Toets "Enter" om naar de inhoud te gaan

Tag: comfortzone

#69 Durven en keuzes maken: ZOEK HET ZELF UIT!

#69 Durven en keuzes maken: ZOEK HET ZELF UIT!

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Stel jij wel eens de zeilen bij?
Oei…. dan merk je wel even een disbalans toch?
De vraag is dan: durf ik de zeilen bij te stellen?
We neigen om onze status quo zoveel mogelijk te beheersen, Dit noemen we in de psychologie locus of control. Ga je uit van je eigen regie of  ga je ervan uit dat alles je overkomt of je wordt aangedaan.
Kortom durf je de regie te nemen?
Ga je iets doen of geef je het uit handen? En heb je dan wel eens spijt?
Iets niet doen vraagt ook wel durf. Als het een bewuste stap is geweest met een reflectie op risico’s  en de kansen. Bij durven kiezen we bewust.
Dit geeft je een zekere rust. Je overweegt bewust en kunt er of vrede mee hebben als iets niet lukt ofwel blijblijblij als iets wel lukt!
Je kent het schilderij van Magritte wel: ceci n’est pas une pipe. Als je het bekijkt wat zie je dan? Geen pijp…een schilderij van een pijp!
Je kunt je dus overtuigen van allerlei zaken.Dit kun je je leven lang doen. Overtuigingen komen voort uit waarden. En deze sturen je competenties en gedrag.
Kun jij je motieven onder ogen zien? Ben je bereid om niet een gewenst maar een echt beeld te laten zien?
Maak je keuze op basis van voor jou essentiele waarden!
Het gaat om jouw integriteit vanuit je waarden: kun je ze trouw blijven?
Of eventueel bereid zijn tot compromissen maar niet tot het verkopen van je ziel.
Het gaat over pal staan voor waarden, in staat zijn hun hiërarchie te bepalen en te kunnen handelen naar de realiteit.
Ik wens je een prettige zeiltocht met golven, wind en land in zicht!
En zoek zelf je eigen koers uit.
Reageer
#68 Het hoe en wat om uit je comfortzone te komen: oorzaken en praktische tips.

#68 Het hoe en wat om uit je comfortzone te komen: oorzaken en praktische tips.

