De vraag is dan: durf ik de zeilen bij te stellen?
We neigen om onze status quo zoveel mogelijk te beheersen, Dit noemen we in de psychologie locus of control. Ga je uit van je eigen regie of ga je ervan uit dat alles je overkomt of je wordt aangedaan.
Kortom durf je de regie te nemen?
Ga je iets doen of geef je het uit handen? En heb je dan wel eens spijt?
Iets niet doen vraagt ook wel durf. Als het een bewuste stap is geweest met een reflectie op risico’s en de kansen. Bij durven kiezen we bewust.
Dit geeft je een zekere rust. Je overweegt bewust en kunt er of vrede mee hebben als iets niet lukt ofwel blijblijblij als iets wel lukt!
Je kent het schilderij van Magritte wel: ceci n’est pas une pipe. Als je het bekijkt wat zie je dan? Geen pijp…een schilderij van een pijp!
Je kunt je dus overtuigen van allerlei zaken.Dit kun je je leven lang doen. Overtuigingen komen voort uit waarden. En deze sturen je competenties en gedrag.
Kun jij je motieven onder ogen zien? Ben je bereid om niet een gewenst maar een echt beeld te laten zien?
Maak je keuze op basis van voor jou essentiele waarden!
Het gaat om jouw integriteit vanuit je waarden: kun je ze trouw blijven?
Of eventueel bereid zijn tot compromissen maar niet tot het verkopen van je ziel.
Het gaat over pal staan voor waarden, in staat zijn hun hiërarchie te bepalen en te kunnen handelen naar de realiteit.
Ik wens je een prettige zeiltocht met golven, wind en land in zicht!
Je kunt slim zijn en op diverse vlakken competent zijn en toch maak je het verschil niet. Kent u die uitdrukking?
Een beetje durf en doorzettingsvermogen zorgt dat jij je droom najaagt, je visie uitdraagt en op jouw manier je steentje bijdraagt.
Hoe doe je dat als leidinggevende?
Het leren tonen van moed is een belangrijk onderdeel van jouw professionele vorming.
Hoe ontwikkel je dat?
Dat doe je in stappen.
Het begint met het opdoen van zelfkennis. Moedig gedrag gaat gepaard met de ontwikkeling van je eigen taakvolwassenheid. Ontwikkel bescheidenheid in relatie tot eigenheid.
Je hoeft nog niet alles te kunnen en te weten. Leiderschapsontwikkeling is een levenslang proces en er is moed voor nodig om taakvolwassen te worden. De ontwikkeling van zelfbewustzijn en moed staan dan centraal. En het maken van fouten en falen zijn een bijdrage daarin.
Een 2e stap is verantwoordelijkheid nemen voor positieve interpersoonlijke relaties.
Het aangaan en onderhouden van deze relaties is belangrijk om te kunnen beïnvloeden en te inspireren. Leren bemoedigen is in deze fase het thema. Naast de eigen ontwikkeling (continu proces!) en de positieve relaties aangaan is het ook zaak dat je je kader ook durft te halen uit onpersoonlijke zaken zoals strategie, structuur, systemen, en omgeving. De moed om daar keuzes in te maken, te volharden en lankmoedig te zijn, is essentieel.
Deze stappen vraagt om een dapper geluid.
Moedige mensen maken het verschil. Dit dappere geluid komt van mensen die HET verschil willen maken door anders te doen of te denken dan anderen. Het zijn gedreven mensen die een visie uitdragen, een droom najagen, en hun steentje op hun manier bijdragen.
Als leidinggevende kun je mensen inspireren om te vernieuwen en hen aanmoedigen het verschil te maken door vrijmoedig nieuwe wegen te verkennen. Zo kweek jij ook weer moedige leiders die hun nek uitsteken en reputatierisico’s voor lief nemen.
En als je dat dan doet, ben je dan een “loser”? Je hebt het gewoon niet volgehouden en je hebt niet doorgezet! Je bent eerder gestopt bij hardlopen of je hebt je omzet niet behaald. Wat had het effect geweest als het wel was volbracht? Echt beter, gezonder en moediger?
Opgeven kan ook de meest optimale mogelijkheid zijn gegeven de omstandigheden. Als iets niet lukt kun je dat verlies verduren? En heeft het iets anders misschien opgeleverd?
Tenslotte is het maar een gedachte dat we iets moeten behalen. Opgeven is een menselijke ervaring is die je toch beter kan maken.
Maar dan in iets anders. De angst om het niet te bereiken is slechts gegenereerd door gedachten.
En was je niks voordat je met het streven begon? Nee, toch? Je hebt een nieuw herstartpunt gevonden dat is alles!
Geef het op en zie dat leven altijd zichzelf al heeft geregeld.
Als je heel erg je best doet om een ander (beter?) mens te worden; geef alle ideeën en verhalen over jezelf, je leven en je verleden ook maar op, en beweeg in alle vrijheid die dan rest.
En tot slot; ben je heel druk met proberen te snappen waar wij het nu over hebben?
‘ja, maar ik…of bij mij…of hoe zit het dan met…’
Geef dat ook maar op.
Opgeven geeft juist de kans op een nieuwe beweging en je hoofd zou er zomaar (een heel stuk) rustiger van kunnen worden!
Gewoontegedrag is gedrag dat routinematig, zonder bewust na te denken, wordt vertoond. Het kan gaan om automatisch uitgevoerde handelingen en om keuzes die ingesleten zijn en waar na verloop van tijd niet meer over nagedacht wordt.
Wanneer we ons voor het eerst bezighouden met een nieuwe taak, werken onze hersenen hard aan het verwerken van tonnen nieuwe informatie terwijl we onze weg vinden. Maar zodra we begrijpen hoe een taak werkt, begint het gedrag automatisch te worden en neemt de mentale activiteit die nodig is om de taak uit te voeren drastisch af.
Soms haken we af wanneer iets te moeilijk wordt of er meer durf nodig is.
Maar juist het inslijten van een nieuwe routine zorgt ervoor dat je basis om telkens te durven sterker wordt!
Bedenk hoeveel intelligentie en concentratie je moest gebruiken de eerste keer dat je inparkeerde of zelfs de eerste keer dat je je veters bond. Vergelijk dat dan met de hoeveelheid mentale inspanningen die je nu doet om die activiteiten uit te voeren.
Duhigg schrijft: “Dit proces – waarin het brein een opeenvolging van handelingen omzet in een automatische routine – staat bekend als” chunking “, en het is de oorzaak van de vorming van gewoonten. Er zijn tientallen, zo niet honderden, gedragsbrokken waar we elke dag op vertrouwen. Gewoonten bestaan uit een eenvoudige, maar uiterst krachtige driestaps lus.
