond. Na de versterking ben je toegerust en kun je de toenadering vervolgen. Dit vraagt vertrouwen, toerusting en toenadering.

Vertrouwen: het slechten van blokkades:

In onze aanpak werken van vanuit het theoretisch model van Lencioni. In een goede teamwerking moeten alle teamleden elkaar vertrouwen. Zonder vertrouwen durven teamleden zich niet uitspreken, omdat ze niet zeker zijn of iedereen wel positieve intenties heeft. Vertrouwen hebben in elkaar betekent dat je je kwetsbaar kan opstellen in het team, want je wordt gerespecteerd. Het eerste wat ons dan te doen staat, is het slechten van blokkades die communicatie op de werkvloer in de weg staan. Communicatie is voor ons in deze fase dan ook het vermogen om een veilig klimaat te scheppen waarin men op succesvolle wijze met elkaar kan omgaan. Dit vraagt om een kijkrichting en werkwijze waarbij (zelf)- relativering en toegang krijgen tot ‘het hart’ in het geding zijn.  Het slechten van blokkades moet plaatsvinden binnen de huidige activiteiten.

Toerusting en toenadering:

In tweede instantie is het een kwestie van toerusting én toenadering. Toerusting heeft betrekking op het wijzigen van de collectieve kijkrichting en het zoeken naar en vinden van de juiste toon, ook wanneer de andere partij er een andere toon op nahoudt.

Bij het vormgeven van toerusting en toenadering gebruiken we de concepten van Lucy Kortram (onder andere lector ‘Diversiteit en de multiculturele competentie’). Thema’s als roltoewijzing, het actorperspectief, empowerment en multiculturele/diversiteit communicatie zullen gebruikt worden.

Aanspreken: zelf doen!

Om uiteindelijk iemand aan te spreken is er ook durf nodig.Om lef te tonen en/of te durven vindt er een afweging plaats. Deze afweging in ons brein wordt beïnvloed door de context en organisatiefactoren, risicoperceptie, competenties en bevorderende en belemmerende factoren. De meeste mensen kunnen shiften van impulsief naar reflectief denken en handelen.

Het moment van aanspreken kan een kantelmoment zijn.

Kantelmomenten zijn gebeurtenissen met een eerste gevoelde moeilijkheid en een tijdselement. Dat kan kort- of langdurig zijn. De keuze tussen impulsief en reflectief handelen wordt beschreven als het wippen op de emotionele wip. Dit wippen vraagt een breed bereik van emotionele technieken om effectief te dealen met de angst. De kunst is te ontdekken wanneer angst een vriend is en wanneer men ermee moet omgaan. Op dat moment vindt er in het brein risicoperceptie plaats. De mate van bewustwording en reflectie op de perceptie bepaalt of er sprake is van lef tonen of van durven.

Stappen bij het kantelmoment en aanspreken:

Stap 1.

Bepaal het kritieke moment en onderwerp. Op dat moment zal je dat ook fysiek merken. Je merkt dat vaak aan de ademhaling, hartkloppingen, zweten, stotteren, trillende lichaamsdelen etc.

Stap 2.

Zoek dan in het moment waarin het mogelijk is om even afstand te nemen en te stoppen, kijken en luisteren. Reflecteer, check wat maakt dat je iemand wil aanspreken, kies wat belangrijk is en welke acties mogelijk zijn. Stel een doel.

Stap 3

Check het doel om iemand aan te spreken. Is het doel echt doelmatig? Geeft het doel het te verwachten resultaat en effect?

Stap 4

Wat is de inzet van je aanspreken? Wat moet er gedaan worden? Wat levert het op en wat kost het? Welke obstakels en hulpbronnen zijn er? En stel de vraag: wat doet het je?

Stap 5.

Benoem wanneer je daadwerkelijk iemand gaat aanspreken en vanuit welke waarde.

Stap 6.

Durven en doen!

Reageer

#12 1 jaar ondernemen met lef, leven en beleving!

Inmiddels al een jaar weg bij ProActief UvA en werkend als zelfstandig ondernemer in durven. Het lijkt enorm ver weg en lang geleden. Geen fietstochtjes naar het werk meer, niet meer door Amsterdam fietsen. Het missen van de lekkere koffie en de goede gesprekken met collega’s. Weinig grappen uit kunnen halen en redelijk vaste werktijden. Uitzicht op de Sarphatistraat en Roeters verdwenen. Eerlijk gezegd is dat hetgeen waar ik echt afscheid heb van moeten nemen.
Daar is ook veel voor teruggekomen. Ik rijd meer in de auto door de hele regio. Van Den Helder tot aan Delft. Werktijden zijn wisselender. Ik kan meer zwemmen en lopen met Tek. Maar werk ook vaak  later en op verschillende locaties. Ik ontwikkel nieuwe producten: Guts, durf te ondernemen, SummerSchool en Winterschool Sociaal Ondernemen, Durven wordt steeds meer onderbouwd door mijn Masterstudie Human Development en de Master NLP.
Klanten blijven komen. Ik word door Inholland ingehuurd als free lancer. Na business studies en Facility management nu ook toerisme en nieuwe vakken zoals Projectmanagement, Marketing en Duurzaam Ondernemen.
LoopbaanLef zet ik in voor individuele trajecten bij onder andere gemeentes en particulieren.
Communication Challenge bij o.a. handhavers, managers en in teams.
Comfort Challenge meer in individuele trajecten voor medewerkers in loondienst maar ook bij verandertrajecten in teams. Bij organisaties zoals een landgoed, cateringbedrijven, teams bij gemeenten, Kinderopvang, onderwijs en zorg.
De agressie trainingen lopen ook goed. Re-integratie bedrijven, handhavers, welzijnsinstellingen maken gebruik van de AAA (Adequate Agressie Aanpak).
En ook steeds meer intervisie en groepscoaching.
Kortom de omzet is ver boven verwachting.
In mijn vrije tijd zwem ik elke zondag in de zee en ben actief bestuurslid bij ZCFC. Ik zet daar nu een begeleidingsteam op voor het G team. Verder ben ik moderator en organisator van Platform aan de Zaan bijeenkomsten.
Kortom een roerig jaar maar wel met volop lef, leven en beleving!

Dank aan allen die ik meer heb leren durven, alle opdrachtgevers die mij het vertrouwen hebben gegeven en alle samenwerking- en netwerkpartners.

Op naar 2018!

Reageer