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Wij zijn allen comfort-creaturen! Ja, ik ook!
Wanneer mensen het hebben over de comfortzone gaat het voor de meeste mensen niet over comfort maar over het vermijden van angst of de angst om te falen.
We zijn als mens een een comfort-creatuur. We doen er alles aan om disruptie en verrassing te voorkomen.
De wet van Yerkes-Dodson is een empirisch vastgestelde wet die aantoont dat er een relatie is tussen het stressniveau en de prestatie. De term stressniveau was hier synoniem met arousalniveau (of niveau van fysiologische opwinding). De vraag is hoe we er mee omgaan.
Hoe zit het met de comfortzone en de learningzone dan?
De uitdaging ligt in het opzoeken van de zogenaamde learningzone. Deze geeft stress maar ook een kick!
Bij de kick van de learning zone is er ook de rust van de comfortzone nodig. Ons brein reageert positief op comfort en geeft de “happy” chemicaliën dopamine en serotonine af.
Vraag jij jezelf af waarom mensen gevaarlijke dingen juist wel doen?
Sommige mensen zijn gek op “thrills” en riskante situaties; deels door de stoffen in het brein en deels door het het vergroten van de zelfwaarde alsmede het gevoel dat men iets bereikt heeft. Horrormovies en rollercoasters zijn hier een voorbeeld van.
En waarom helpt nieuwsgierig zijn bij durven?
Het brein houdt ook van “nieuwigheden” hierbij komt ook weer dopamine vrij, als een beloning-factor. Het zoeken naar iets nieuws geeft al vaak voldoende kicks/dopamine dan het behalen van het resultaat. Nieuwsgierigheid is dus een potentieel instrument om uit de comfortzone te komen.
Jeff Bezos, starter en CEO bij Amazon.com had eens een lastige keuze in zijn leven en stelde zichzelf 3 vragen:
  1. Bedenk nu eens dat je 80 bent
  2. Bedenk dat je dan terugkijkt op je leven, wetende dat je zo weinig mogelijk spijt zou willen hebben over je keuzes
  3. En vraag jezelf af: “Zou ik over zoveel jaar spijt hebben van deze keuze of juist van het feit dat ik niet gekozen heb?
Een helder perspectief wordt medegevormd door juist vooruit te projecteren en beelden te vormen. En daarbij de inschatting dat je mogelijk spijt kunt hebben van iets. Dit kan de korte termijn emotie bij de keuze weghalen.
Het spotlight effect kan je in de weg zitten?
We denken dat we de focus hebben van andermans aandacht. We denken dat wij de hoofdrolspeler zijn in onze eigene levende wil, en dat de aandacht juist daarom op ons komt. De waarheid is dat niemand echt Zoveel om jouw gedrag geeft. Mensen herinneren zich 99% van het geen je aan stommiteiten hebt gedaan niet meer. Niemand praat ALTIJD over jou en buiten je directe cirkel denkt er niemand regelmatig aan jou. Het is een illusie. Draai het om: Als jij nu eens niet zoveel om de anderen geeft en wat zij over jou zouden kunnen denken want zij denken ECHT niet zoveel aan jou. Dat is juist GOED! Het geeft je de ruimte om te doen wat je wil.
Interne Demonen
Zij zeggen Je kunt het niet!!! Volgens Freud komt de realiteit komt binnen bij het ego en zorgt dat het ego zich moet verhouden tussen het Id en het Superego. Hierbij ontwikkelt het ego verdedigingsmechanismen gevoed uit angst en schuld.
Essentieel is dan het scheiden van feitelijkheid en het mechanisme.
Rationalisatie, ontkenning, intellectualisme kunnen dan een mechanisme zijn.
Er zijn ook onbewuste overtuigingen veelal opgedaan in onze jeugd welke onze zelfwaarde bv kunnen beïnvloeden en nu af en toe opflitsen.” Ik kan het niet’
Het is nu het moment niet?
Het is NOOIT een goed moment iets anders te doen. niet in actie komen geeft voeding aan angst. Je moet dus in beweging komen. Perfectionisme is een vorm van zelf mishandeling. Uitstelgedrag is een symptoom van perfectionisme, en het wordt verpakt in hetgeen anderen van ons verwachten.
Sommige mensen lijden aan “Planning Paralysis”: eindeloos analyseren en plannen zonder in actie te komen.
Wat helpt? Gebruik de 40-70  regel: hoeveel info heb je nodig om een besluit nemen? Uit onderzoek blijkt minimaal 40% – max 70% heb je van de beschikbare info om een besluit te nemen.
Welke strategien werken nog meer?
Stoicisme: Vrijwillig ongemak oefenen om je gemoedsrust te testen het leert je om te gaan met onzekerheden;
Uitdagingen in het dagelijks leven aangaan, bijvoorbeeld:
  1. TV voor een maand opgeven
  2. Weekbudget 25% downsizen
  3. Voor een periode geen Social Media bekijken
  4. Doe een wandeling bij slecht weer
  5. Als je ergens mee wil stoppen ga dan nog even 1 streepje verder door
  6. Oefen een gewoonte Nee te zeggen op een bepaald iets
  7. Doe normale activiteiten met telkens een kleine aanpassing
  8. Doe zomaar dingen
  9. Maak een lijst wat je niet kunt: zet daarna achter elk punt : maar wat ik wel kan is…
Stappen om uit de comfortzone te komen:
  1. Stop met rampscenario’s: ze komen nooit specifiek uit!
  2. Wees specifiek in wat je wil doen en begin klein.
  3. Is het eerder een keer niet gelukt? Haal geen oude koeien uit de sloot (het verleden is het verleden)
  4. Check the records (wat heeft een ander al succesvol gedaan?)
  5. Toets en minimaliseer risico’s:
    1. Waarom is iets risicovol?
    2. Wat doet het je (3x doorvragen)
    3. Wat zijn de feiten?
    4. Wat zijn de echte kosten en baten)
    5. Wat gebeurt er als je niets doet?
    6. Stel vragen of laat ze stellen (vragen zijn duwtjes uit de comfortzone)
  6. Laat je controlebehoefte los! Je prefrontale cortex is afhankelijk van een gevoel van controle. We denken dat controle hetzelfde oplevert als veiligheid Nieuwe ervaringen geven altijd een gevoel dat er geen controle is, je kunt vooraf geen voorwaarden geven voor een onbekende ervaring. Des te meer we naar controle hunkeren des te meer we ook het gevoel van angst voeden en des te minder ervaren we echt.
  7. Het onbekende is altijd eng, maar eng is niet altijd negatief. Het wordt pas echt eng wanneer we van het onbekende daadwerkelijk kennis nemen. Dus iets onbekend is niet hetzelfde als angst. Als je angst kan transformeren naar een logisch plan of een set stappen om jezelf aan te passen op wat er komt dan wordt het onbekende een simple probleem met een mogelijke oplossing
  8. Weet wat niet onder controle hebt.
  9. Speel, exploreer en wees nieuwsgierig. Eens was er een punt in ons leven dat alles in het leven nog onbekend was. Namelijk als kind. Door te vragen, onderzoeken en te spelen gingen we met het onbekende om.
  10. Focus op juist iets anders, houd je weg van de angst: exploreren en nieuwsgierigheid helpt dan. Juist hetgeen jou fascineert daar moet je naar op zoek.
Reageer
#65 Het is tijd voor moedige leiders, voor een dapper geluid!