Ten eerste is er een cue, een trigger die je hersenen vertelt om naar de automatische modus te gaan en welke gewoonte om te gebruiken. Dan is er de routine, die fysiek, mentaal of emotioneel kan zijn. Ten slotte is er een beloning, waarmee je hersenen erachter komen of deze specifieke lus de moeite waard is om te onthouden voor de toekomst. Na verloop van tijd wordt deze lus … meer en meer automatisch. De cue en beloning raken met elkaar verweven tot een krachtig gevoel van anticiperen en verlangen naar voren komt.
Laten we eens beginnen met de start van de dag! De ochtendroutine!
De ochtendroutine is echt een tijd voor persoonlijke groei. Je hoeft niet dezelfde ochtendroutine te hebben als ik, het gaat erom je eigen routine te maken, en ik ga je enkele tips geven die je in je routine kunt opnemen.
1. Plan vooruit. Maak het jezelf gemakkelijker door de avond ervoor alles wat je nodig hebt ’s ochtends voor te bereiden. Op die manier staat het voor je klaar en heb je geen excuses om er niet mee door te gaan.
2. Zet je wekker ergens waar je fysiek moet opstaan en zet hem uit. Ik raad aan om een wekker te gebruiken in plaats van je telefoon, zodat je zo lang mogelijk van je telefoon af kunt blijven.
3. Zoek uit hoeveel tijd je ’s ochtends hebt. Denk niet dat je een uur of twee moet besteden om dit voor je te laten werken. U heeft slechts 15 minuten nodig.
4. Als de zon schijnt, ga dan naar buiten en kijk naar het blauw aan de hemel (niet direct naar de zon).
5. Neem elke ochtend een koude douche. Je bouwt jezelf voorbij de mentale kracht door jezelf iets te laten doen dat je niet wilt doen.
Met deze vraag startte ik met het lezen van dit boek :”The Originals van Adam Grant”
Adam Grant beschrijft vanuit diverse invalshoeken en theoretische onderbouwingen hoe “original” gedrag eruit ziet en welke factoren wel of niet werken om “original” te zijn. De definitie die hij hanteert is: “iets van een eenduidig en uniek karakter; een persoon die verschilt van andere mensen op een aantrekkende of interessante wijze ofwel een persoon met frisse inventieve capaciteiten en initiatief nemend.”
“Originals” ondernemen actie op een vaak onconventionele wijze stelt Grant. Als voorbeeld haalt hij de Warby Parker oprichters aan. Zij waren de eerste die brillen en contactlenzen online verkochten.
Wat heeft impact om “original” te zijn?
Grant beschrijft hoe men de fouten in standaards en standaardaanpakker zoekt. De econoom Michael Housman onderzocht waarom bepaalde klantenservice medewerkers langer in hun baan bleven werken dan anderen. Bijvangst in dit onderzoek was dat bleek dat medewerkers die Chrome bleken te gebruiken anders naar situaties keken in vergelijking met bijvoorbeeld Firefox gebruikers. Het bleek dat Chromegebruiker destijds meer initiatief moesten nemen om Chrome überhaupt op hun PC te krijgen en dat zij standaardaanpakken van Firefox en Explorer in hun werk als minder effectief ervaarden. Chrome geeft niet altijd de standaardantwoorden.
De politiek psycholoog John Jost onderzocht hoe mensen omgaan met standaardsituaties die zij niet als prettig ervaren. Daar bleek dat mensen die het meeste last hadden van de standaardsituatie het minst tegenstand gaven.
Volgens Jost volgt er dan een “systeem-rechtvaardiging”, men rationaliseert het probleem weg. Deze rechtvaardiging heeft ook een verzachtende werking: “als de wereld er zo hoort uit te zien dan hoef ik er ook niet ontevreden mee te zijn”.
Een soort van berusting dat de situatie nu eenmaal zo is.
Maar juist het kenmerk van “originals” is dat zij tegen de standaard zijn en onderzoeken of het niet beter of anders kan.
Het begint met nieuwsgierigheid. Dan gaat het om vragen stellen, omdenken naar “vuja de” in plaats van “déjà vu”. We zien iets herkenbaars maar kijken er naar met de blik om nieuwe inzichten te verkrijgen.
Grant laat de 2 gezichten van ambitie zien. Het is goed om alles wat er te behalen valt ook te proberen te behalen en hij laat ook zien dat als je maar iets blijft doen op dezelfde wijze dat dat niet vernieuwend is. Begaafde personen staan vaak hoog in aanzien maar zijn niet perse vernieuwend. Volgens de schrijver William Deriesewicz worden ze dan de excellente schapen. Grant neemt je mee langs allerlei grootheden (M.L.King, Rosa Parks, Copernicus, Steve Jobs) en hij vraagt de lezer: “De laatste keer dat jij een goed idee had, wat deed je ermee?”. Als lezer wordt je geconfronteerd hoe we vaak met de stroom mee gaan. En dat we vaak onszelf censureren omdat we vaak niet opstaan en zeggen wat wij er zelf van vinden.
Als “original” moet je soms radicale risico’s nemen. We aanbidden mensen die “the right stuff” hebben en we nemen aan dat deze personen van een andere dimensie zijn. En mensen die dan toch wel het geluk hebben zijn onder een goed gesternte geboren. Terwijl het woord “entrepreneur” zoals de econoom Richard Castillion het beschreef juist letterlijk “risicodrager” betekent.
Het nemen van een risico en het dragen ervan wordt makkelijker als je een “risico-portfolio” hebt, dus als je iets risicovols onderneemt is het zinvol om ook iets achter de hand te hebben. Ondernemers starten soms vanuit een werkende situatie (schrijver T.S. Eliot) en beleggers verdelen de risico’s. Sommige successen ontstaan vanuit de veiligheid van een hobby (E-bay) of risico’s worden verdeeld door samen zaken op te zetten.
Google vroeg zijn personeel ooit eens om naar de eigen functies te kijken als flexibele onderdelen. De vraag werd gesteld om de functies opnieuw in te richten zoals zij dachten hoe die het beste werkten (VuJa De) en ook hoe zij het beste daarin tot hun recht zouden komen. De grenzen die er benoemd werden waren enkel en alleen de grenzen die mensen zelf gemaakt hadden.
“Creativity is allowing yourself to make mistakes. Art is knowing which ones to keep” Scott Adams
Hoe kom je dan tot een goed idee?
Grant beschrijft in dit deel hoe de wisselwerking verliep tussen Steve Jobs en collega’s en de uitvinder van de Segway Dean Kamen. Te zelfverzekerd zijn kan juist creativiteit beperken en degene die je feedback geeft is vaak doorslaggevend. Kies de juiste personen voor feedback (je eigen vakgenoten0 en het aantal ideeën dat je genereert kan nooit genoeg zijn. Grote ideeën ontstaan in een veelheid van mislukkingen. Bij een nieuw idee, iets dat we nog niet kennen, triggert ons instinct om nieuwe onbekende zaken af te wijzen. We focussen op hetgeen NIET zou werken en gaan uit van bestaande prototypes. Ga in de schoenen staan van de creator!