#65 Het is tijd voor moedige leiders, voor een dapper geluid!

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Je kunt slim zijn en op diverse vlakken competent zijn en toch maak je het verschil niet. Kent u die uitdrukking?
Een beetje durf en doorzettingsvermogen zorgt dat jij je droom najaagt, je visie uitdraagt en op jouw manier je steentje bijdraagt.
Hoe doe je dat als leidinggevende?
Het leren tonen van moed is een belangrijk onderdeel van jouw professionele vorming.
Hoe ontwikkel je dat?
Dat doe je in stappen.
Het begint met het opdoen van zelfkennis. Moedig gedrag gaat gepaard met de ontwikkeling van je eigen taakvolwassenheid. Ontwikkel bescheidenheid in relatie tot eigenheid.
Je hoeft nog niet alles te kunnen en te weten. Leiderschapsontwikkeling is een levenslang proces en er is moed voor nodig om taakvolwassen te worden. De ontwikkeling van zelfbewustzijn en moed staan dan centraal. En het maken van fouten en falen zijn een bijdrage daarin.
Een 2e stap is verantwoordelijkheid nemen voor positieve interpersoonlijke relaties.
Het aangaan en onderhouden van deze relaties is belangrijk om te kunnen beïnvloeden en te inspireren. Leren bemoedigen is in deze fase het thema. Naast de eigen ontwikkeling (continu proces!) en de positieve relaties aangaan is het ook zaak dat je je kader ook durft te halen uit onpersoonlijke zaken zoals strategie, structuur, systemen, en omgeving. De moed om daar keuzes in te maken, te volharden en lankmoedig te zijn, is essentieel.
Deze stappen vraagt om een dapper geluid.
Moedige mensen maken het verschil. Dit dappere geluid komt van mensen die HET verschil willen maken door anders te doen of te denken dan anderen. Het zijn gedreven mensen die een visie uitdragen, een droom najagen, en hun steentje op hun manier bijdragen.
Als leidinggevende kun je mensen inspireren om te vernieuwen en hen aanmoedigen het verschil te maken door vrijmoedig nieuwe wegen te verkennen. Zo kweek jij ook weer moedige leiders die hun nek uitsteken en reputatierisico’s voor lief nemen.
Het is tijd voor dat soort moedige leiders.
Reageer
#64 Geef eens op als je durft!

#64 Geef eens op als je durft!

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Durf jij wel eens op te geven?
En als je dat dan doet, ben je dan een “loser”? Je hebt het gewoon niet volgehouden en je hebt niet doorgezet! Je bent eerder gestopt bij hardlopen of je hebt je omzet niet behaald. Wat had het effect geweest als het wel was volbracht? Echt beter, gezonder en moediger?
Opgeven kan ook de meest optimale mogelijkheid zijn gegeven de omstandigheden. Als iets niet lukt kun je dat verlies verduren? En heeft het iets anders misschien opgeleverd?
Tenslotte is het maar een gedachte dat we iets moeten behalen. Opgeven is een menselijke ervaring is die je toch beter kan maken.
Maar dan in iets anders. De angst om het niet te bereiken is slechts gegenereerd door gedachten.
En was je niks voordat je met het streven begon? Nee, toch? Je hebt een nieuw herstartpunt gevonden dat is alles!
Geef het op en zie dat leven altijd zichzelf al heeft geregeld.
Als je heel erg je best doet om een ander (beter?) mens te worden; geef alle ideeën en verhalen over jezelf, je leven en je verleden ook maar op, en beweeg in alle vrijheid die dan rest.
En tot slot; ben je heel druk met proberen te snappen waar wij het nu over hebben?
‘ja, maar ik…of bij mij…of hoe zit het dan met…’
Geef dat ook maar op.
Opgeven geeft juist de kans op een nieuwe beweging en je hoofd zou er zomaar (een heel stuk) rustiger van kunnen worden!
Reageer
#63 Durven en routines. 5 tips voor een ochtendroutine!