Een Michigan State University team van 15 wetenschappers onderzochten de relatie tussen het uitvoeren van een creatieve hobby en de kans op een Nobel prijs. Muziek vergrootte de kans 2x en acteren zelfs 22x! Juist deze uitbreiding van kennis en ervaring zorgt voor een breder perspectief en kansen op een goed idee. Maar ook werken in het buitenland blijkt uit een onderzoek van Frederiques Godart meer kans te geven op een goed idee.
De aanname dan intuïtie dan relevant is ontkracht Grant. Intuïtie werkt alleen in gebieden waar wij ervaring in hebben. (Erik Dane) en juist in een wereld waar veel verandert en steeds het leven onvoorspelbaarder wordt zal juist een goede analyse relevanter worden.
“Great spirits have always encountered opposition from mediocre minds’ Albert Einstein
In een hoofdstuk beschrijft Grant de lotgevallen van Carmen Medina.
Zij was de eerste persoon die bij de CIA gebruik wilde maken van een gezamenlijk internet. Men zag dat bij de CIA niet zitten en Carmen kwam uiteindelijk op een zijspoor terecht. Toch hield zij vol en kwam via dat zijspoor op een belangrijke positie en had nu meer gevoel voor timing waardoor haar ideeën alsnog werden overgenomen. Timing is essentieel maar ook het vinden van de juiste partners om de zaak op een hoger niveau te brengen.
Een andere “original” aanpak is het “Sarick”-effect. Benoem hetgeen waarom men juist niet naar jouw idee moet kijken om uiteindelijk af te sluiten met maar….als je het wel zou doen dan….Deze wijze van communiceren zorgt voor een meer ondersteunende houding van het publiek. De overtuigende aanpak werkt volgens marketing professoren Marian Friestad en Peter Wright niet omdat we dan ons “veiligheidsscherm” gaan op trekken.
Als je ook je beperkingen en begrenzingen aangeeft neigt je publiek naar een meer ondersteunende houding. Ook kom je dan betrouwbaarder over en ook doordachter. Ieder idee wordt door een investeerder bekeken met de bril: “wat is er mis in dit product” als je dat alvast vertelt, vergroot dat het vertrouwen. Ook heeft deze bevestiging van minpunten het effect dat toehoorder meer moeite heeft om te bepalen wat zij zelf aan beperkingen zien.
Het is net Newton: “elke kracht zorgt voor een gelijkwaardige tegenkracht” men denkt: het valt eigenlijk wel mee.
Grant beschrijft meer psychologische processen waar “originals” gebruik van maken, een mooi voorbeeld is om eens het liedje Happy Birthday te tikken op tafel en een ander te vragen welk lied dit is. Slechts 2,5 procent raadt het juiste lied. Hoe goed je ook tikt. Wanneer iemand zijn idee pitcht, pitch diegene zijn of haar idee. Zij hebben het bedacht. Het lied geschreven…Hun idee, hun visie…Men moet dus de ander meenemen in de communicatie. En uitleggen waarom! (Kotter, Sinek). En daarbij nog: Het Sarick effect!
Kies tussen deze 2 woorden: Iktitaf en Sarick welke kies je? Rufus Griscom onderzocht hoe we kijken en wat we gespiegeld willen zien. Bekende ideeën benaderen we positiever. Derhalve is zichtbaarheid van groot belang. Want wanneer we iets al eerder gezien hebben kiezen we voor dat. Darick dus!
Kiezen in een situatie die je niet bevalt.
Je hebt 4 opties: vertrekken, jezelf uitspreken, accepteren en doorzetten of geen aandacht meer geven.
Uiteindelijk gaan deze keuzes over controle en committent.
Je spreekt je alleen maar uit wanneer je weet dat het er toe doet wat je zegt en je enorm om iets geeft. Dan onderscheid Grant ook nog mensen die meer toegeeflijk zijn en diegene die het conflict graag opzoeken. Als je feedback vraagt aan de eerste groep zullen ze je toch niet kritiek geven daarvoor hebben ze een te grote angst voor conflict.
De status van het gemiddelde is de comfortzone waarbij het risico wel eens geprobeerd is en na een tegenslag de veiligheid van de comfortzone opnieuw bevestigde.
De eerder genoemde Carmen Medina slaagde wel uit de comfortzone te komen. Zij benoemde dat zij “mission focussed” was in plaats van de focus op zichzelf te hebben.
Donna Dubinsky was een manager bij Apple en kwam in conflict met Steve Jobs over de distributie. Haar laatste voorstel om de distributie ander aan te pakken werd alsnog aangenomen ondanks alle weerstand. Wat de crux was: output & impact! “Deliver, do your job and do it wel”. Negeren was geen optie, doorzetten wel tot het moment daar was om tegen Steve Jobs in te gaan. Alleen doorzetten had niet gewerkt omdat het je ontevredenheid niet oplost. Alleen vertrek of voor jezelf opkomen waren waardevolle opties.
En; na een fout kun je het altijd overdoen. De meeste mensen zullen dan zichzelf minder censureren en meer nadruk geven op de ideeën.
“ Never put off till tomorrow what you can do the day after tomorrow” Mark Twain.
Uitstelgedrag lijkt de vijand van productiviteit maar kan ook een bron zijn voor creativiteit. Het is dan meer wachten op het juiste moment. Da Vinci heeft de definitieve Mona Lisa na slechts 15 jaar definitief afgerond. Originaliteit kan niet onder haast verkregen worden. Dit vraagt wel een discipline om uit te kunnen stellen. Ontwijk voortijdige keuzes. Het geeft ook een bredere focus. De tekst: “I have a dream” van M.L.King stond niet in de originele tekst. Door de definitieve tekst telkens uit te stellen bleef King open voor nieuwe input die hij eerder wellicht niet gezien had. Mahalia Jackson zei tijdens zijn speech: vertel hen over je droom Martin!. En dat deed hij, spontaan.
Uitstel hoeft geen afstel te zijn. Door te testen en verfijnen met diverse opties komt er een beter resultaat. Bill Gross, oprichter van Idealab, stelt dat timing dan voor 42% invloed heeft op een succesresultaat of niet. Grant maakt onderscheid tussen “movers/pioneers” en “Settlers”. Hij laat zien dat de pioniers en first movers juist vaak niet de meest effectieve resultaten behalen. Pioniers maken 6x zoveel fouten.
Een “settler” komt na de pionier en zij kijken of het anders of beter kan dan de pioniers.
Setters maken minder impulsieve besluiten en zijn minder risicovol. Verder hebben zij meer tijd om naar technieken en processen te kijken die beter kunnen. Ook kunnen zij marktontwikkelingen volgen en klantbehoeften beter duiden. Grant toont ook dat de jongeren niet per definitie meer “original” zijn. Zij komen makkelijker en sneller tot een nieuwe blik op een situatie maar ouderen hebben meer bagage en geduld om het juiste pad soms te kiezen. Zij hebben meer geëxperimenteerd en kunne oude ideeen.
Goldi Locks and trojan horse
Als we allianties zoeken met groepen met dezelfde waarden missen we de optie om vanuit strategisch of tactisch oogpunt juist andere groepen te betrekken. Als we verschuiven van het “Waarom” (Sinek) naar het “hoe” zijn we vaak minder radicaal. Als we daarnaar vragen zijn mensen vaak minder radicaal.
Srdja Popovic.
Bij de servische revolutie heeft Srdja Popovic een belangrijke rol gespeeld. Juist het anders denken over strijd maakte hem succesvol. Ook het gebruik van humor werkt goed. En soms moet je van je “enemies” je “frenemies” maken. In de voetstappen meelopen van je vijand geeft je een voorsprong. En juist een tegenopdracht geven zorgt voor originele oplossingen. Start eens met een onconventioneel uitgangspunt en kijk dan waar het toe leidt.
“We are not brothers keeper…in countless large and small ways we are brothers maker”
Hebben familiesamenstellingen invloed op “original” gedrag?
Laatkomers zijn meer geneigd om risico te nemen. In sport hebben ze vaker blessures en in de politiek en wetenschap kiezen zij eerder radicale invalshoeken (Sulloway). In de risicobenadering zullen zij zich minder zorgen maken. Besluiten gaan minder over wat er verwacht wordt en meer over wie iemand is of wil zijn. Het is niet zo dat alle nakomers zo zijn maar het vergroot de mogelijkheid dat je je in een bepaalde richting ontwikkelt. Eerstgeborenen blijken volgens onderzoek meer dominant, meer gewetensvol en ambitieus te zijn. Zij verdedigen eerder de status qua waar de nakomers het juist uitdagen. Bij de geboorte van een nakomen zijn eerder geborenen geneigd om de regels te bevestigen en hun autoriteit juist te bevestigen ten opzichte van de nakomer. Nakomers kiezen vaker een niche waarin zij excelleren, weg van de mainstream. Grant laat ook de rol van ouders zien wanneer zij opvoeden. “Originals” worden vaker losgelaten en bepaalde waarden worden door de ouder juist belangrijk gevonden. Discipline is volgens Grant wel nodig en komt tot stand wanneer je kinderen de eigen waarden laat kiezen, een eigen kompas laten ontwikkelen en de consequenties van gedrag voor anderen laat ervaren.
het gebruik van woorden is dan essentieel volgens Grant. bevestiging van een goed karakter draagt bij aan een positieve identiteit, in plaats van het bevestigen van gedrag. Bijv. zeg: “wie wil een helper zijn?” in plaats van “wie wil helpen?”.
Wat betreft rolmodellen zijn ouders niet de beste rolmodellen. Juist rolmodellen die maatschappelijk van belang zijn zijn beter en zelfs fictieve rolmodellen (boek/film).
“in fact, the only sin which we never forgive in each other is difference of opinion”
Ralph Waldo Emerson
Diversiteit in culturen stimuleert “origanal” gedrag. Grant laat zien dat verscheidene Blusprints van culturen niet het gewenste gedrag opleveren. Negatieve feedback durven geven is daarbij essentieel.
“Before you criticize people, you should walk a mile in their shoes. That way, when you criticize them, you’re a mile away end you have their shoes”
(Jack Handey, Saturday Night Live, deep thoughts)
Starters op werkplekken zijn de beste personen om kansen te zien om een cultuurverbetering in te zetten. Dit vraagt voor managers een “open-deur” policy.
“I learned that courage was not the absent of fear, but the triumph over it…The brave man is not he who does not feel afraid, but he who conquers that fear.” Nelson Mandela
Grant haalt Lewis Pugh aan; zwemmer op de Noordpool. Hij start als een defensieve pessimist en haalt daar zijn motivatie uit, om zijn tegenstanders te ontmoedigen.
Maak de angst je vriend zegt hij.
Angst is een intense emotie die je niet moet onderdrukken maar juist de energie omzetten naar een andere emotie. Angst komt voort uit hetgeen we verwachten. En dat dat negatief zal zijn.
Als we het Go-systeem activeren door bv enthousiasme kijken we naar de positieve kanten en mogelijkheden.
In het verzet (Servie en elders) blijkt dat mensen de angst overwinnen door het Go-systeem aan te zetten door kleine acties die een signaal geven naar een grotere groep. (Blueprint for a revolution, Srdja Popovic) Deze acties zijn klein in de daad maar in kwantiteit groot.
Ook Kahneman laat zien dat hetgeen je niet wil juist ook kan motiveren, wat zijn de kosten als je niet verandert. Als de voordelen tot verandering niet groter zijn gaat het stopsysteem in werking. we willen dan behouden wat we hebben.
Kortom het boek levert een scala aan inzichten om te durven!
We hebben allemaal wel eens “iets” gedurfd in ons leven.
In deze interviews spreek ik met mensen die ik een tijd terug heb ontmoet en nu opnieuw ontmoet. Ik ben benieuwd wat zij in dat tijdspad gedurfd hebben.
Ik heb Kyra Walhof in de jaren ’90 ontmoet. Zij was een jonge alleenstaande moeder en volgde een training bij Implacement BV om haar leven destijds qua werk op de rails te krijgen.
Kyra Walhof Spring Zensaties
Kyra is vervolgens haar eigen pad gaan volgen met voor- en tegenspoed. Binnenkort wordt zij hopelijk oma en recent is haar bedrijf Zensaties een vestiging midden in de Amsterdamse Jordaan gestart. We volgen elkaar op Social Media en hebben zo nog contact.
We pakken het interview op als een open gesprek. Durven we dat?
We zijn beide actief op social media. Kyra deelt interessante zaken die voor haar in het moment spelen. Zij werkt heel erg in het nu. Haar ervaringen zijn soms intens in haar werk en zij heeft het gevoel dat dat gebeurt. Soms zou zij wel wat zakelijker willen zijn, doordat Zensaties is begonnen als een hobby heeft ze nooit een bedrijfsplan gemaakt of een cursus gevolgd hoe ze zich kan profileren in de zakelijke markt. Van moeder zijn en werken op een basisschool is ze een ondernemer geworden. De leidraad was altijd doen wat goed voelt.