#63 Durven en routines. 5 tips voor een ochtendroutine!

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Gewoontegedrag is gedrag dat routinematig, zonder bewust na te denken, wordt vertoond. Het kan gaan om automatisch uitgevoerde handelingen en om keuzes die ingesleten zijn en waar na verloop van tijd niet meer over nagedacht wordt.
Wanneer we ons voor het eerst bezighouden met een nieuwe taak, werken onze hersenen hard aan het verwerken van tonnen nieuwe informatie terwijl we onze weg vinden. Maar zodra we begrijpen hoe een taak werkt, begint het gedrag automatisch te worden en neemt de mentale activiteit die nodig is om de taak uit te voeren drastisch af.
Soms haken we af wanneer iets te moeilijk wordt of er meer durf nodig is.
Maar juist het inslijten van een nieuwe routine zorgt ervoor dat je basis om telkens te durven sterker wordt!
Bedenk hoeveel intelligentie en concentratie je moest gebruiken de eerste keer dat je inparkeerde of zelfs de eerste keer dat je je veters bond. Vergelijk dat dan met de hoeveelheid mentale inspanningen die je nu doet om die activiteiten uit te voeren.
Duhigg schrijft: “Dit proces – waarin het brein een opeenvolging van handelingen omzet in een automatische routine – staat bekend als” chunking “, en het is de oorzaak van de vorming van gewoonten. Er zijn tientallen, zo niet honderden, gedragsbrokken waar we elke dag op vertrouwen. Gewoonten bestaan uit een eenvoudige, maar uiterst krachtige driestaps lus.
Ten eerste is er een cue, een trigger die je hersenen vertelt om naar de automatische modus te gaan en welke gewoonte om te gebruiken. Dan is er de routine, die fysiek, mentaal of emotioneel kan zijn. Ten slotte is er een beloning, waarmee je hersenen erachter komen of deze specifieke lus de moeite waard is om te onthouden voor de toekomst. Na verloop van tijd wordt deze lus … meer en meer automatisch. De cue en beloning raken met elkaar verweven tot een krachtig gevoel van anticiperen en verlangen naar voren komt.
Laten we eens beginnen met de start van de dag! De ochtendroutine!
De ochtendroutine is echt een tijd voor persoonlijke groei. Je hoeft niet dezelfde ochtendroutine te hebben als ik, het gaat erom je eigen routine te maken, en ik ga je enkele tips geven die je in je routine kunt opnemen.
1. Plan vooruit. Maak het jezelf gemakkelijker door de avond ervoor alles wat je nodig hebt ’s ochtends voor te bereiden. Op die manier staat het voor je klaar en heb je geen excuses om er niet mee door te gaan.
2. Zet je wekker ergens waar je fysiek moet opstaan en zet hem uit. Ik raad aan om een wekker te gebruiken in plaats van je telefoon, zodat je zo lang mogelijk van je telefoon af kunt blijven.
3. Zoek uit hoeveel tijd je ’s ochtends hebt. Denk niet dat je een uur of twee moet besteden om dit voor je te laten werken. U heeft slechts 15 minuten nodig.
4. Als de zon schijnt, ga dan naar buiten en kijk naar het blauw aan de hemel (niet direct naar de zon).
5. Neem elke ochtend een koude douche. Je bouwt jezelf voorbij de mentale kracht door jezelf iets te laten doen dat je niet wilt doen.
Reageer
#61 Zou je “koud-water-zwemmen” eens durven te proberen?

#61 Zou je “koud-water-zwemmen” eens durven te proberen?