Nu heeft ze een groot bedrijfspand en serieuze vaste lasten, mede daardoor en haar neiging om van rolmodellen af te kijken is ze van plan zichzelf wat meer een zakelijke structuur te geven. O.a. moest ze leren dat ze geld kon vragen en verdienen met iets wat ze leuk vindt.
Zij heeft in haar methode “poppetjes’ ontwikkeld. Die afbeeldingen zijn haar communicatiemiddel. Zo maakt ze haar communicatie met de kosmos visueel en helder, ook voor de leek. Ze geeft graag voorbeelden met humor en wil ingewikkelde stof graag simpel houden.
Bovenal blijft zij zichzelf in haar werk. Zij groeit nog steeds in haarzelf met Zen en met Zensaties.
Kyra heeft heel veel uitdagingen gehad en daarvan geleerd. Dat was “goud” en deelt zij graag.
En waar heeft bij deze groei “durf” een rol gespeeld?
Braintrainer
De plannen die zij uitvoert komen voort uit een beeld dat ze voor zich ziet. Soms is het iets dat uit het niets een paar keer wordt vormgegeven in haar hoofd, een andere keer is het een situatie die ze bij een ander ziet waarbij haar lichaam een sprongetje maakt “dat wil ik ook!”. Zo heeft ze bijvoorbeeld een relatie gehad met een ondernemer, zijn kijk op het leven en de manier waarop hij op de aarde staat waren inspirerend. “Het is dan alsof ik zijn bril even op zet en in zijn lichaam kruip om te ervaren hoe het voelt om zelfstandig te zijn. Ik tune in op datgene wat ik zelf ook zou willen leren. Ik leer mezelf comfortabel te worden met dat gevoel en maak het eigen“.
Belichaming van je wens, zo werk ik ook met Reiki. Je kan je verbinden met energie. Alles heeft een energie. Zo heeft angst ene totaal andere trilling en effect op je lichaam dan vertrouwen. Hier kan je leuke spelletjes mee doen en jezelf goed leren kennen. Schrijven op ene briefje wat je wilt en erop gaan staan, voelen wat het energieveld van je wens met je doet. Daarna kan je jezelf de vragen stellen:
“ wat mag je nog leren om het te realiseren? “ en “ wat is NU de eerste beste stap?”
Dat werkt om mijn koers helder te houden. Ik geloof dat waar een wil is, een weg is.
Zij ziet het voor zich en dat geeft haar blijdschap. “Telkens in mijn leven werkt dit goed voor mij. Toen ik jong moeder was bijvoorbeeld maar ook nu met het in Coronatijd starten met een echte vestiging.”
We onderzoeken samen hoe het systeem tussen fysiek en het brein werkt en hoe je het brein kan trainen. “De een springt in het water en de ander neemt het trappetje!”
Een voorbeeld: “Mijn moeder zei dat toen ik voor het eerst ging lopen, ik eerst rustig zat en observeerde en daarna met een kreet opstond en ging lopen.” Zij merkt dat zij een ‘drive’ heeft die zij niet zo bewust inzet. “Ik heb bijvoorbeeld nooit een bedrijfsplan geschreven.”
Kyra heeft een sterke wil; haar intuïtie is sterk geankerd en gaat als vanzelf.
Haar wil is haar drive. Ook hier geldt weer de kritische vraag, is het niet juist een vorm van DURF om voor iets te gaan tegen je wil in?
Soms doet Kyra iets uit een verantwoordelijkheidsgevoel, maar ze heeft het nodig om daar dan toch nog haar eigen wil van te maken. “Ik wil een goede moeder zijn en veel mensen helpen met Zensaties, alles wat bijdraagt aan mijn idee van “goed” wordt dus mijn wil. Haha Of ik het nou wil of niet”.
We bespreken ook het boek van Hilde Bolt hierbij. Kyra verdiept zich nu meer in astrologie en dit geeft haar ook een beter beeld. “Ik probeer te zijn wie ik ben en te vertrouwen dat mensen daar naar toe komen, ik kan mezelf niet zo goed forceren, het komt op mijn pad.”
Er zijn fases geweest dat er paniek is geweest en dat haar huid dunner wordt. Zij beschrijft een oerveiligheid in zichzelf. “De afgelopen 2 jaar waren de zwaarste van mijn leven, vrienden gingen naar Bali en ik koos ervoor niet mee te gaan, mijn dochter ging uit huis, Corona….en toch startte ik deze vestiging… juist toen startte ik deze vestiging “Dan maak ik mijn eigen Bali hier in de stad” “
Accepteer angst en ga ermee om
Ik ken zeker het gevoel van angst, ik heb ook vaak genoeg angstaanvallen gehad, maar ga dan op zoek naar mijn kalme staat van zijn en train mijn lichaam om in die staat te zijn terwijl ik te maken krijg met triggers die mij angstig of onrustig maken. Dit proces is wat ik noem “JUST ZEN IT”.
“Zo kwam er laatst een grote hond op me af, ik schrok, maar ik schakelde snel omdat ik terug kon halen hoe fijn het vroeger voelde om een hond te knuffelen. Ik scan de situatie en na een paar seconde weet ik of ik erin duik of me terugtrek.”
Kyra creëert dan een balans.
“Van een hele dag alleen mediteren word ik ook niet gelukkig”.
We bespreken het verschil tussen angst accepteren en angst voelen en toch doen. Het verschil tussen lef en durf diepen we uit. “Lef met voorbedachten rade”
Kyra vertelt over “durven, doen en waarheid” dat zij vroeger speelde. Zij durfde alles. “De vraag was echter: wil ik het?”.
De context en de competenties
Durven is ook afhankelijk van de omgeving. Wat voor de een een teken van lef is is voor de ander een comfortzone. “Ik zou bijvoorbeeld eerder ja zeggen tegen ene sprong uit het vliegtuig dan mijn huis opgeven en gaan samenwonen.”
Kyra heeft de les in haar leven om juist eens te settelen op een plek. Met vaste groepen en vast inkomen. Zij krijgt het er benauwd van. Vaste relaties in vaste contexten werken niet voor haar. Haar gevoel van lichtheid wil zij niet kwijt. Omgaan met “benauwdheid’ is een uitdaging voor Kyra. Dat kost wel energie om telkens de keuzes moeten maken.
Kyra gaat alles aan, zij blijft niet aan de kant staan en gaat ermee om. En dan wel op de “voorvoet”…in elke context kunnen springen.
“In bepaalde situaties kan ik de controle weggeven.”
Kyra gaat in het moment in die situatie aan. Zij vertelt dat zij verschillend kan omgaan met bepaalde bewegingen en in moeilijke situaties.
De waarde-code
Vroeger was het mijn dochter en gaandeweg in mijn leven met Zensaties de belangrijkste waarde. Twee plekken waar ik geef waar ik heel goed in ben. Leidraad zijn mijn levenswerken.
“Ik zou heel graag een Ted-talk willen doen om dan eens iets te vertellen van betekenis.” We hebben het over De Steen van Bram Vermeulen: Kyra is een “stenenlegger”.
Het moment van durven: het kantelmoment
“Mijn ethische stem remt eerder. Ik noem het mijn wijze stem.”
Het begin als ondernemer is een voorbeeld van een moment. “Ik vond het leuk, van een hobby mijn werk maken. Ik had een massagecursus gedaan en werkte tegen inkoopprijs van de olie. Het is een opeenstapeling van kantelmomenten, telkens vind ik iets leuk en dan doe ik het.”
Kyra werd gevraagd door een bedrijf, het leek haar leuk om in een samenwerking met een sportschool te werken, maar zij wilde een officieel diploma en een KvK nummer enz. Zij behaalde haar diploma en verzon een naam voor mijn bedrijf. Daar hoorde een website bij en zo rolde het balletje verder.
Haar wens om samen te werken met professionals was toen de drive en alles wat zij moest doen om dat te realiseren deed zij.
“Nu met dit pand is de droom dat ik een warm thuis voor mijn klanten heb en een grote huiskamer voor Reiki en events, huren bij anderen was toch altijd anders dan het beeld wat ik voor me zag. Daarom moest ik voor een eigen pand gaan. Ik heb nu getekend voor twee jaar en zie wel hoe dat uitpakt”.
Kyra gaat door zolang zij haar droom voor haar ziet.
Zo heeft zij tegen mooie uitnodigingen nee gezegd omdat zij het niet voor zich zag. Soms vraagt zij zichzelf af of dat niet juist met DURF te maken heeft. Is het niet de makkelijke weg om te gaan voor iets wat je voor je ziet?
Word een risicomanager!
Ik kan volmondig zeggen dat ik durf heb. Niet dat ik moed heb. We bespreken de concepten “moed, lef en durf” door. Kyra begint standaard aan de lef-kant. “Ik werk met mijn “inner compass”.
Aan de hand van een voorbeeld zien we dat mensen in bepaalde situatie het besef van risico verschillend is. Iemand die zij kent heeft een basiskalmte in kritische situaties. Hij staat standaard in het ‘groen”. Kyra beoordeelt zichzelf kritisch. Zij zou graag meer in controle willen zijn in bepaalde situaties. Door acceptatie ligt er een kans tot ontwikkeling voor haar. Persoonlijke voorbeelden komen langs om te duiden hoe Kyra haar risico’s managet en hoe ik in bepaalde situaties reageer.
Fouten maken en erkennen is essentieel.
“Zodra ik helder voor me zie waar ik heen wil ga ik op pad. Wat ik tegenkom onderweg vind ik zeker niet altijd makkelijk, maar moeilijkheden zijn voor mij geen reden om te stoppen.”
“Ik train mezelf de rust te hebben voor langer termijn plannen, ik ben van nature zeer impulsief. Ik ben dagelijks bezig met mijn eigen motto “what ever you do, just zen it” dat is de balans tussen gaan en even een rust punt vinden. Het mooiste is als ze beide in 1 bestaan, dan heb ik stilte in de beweging en beweging in de stilte. In dat stille midden is mijn kern, mijn wijze stem, of hogere zelf, het zijn maar woorden wat je eraan geeft”.
Deal met belemmerende factoren & Pak de positieve kansen!
Er zijn wat belemmeringen die Kyra meeneemt vanuit haar jeugd: “Mijn ouders waren verschillend in de opvoeding. En de families van mijn ouders waren ook zeer verschillend.
Mijn moeder wilde mijn impulsieve kant altijd beschermen, dat deed ze in mijn ogen door beren op mijn weg te plaatsen. Zij noemde mijn kijk op de wereld wel eens een roze bril.
Ik heb in therapie en gedurende het leven geleerd welke beren mijn realiteit zijn en welke ik niet eens mee hoef te dealen omdat ze van een ander zijn.”
Beide ouders zijn acteurs, het kruipen in een rol heeft ze al vroeg meegekregen. Vroeger speelde Kyra veel toneelstukken met haar vader, haar rolmodel toen was Pippi Langkous .
Haar moeder moest hierin wel de grenzen aan geven, want haar vader kon tot diep in de nacht door gaan met alcohol en snoep, dat was voor een langer termijn doel niet gezond.
De uitdaging die eerder is genoemd, om een balans te vinden tussen korte termijn willen en voor het lange termijn gaan is een patroon dat al vroeg ontstaan is.
Daarom gelooft Kyra dat waar je vandaan komt en wat je hebt geleerd in je jeugd een grote rol speelt bij DURF.
We spreken door over karakter en aard. Kyra gaat er van uit dat zij haar ouders zelf gekozen heeft.
En wat betreft de kansen: “Mijn mindset kan wel eens belemmerend zijn. Mensen dichtbij zien soms wel 6000 beren. Ik gebruik dan een rolmodel en tune ik in hoe de fysieke staat bijvoorbeeld is van die ander. Nieuwsgierigheid werkt bij mij ook goed. Ik was als kind al bezig met boekjes en onderzoeken en opvragen.”
Support en borging
Kyra heeft goede vrienden die haar goed kennen. Zij vraagt hen haar aan te spreken wanneer zij wellicht doorslaat in bepaald gedrag. ”
“Als het niet goed met mij gaat, dan uit ik mezelf. Vrienden, buren helpen mij dan. Als ik niet goed draai, krijg ik de feedback dat ik dan mezelf te laag zie. En dan kan ik weer doorgaan.”
Zij durft echt hulp te vragen. In Bali was zij een tijd alleen en kon makkelijk aangeven wat haar behoeftes waren. Coronatijd was erg lastig: vader was overleden, relatie was over, zij kon niet werken…”Toen heb ik meer uit mezelf kunnen halen dan ik dacht dat ik kon”
Reiki is een grote steun en geeft veel vertrouwen. “En dat ik visualiseer en dat iets voor me zie!”
“Ik heb geen keuzes over mijn kern en alles eromheen daar heb ik invloed op.”
Afsluitend geeft een heldere kern rust.
We spreken af elkaar weer eens te spreken in de toekomst, dank Kyra voor je openhartigheid en je mooie vragen!
We hebben allemaal wel eens “iets” gedurfd in ons leven.
In deze interviews spreek ik met mensen die ik een tijd terug heb ontmoet en nu opnieuw ontmoet. Ik ben benieuwd wat zij in dat tijdspad gedurfd hebben.