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Beginnen:
Koud water zwemmen heeft geen geheimen, het is een kwestie van beginnen en doorzetten.
Gewoon beginnen met koud af douchen. Start met een keer per week, waarbij je de tijd dat je doucht steeds meer verlengd. Stap eruit als je je niet op je gemak voelt en stel geen tijddoelen in om eronder te blijven. Volg je gevoel.
De vervolgstap is op dezelfde wijze een keer in het water te stappen. In het begin is het raadzaam om wel samen met iemand te gaan.
   Het is gemakkelijker om in de zomer te starten bij een watertemperatuur van 16 ° C of hoger. En daarvan uit verder op te bouwen.
Toch kun je nu ook al beginnen. Doe het dan wel met iemand die ervaren is.
En: werkt het nog niet accepteer dat dan en kies een warmer moment.
Het eerste wat er gebeurt als je in koud water komt, is de reactie op kou-ervaring- de eerste zucht, snelle ademhaling en verhoogde hartslag en bloeddruk.
En regelmaat werkt ook goed. Als je meerder keren per week gaat, wordt de kou-reactie van je lichaam steeds gehalveerd. Moet ik er wel bij zeggen bij gelijke omstandigheden. In mijn praktijk blijkt dat geen enkel moment en geen enkele plek hetzelfde is.
Wat wel blijft is een algemene gewenning: als je een paar weken in koud water mist, begin je niet helemaal opnieuw.
De belangrijkste bron van aanpassing die mensen hebben aan koude omgevingen zijn onze hersenen. Het lichaam heeft een beperkte capaciteit om zich aan te passen aan de kou. Ons brein kan het lichaam sturen hierin.
De rillingen:
Rillingen worden gestimuleerd om de diepe lichaamstemperatuur te verhogen wanneer een verlaging van de diepe lichaamstemperatuur optreedt. Het werkt door onvrijwillige samentrekking van de spieren om warmte te genereren en maakt bewegingen zoals zwemmen moeilijk te coördineren.
De hypotherme aanpassing vermindert de hoeveelheid rillingen die optreedt wanneer de diepe lichaamstemperatuur wordt verlaagd. Door herhaaldelijk zwemmen in koud water dat de diepe lichaamstemperatuur verlaagt, vermindert dit de rillende reactie. Dit heeft het effect dat de zwemmer de beweging kan coördineren, maar ten koste van een grotere diepe lichaamskoeling in vergelijking met iemand die rilt. De vermindering van de rillingsrespons is temperatuurspecifiek, als de diepe lichaamstemperatuur afkoelt tot boven de normale daling van de diepe lichaamstemperatuur, wordt de rillingsrespons opnieuw gestimuleerd.
Het belangrijke punt om op te merken is dat de diepe lichaamstemperatuur waarbij rillingen optreden bij iemand die is aangepast dichter bij de staat van klinische hypothermie ligt (kernlichaamstemperatuur is 35 ° C) dan niet-aangepaste individuen. Daarom moeten degenen die koud aangepast zijn, ‘naar hun eigen lichaam luisteren’ in plaats van het geklets aan de waterkant. Als ze beginnen te rillen, moeten ze uit het water komen en beginnen met het opwarmen.
De tijdsduur:
De tijdsduur in het water is niet alleen een weerspiegeling van de staat van aanpassing, maar een combinatie van factoren die betrekking hebben op elk individu, waaronder hun massa, vetheid, fitness, voedingsregime en hoe lang de persoon stilstaat. Recente technologie en onderzoek suggereert het bestaan van bruin vetweefsel (BAT) bij volwassen mensen; eerder werd gedacht dat dit soort vet alleen aanwezig was bij baby’s. Er is nu echter vastgesteld dat het voorkomt bij sommige personen die blootgesteld zijn aan koude, maar de mate waarin dit bijdraagt aan thermoregulatie wanneer zwemmen in koud water niet is vastgesteld.
Dus:
Koud water zwemmen heeft geen geheimen, het is een kwestie van beginnen en doorzetten.
Gewoon beginnen met koud af douchen. Start met een keer per week, waarbij je de tijd dat je doucht steeds meer verlengd. Stap eruit als je je niet op je gemak voelt en stel geen tijddoelen in om eronder te blijven. Volg je gevoel.
Reageer
#60 Material Matters: laten we elkaar comfort geven in een oncomfortabel moment.

#60 Material Matters: laten we elkaar comfort geven in een oncomfortabel moment.

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Ik zag vorige week een reactie van Peter Goldsteijn op een bericht van de Gemeente Zaanstad over de afbraak van het Zaanse Zwembad.
Een vraag die hij stelde was of er ook een “Materialenpaspoort” zou komen.
Hij refereerde hierbij naar Thomas Rau en zijn boek Material Matters. Ik dacht zelf aan de inspirerende lezing die Rau gaf vanuit De Maatschappij/De Corner vorig jaar in augustus. Daarop heb ik zijn boek direct gekocht en ben gaan lezen.
Alles is tijdelijk, alleen de gevolgen zijn permanent stelt Rau. Momenteel ziet hij onze maatschappij als een roofbouw maatschappij wil graag ontwikkelen naar een oogst maatschappij.
Zijn lezing startte hij met een statement: “Natuur heeft altijd gelijk” En wij zijn te gast bij de natuur. En hoe gaan we om met deze gastvrijheid?
De aarde is een gesloten systeem, ons verblijf is tijdelijk en alles is even belangrijk. Hij geeft als voorbeeld:
“Een apparaat van 1000 euro is niets meer waard als een deel van 5 cent het niet meer doet.”
Verder reageren we veelal op actualiteiten en incidenten. Lange termijn denken en doen blijkt lastig. Tot op heden lijkt het alsof we geen keuzes maken.
We maken onvrijwillig alle veranderingen mee. En ons “zijn” is altijd tijdelijk, niets is permanent. Wij zijn reizigers in de tijd.
De schaarste die er is aan middelen kun je zien als dat alles een limited edition is. Alle materialen zijn dus “limited editions”. Wel is de bron “zon” ongelimiteerd.
Verder geeft Rau aan dat macht en verantwoordelijkheid nu gescheiden zijn. In een nieuwe economie wil hij dat juist samenbrengen. Dat zorgt dat bij elke keuze ook verantwoordelijkheid  hoort. Elk eigendom neemt verantwoordelijkheid met zich mee. Macht en verantwoordelijkheid zijn niet meer te scheiden.
In zijn lezing gaf Rau aan dat er een kadaster voor alle materialen zou moeten komen en de ingezet moet worden om 100 % afval te elimineren.
Alles wat eindig is moet je geïnventariseerd hebben. Feitelijk hebben we materialen gedeponeerd in de vorm van een gebouw.
Van mijn naar depot!
Vastgoed is los goed.
Van eigendom naar eigenslim.
Rau geeft aan dat we meer op een service basis moeten leren werken. Daarmee hou je verantwoordelijkheid bij eigenaar en deze levert dan de service. Dit vind je ook terug bij leaseconstructies.
Zou dit ook met coaching op durven werken? Duurzaam durven? Ik geloof het wel. Er is een circulaire potentie het is afhankelijk van de keuze van de mens.
DAAS Durf As A Service Designed to Performance
De trainer is de eigenaar van de training. En derhalve machthebber en verantwoordelijk. Designed to be updated: gewenste gebruiksduur zo lang mogelijk door updates. Gewenste gebruiksduur is maximaal te verlengen.
Wat betekent het verhaal van Rau dan verder voor ons als maatschappij?
  • We vernietigen nooit meer iets dat we nodig kunnen hebben;
  • We maken afspraken over wat nodig in plaats van mogelijk;
  • We gedragen ons als gast en de aarde is geen all inclusive buffet;
  • We kopen niets nieuws maar kijken eerst naar circulaire oplossingen;
Wat vraagt dat?
Voelen we ons niet verantwoordelijk genoeg, doen we meestal niets. Qua motivatie is er vaak 1 reden waarom je ergens wil zijn. Kies voor 100 redenen om er te zijn. We moeten zoveel mogelijk Kennedy’s zoeken om naar de maan te gaan. We moeten niet nadenken maar voordenken.
Mentaliteit met iets van zoveel mogelijk verdienmodel maar zo min mogelijk. Dit levert andere vragen en vraagt een andere mentaliteit: “Denken en doen in het kader van het nodige in plaats van het mogelijke.”
We stemmen ons handelen af op de tijdelijke behoefte. Elke optie heeft een einde. We weten alleen niet wanneer het zich aandient.
Ik weet dat ik rekening houdt met de toekomst vanwege het feit dat ik die niet ken.
De kunstenares Abramovic zegt het ook in haar documentaire: “”Je bent te gast op de aarde”.
Als we ons realiseren dat we de gast zijn kunnen we elkaar comfort geven in een oncomfortabel moment.
Reageer
#59 Corona heeft nog steeds impact merk ik, jij ook?

#59 Corona heeft nog steeds impact merk ik, jij ook?

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
Corona heeft nog steeds impact merk ik, jij ook?
Klanten geven aan dat:

“Wat op het werk en in privé omgeving opvalt, is dat men nu meer last lijkt te hebben van hoge werkdruk. Wie weet doordat we naast het werk weer vol zitten met sociale verplichtingen. Dat is weer een kwestie van wennen.”