Ik heb Tjeerd van der Zwan in de jaren ’90 ontmoet toen wij beiden werkten bij de toenmalige Arbeidsvoorziening. Tjeerd was toen al politiek actief in Lelystad. Nu is hij al enige tijd burgemeester in Heerenveen. We volgen elkaar op Social Media en hebben zo nog contact met onze oud-collega’s.
We praten elkaar bij over de woonplek, de kinderen en wie we nog van onze oud-collega’s zien.
Tjeerd is naar eigen zeggen toevallig in burgermeesterschap gerold. Van een plaatselijk PvdA bestuurder werd hij raadslid daarna wethouder en verving op een zeker moment de burgemeester. Hier moest hij zijn beeld van het burgemeesterschap bijstellen. Het was minder linten knippen dan hij dacht. Het vervangen van een burgemeester bleek leuk te zijn, hij kon een verschil maken en een gezicht zijn voor de samenleving. Dat werkte goed voor Tjeerd: aangesproken worden en bereikbaar zijn. Iets wat hij nog steeds belangrijk vindt.
Ik was benieuwd in hoeverre durf een rol speelde in de loopbaan- en levenskeuzes die volgden.
We voeren het gesprek verder aan de hand van de 8 attributen die durven kunnen ontwikkelen.
Braintrainer
Het brein werkt volgens een lefsysteem en een durfsysteem. Keuzes worden primair of meer secundair gemaakt, intuïtief of weloverwogen.
Tjeerd is geen grote lefgozer. Hij vindt zichzelf niet extreem moedig. Ook merkt hij op:
“Des te ouder ik word, des te minder ik durf, ik wielren veel en ben nu banger om te vallen dan vroeger.”
Het intuïtieve speelde bij Tjeerd meer toen hij politiek actief werd. Dit kwam eigenlijk voort uit woede:” Ik gaf les op een school. Deze werd opgeheven en ik vond dat dat niet kon!” De weg die hij vond om iets met zijn woede te doen lag in de politiek.
Gaandeweg werd hij meer weloverwogen: “Als je ergens langer zit en je bent ergens niet mee eens dan acteer je meer weloverwogen. Ik probeerde het dan zo te maken dat het wel kan door medestanders te vinden of door de omstandigheden zo te maken dat iets toch lukte.” Toch blijft de eerste aanzet altijd intuïtie voor Tjeerd. Daarna beredeneert hij meer. “Het een kan niet zonder het ander”.
Zelfvertrouwen speelt ook een rol volgens Tjeerd. Je ontwikkelt een soort onkwetsbaarheid qua zelfvertrouwen, waardoor je erop kunt vertrouwen dat het goed komt. “Dan ontwikkel je een soort constellatie waarbij je op jezelf durft te vertrouwen.”
Accepteer angst en ga ermee om;
Hoe keek en kijk je naar je eigen kwetsbaarheid?
Hoe ging en ga je met angst om?
Volgens Tjeerd zijn de echte grote beslissingen in je leven vaak intuïtief en op gevoel. “Je moet leren omgaan met angst, je weet dat het er is en je merkt wat de grenzen zijn. Je moet deze overwinnen”. Tjeerd vindt niet dat je angst moet accepteren maar juist de strijd aan gaan.
Want angst maakt je minder effectief:
“Zonder strijd krijg je het verlammende van angst niet weg.”
Het werkt wanneer je jezelf met een oncomfortabele situatie comfortabel maakt volgens Tjeerd. (Zie ook mijn blog RS )
Tjeerd haalt zijn sollicitatie naar het burgemeesterschap aan: “Kom je daar, zit je met 15 mensen aan een tafel en jij moet jezelf presenteren, hoe word je daar comfortabel in?”
Wat volgens Tjeerd werkt is oefenen en doen. “En verbeeld jezelf ook eens aan de andere kant, zijn zij net zo zenuwachtig? Kijk naar de situatie en beredeneer dan ook eens vanuit je eigen principes: waarom wil ik dit?” Voor Tjeerd was het opkomen voor anderen die dat minder kunnen.
De context en de competenties;
Binnen welke context durfde je meer of minder? Wat werkte er wel of niet?
Welke competenties heb je ontwikkeld daarbij?
Als burgemeester merkt hij dat hij de competentie “gezaghebbend” heeft ontwikkeld om te kunnen durven. “Als een gezaghebbende spreken en dat uitstralen, dan kun je als burgemeester meer gewicht geven aan wat je zegt. Elke context heeft zijn eigen procedures, als je die goed kent, kun je je zekerder voelen!”
Daarnaast gebruik maken van je invloed en rolinvulling scheelt enorm volgens Tjeerd. “Als een burgemeester iets zegt….”
Verder geeft het kennen van de spelregels en het hebben van informatie je altijd een voorsprong waardoor je makkelijker durft, zegt hij.
De waarde-code;
Welke leidraad heb je inmiddels voor jezelf ontwikkeld? Wat is voor jou het juiste midden?
Tjeerd zal altijd opkomen voor de underdog: “Daar sta ik voor en hou ten alle tijde de menselijkheid erin!” Een voorbeeld is dat Tjeerd opkwam voor het vinden van een plek voor een islamitische school. De regel is dat de school op het gebied is waar veel leerlingen zijn. Toch wilde men deze school het liefst in een industriegebied plaatsen. Hier maakte Tjeerd zich sterk en kreeg voor elkaar dat de school de plek kreeg die het verdiende.
Het moment van durven: het kantelmoment;
Wat was jouw kantelmoment en wat zei jouw ethische stem?
Tjeerd ethische stem zegt:
“Gelijke monniken en gelijke kappen”.
Dit gold ook voor de vestiging van een AZC. Daar was weerstand tegen. Dan moet je daar mee omgaan en op het juiste moment je stem laten. “Anders komt er nergens een AZC!”.
Tjeerd: “Risico’s moet je aanvaarden en dan kunnen zeggen dat je in ieder geval je je best hebt gedaan, daarna analyseren en jezelf afvragen is de nieuwe situatie voor mij aanvaardbaar”.
Tjeerd checkt voor zichzelf of hij in bepaalde situaties het ook kan waarmaken. Tjeerd: “Net zoals soms bij ondernemers toch? Bij grote risico’s vraag je als ondernemer toch ook af of je moet doorgaan of stoppen?”. We merken in ons gesprek dat je deze pittige beslissingen niet te vaak moet hoeven te nemen, niet telkens een ultieme consequentie hoeven te ervaren. Ook komt demissionair Minister President Rutte langs. Tjeerd: “Rutte is een natuurlijke risicomanager, daar heb ik bewondering voor”. Beiden vinden we wel dat in het managen van risico’s je je houdbaarheidsdatum in de gaten moet houden.