“Wat nu tegenvalt is het teruggekeerde fileleed op de weg.” 😉

Maar ook:

  • Dat men weer moet wennen aan alle geluiden die er een tijd bij het thuiswerken niet waren.
  • Dat het hybride werken weer nieuw gedrag vraagt.
  • Dat men zoekt hoe men overlegt en hoe je weer feedback geeft.
Ik zie dat we ons weer een beetje herpakken. Anderzijds blijft er een onzekerheid hangen omdat we niet weten wat de verdere ontwikkelingen exact zijn.
Het herpakken gaat samen met het weer grip & beweging krijgen. Door gedurfde keuzes die uitgesteld zijn alsnog te maken. En weer zelf “in control” zijn. 
Dat is nog niet zo makkelijk.
Daarom bied ik nu IKdurf aan. Een coachingstraject om te herpakken na Covid.
Ik ben benieuwd of ik je (of mensen die je kent) hiermee kan helpen?
Wellicht kan IKdurf – coachtraject iets voor jou of mensen die je kent zijn?
Hoe zou het zijn als je een nieuw startpunt hebt en:
  • Er daadwerkelijk een verandering op je werk, loopbaan of leven plaatsvindt?
  • Je durft te zeggen wat je wilt of vindt?
Na Ik Durf!:
  • weet je waar je nu staat en wat je te doen hebt;
  • functioneer je prettiger als professional en als persoon;
Of:
  • kun je meer zelf sturen in je eigen loopbaan;
  • heb je een realistisch beeld van je loopbaankansen op de arbeidsmarkt.
Mocht je interesse hebben of ken je iemand waarbij dit past?
Of mail of bel: info@rob-smits.nl of 06-302 99 754.
Reageer
#58 Stresscontrole en Koud water zwemmen: It’s all in the Mind!

#58 Stresscontrole en Koud water zwemmen: It’s all in the Mind!

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits
De training van je brein bij koud water zwemmen stelt je in staat beter met stress om te gaan.
Koud zwemmen is een heel natuurlijke manier van trainen in het omgaan met stress.
In het koude water stappen is als een brandwondje op de huid, het is altijd  een belasting voor het lichaam. Dat geeft een stressreactie (mentaal en fysiek).
Maar “stress is niet wat er met je is gebeurd, maar HOE je het waarneemt”.
Voor ons lichaam is het koude water zelf (als stressfactor) niet het probleem, maar de manier, het mechanisme om het stress-effect op het lichaam te verwerken.
Het is geen toeval dat zwemmen in koud water steeds vaker wordt gebruikt in de strijd tegen depressie, stress en angsten. Tijdens het zwemmen trainen we de middelen van het lichaam die ons in staat stellen om met stress om te gaan.
Hoe verloopt dit proces fysiologisch?
De somatische ervaring wordt gecodeerd in het brein en omgezet in het GO – NO GO-commando in de basale ganglia.
De basale ganglia zijn een groep neuronen (ook wel kernen genoemd) die zich diep in de hersenhelften van de hersenen bevinden. De basale ganglia zijn voornamelijk betrokken bij het verwerken van bewegingsgerelateerde informatie. Ze verwerken ook informatie met betrekking tot emoties, motivaties en cognitieve functies.
Het cruciale punt is: welke kant gaat de stressreactie op? Via het indirecte pad of via het directe pad van de basale ganglia?
Optie 1. Het energieproces volgt een indirect pad.
In dit geval wordt het striatum geactiveerd, wat leidt tot de koppeling van de visuele en somato-sensorische cortex van de hersenen.
Dit deel ligt in het voorste gedeelte van de hersenen, waar somatische (lichaams) informatie wordt verwerkt. Dit omvat tast-, pijn-, temperatuur- prikkels.
Het resultaat is dat we tijdens het zwemmen ons verblijf in het koude water visueel en met de huid kunnen controleren. We letten op hoe wonderbaarlijk het wateroppervlak verandert, reageren op de schittering van de zon in het water, gefascineerd raken door meeuwen, voelen de brandende koelte van het water op de huid, enz.
Het zwemmen zelf, de verscheidenheid aan bewegingen leidt niet tot vermoeidheid en spierbelasting. Integendeel, na verloop van tijd neemt een gevoel van opgewektheid, een golf van kracht en lichtheid toe, naarmate de hormonen (dopamine, norepinefrine, serotonine) worden geactiveerd.
Serotonine werkt als een energiehormoon, een hormoon van vreugde. In dit geval scheidt de amygdala de energietoestand als veilig. In koud water voelen we ons zelfverzekerd, kalm en anticiperen we op meer energie tijdens het zwemmen.
Optie 2. Het energieproces volgt een direct recht pad.
Wanneer iemand bang is terwijl hij in koud water gaat ervaart hij een niet vrijwillige stress.
De stress-energie gaat via een directe weg van de basale ganglia en wordt omgezet in eenvoudige motorische acties. Als gevolg hiervan voel je een angst en angst, die wordt verergerd door verschillende associaties in de hersenschors: “Ik heb het koud … je kunt longontsteking krijgen, en als ik verdrinken “, etc.
Een persoon bevindt zich in een homeostatische onbalans en heeft geen gevoel van lichaamsenergie. In dit geval hoopt vermoeidheid zich snel op.
Bij elke volgende beweging van het lichaam neemt de belasting van de spieren toe, gaat de inspiratie verloren en neemt het bevende pad de controle over een lichaam over.
Het gevoel van kou dringt steeds meer door het lichaam. Het verlangen om uit het water te komen is overweldigend. Het lichaam is uiteindelijk niet bestand tegen de stressvolle effecten van koud water.
Conclusie: door meerdere keren het indirecte pad te oefenen geven we het brein de mogelijkheid om meer het indirecte pad te vinden en daarmee anders met de stress om te gaan. En juist het kijken, ruiken en ervaren van de huid en de omgeving versterken je kracht in het omgaan met stress. En bij de uiteindelijke beheersing zorgen de hormonen weer voor een fijn gevoel.
It’s all in the Mind!
Reageer
#54 Fouten maken moed & Faal CV

#54 Fouten maken moed & Faal CV

Gepubliceerd op 26 april 2023 door Rob Smits

Op een schaal van 0 tot 10. Hoe trots ben je op je prestaties tot nu toe? De kans is groot dat je niet zo trots bent. Hoe dat komt?

 

Het helpt als je jezelf als verantwoordelijk voor een prestatie kan zien en de prestatie moet aan bepaalde standaarden voldoen of deze overtreffen.

 

Je zult een sporter nooit horen zeggen dat hij zo trots is dat hij heeft gewonnen omdat zijn tegenstander een enkelband verrekte tijdens de wedstrijd. A

Wel dat hij trots is omdat hij dankzij het vele trainen de tegenstander kon hebben.

 

Je voelt je trots als je prestatie te maken heeft met bekwaamheid en inspanning.

Gezonde trots (dus niet de hoogmoed, leidend tot arrogantie) is belangrijk voor jouw persoonlijk welzijn. Trots geeft een positieve zelfevaluatie en een goed gevoel sociaal gewaardeerd te zijn. Het is niet fijn om fouten te maken. Aan de ene kant wil je graag je best doen maar het moet ook veilig zijn.

 

Ik geloof erin dat je fouten aangeven dat je iets nog niet weet, of nog niet kunt. De fouten die je maakt, zijn een indicator voor je progressie, ontwikkeling en groei. Maar dat betreft wel onbedoeld gemaakte fouten. Als je niet leert je fouten te ondervinden, leer je geen risico’s te nemen.

 

Ik leerde vroeger te vechten en bleef ook tijdens de middelbare school en studie niet alleen voor het ‘veilig’ gaan.

 

Natuurlijk zijn de tijden veranderd. Mijn schoolvoorbeeld dateert van bijna 40 jaar geleden.

 

Als je trots op iets bent, vond je iets lastig. Je moest er moeite voor doen en misschien heb je er wel voor moeten vechten. En daarvan krijg je moed. Dus fouten maken moed.

 

Moedig voorwaarts! Met faalmoed!

Het boek Faalmoed van Stine Jensen inspireerde tot de volgende Faal CV:

Afwijzingen sollicitaties:

– docent: te veel op externe gericht te weinig op competentie ontwikkeling (werk er nu als freelancer)

– MRA coördinator traineeship: onzeker en te weinig enthousiasme (huh?)

Afwijzingen opdrachten:

Opdracht agressie training: anderen zijn passender in aanbod

Opdracht agressie training 2: te duur

 

Verloren:

– Voetbalpool Ajax-watchers 16x

– Wie is de Mol pool: 3x 2e

– Pubquiz Fabriek en ZCFC: 3 x 2e

Overig:

4 bekeuringen

Auto 3x ter reparatie

Lekkage in boot gerepareerd, lekt nog steeds…

Bijl brak bij filmopnames over Ijszwemmen https://youtu.be/yQKATAwwCjk

 

En weer doorrrrrrrr.

Reageer