Om risico’s goed in te schatten moet je kritisch blijven. Tjeerd: “Iedereen zegt dat je geweldig bent dus ik heb ook kritische mensen om mij heen verzameld. De meest kritische is mijn vrouw. Maar ik zoek ook juist medewerkers die mij uitdagen en kunnen relativeren. ”
Deal met belemmerende factoren & Pak de positieve kansen!
#hoedan? Toen en nu?
Een belemmerende factor is dat je te lang kan blijven hangen aan de job vindt Tjeerd. “Probeer te relativeren en zaken soms minder belangrijk voor jezelf maken.”
Als je dat doet durf je meer, volgens Tjeerd. “Dat betekent dat ik me kwetsbaar moet kunnen opstellen en dat ook laten zien aan anderen.”
Support en borging:
Welke personen in uw omgeving werken stimulerend in relatie tot jouw doelen?
Tjeerd: “Mijn 1e baas van het Landelijk bureau racismebestrijding was echt een voorbeeld. Met name leerde hij mij ook fouten maken. En daarvan te leren. Dat heeft echt een basis gelegd.”
Nu is mijn vrouw belangrijk. Zij maakt mij een andere burgemeester. Naast dat zij een fijne persoonlijkheid is, kijkt zij ook naar kansen en stimuleert om feedback te vragen aan bijvoorbeeld een collega.”
We ronden het gesprek af met de afspraak nog eens koffie te drinken en samen naar Heerenveen – Ajax te gaan.
Stel je voor dat je werkt voor een baas wiens visie zo gewaagd is dat je er helemaal enthousiast van wordt?
Of het werken voor een manager die het maken van fouten waardeert als een natuurlijk en noodzakelijk onderdeel van jouw professionele ontwikkeling.
Ga dan nog een stap verder en stel je voor hoe het hele bedrijf eruit zou kunnen zien als alle managers zouden leiden door moed in hun werknemers te steken.
Het zou een werkplek zijn waar je impliciet kunt vertrouwen op de motieven en bedoelingen van iedereen om je heen. Je zou de onverbloemde waarheid kunnen spreken. Je kunt meer “goede” fouten maken om het bedrijf beter van dienst te zijn.
Bill Treasurer stelt dat die verandering primair alleen van binnenuit mogelijk is. Wat jij ook doet als manager; het werkt alleen bij een intrinsieke motivatie van de medewerker zelf.
Treasurer is naast consultant ook trainer van het US High Diving team. Zij springen van hoge rotsen. De “lead up” is voor de sprong van groot belang. Kijken, telkens een stapje hoger, vertrouwen opbouwen passen 1 op 1 bij mijn durf-methode. Hij stelt de springers de vraag: wat kun je vooraf doen om alsnog wel te kunnen springen?
5 uitgangspunten om te bemoedigen
Er zijn vijf uitgangspunten waarop dit boek is geschreven.
Iedereen heeft het vermogen om moedig te zijn.
Medewerkers presteren beter als ze moedig kunnen zijn op het werk.
Moed is een vaardigheid die je kunt leren.
Activeer moed door handvattten te geven die je voorbereiden op uitdagende situaties.
Het hele personeelsbestand heeft er baat bij als iedereen meer durft.
Activeren van moed
Mensen zullen niet moedig worden alleen maar omdat jij ze dat zegt. Je moet een omgeving creëren die mensen aanmoedigt om uit te breiden en risico’s te nemen.
Durven vraagt gedrag. Gedrag kun je ontwikkelen, bemoedigen, bestendigen en bekrachtigen.
Voordat je durft kun je moed activeren. Treasurer activeert moed naar durven op 3 manieren.
Hij beschrijft dat met een raamwerk van “Buckets”: emmers waar je input uit kunt halen om mensen naar durven te helpen.
De 1e emmer is; “Probeer Moed/Try Courage”. In de praktijk zijn dit de kleine stappen, de eerste pogingen doen, bijvoorbeeld wanneer je iemand nieuwe pionierende taken ziet proberen. Iemand die zich vrijwillig aanmeldt om een moeilijk of riskant project te leiden, toont moed.
De 2e emmer staat voor “Vertrouw op moed/Trust Courage”.
Dit is de moed die nodig is om de controle uit handen te geven en op anderen te vertrouwen. Wanneer managers zeggen dat ze willen dat werknemers bedrijfsveranderingen meer omarmen of richtlijnen enthousiaster opvolgen, is het eigenlijk dat zij willen dat medewerkers meer durven te vertrouwen. Als dat er is, geven mensen elkaar het voordeel van de twijfel, in plaats van de motieven en bedoelingen van degenen om hen heen in twijfel te trekken. Vertrouw op moed gaat niet over het nemen van de leiding, maar over het volgen van de leiding van anderen.
De 3e emmer gaat over “Spreek Moed uit/Tell Courage”
Dit is de moed van het uitspreken en omvat het je uitspreken met oprechtheid en overtuiging, vooral wanneer de geuite meningen indruisen tegen die van de groep. Om hun veiligheid te waarborgen, zijn medewerkers het vaak te veel met elkaar eens en spreken ze zich te weinig uit.
Moed ontwikkelen
De basis om moed te ontwikkelen in een organisatie gebruikt Treasurer een “courage foundation model”. Met dit model kun je moed opbouwen naar echt durven in vier stappen.
Spring eerst.
Waarom zou je in vredesnaam van mensen verwachten dat ze moedig zijn als je zelf slap bent? Voordat je werknemers aanmoedigt om moediger te zijn, moet jij het rolmodel zijn. Als je als eerste springt, kun je uit de eerste hand ervaring opdoen met de uitdagingen die je aan je werknemers vraagt, en het is de beste manier om geloofwaardigheid op te bouwen met jouw directe ondergeschikten.
Creëer veiligheid.
Werknemers spelen op “safe” als het niet veilig is om niet op “safe” te spelen.
Om ze dingen te laten durven, moet je daarom vangnetten weven die ze een gevoel van veiligheid geven terwijl ze aan het werk zijn.
Geef mensen toestemming om moedig te zijn door een veilige ruimte te bieden om zonder schaamte hun angsten te uiten.
Wijs erop dat ze datgene waar ze bang voor zijn vaak al aan het doen zijn.
Leg de focus op het van fouten leren- de ‘goede’ fouten – vooral als de lessen die uit die fouten worden getrokken, de doelen van het team bevorderen.
En laat mensen zien dat je ze ondersteunt “no matter what”.
Gebruik angst.
Angst op de werkvloer is onvermijdelijk. Het is jouw taak om angst nuttig te maken door het voor jou aan het werk te zetten, niet door werknemers te bedreigen, maar door hun vermogen om moedig te zijn op te bouwen.
Door werknemers te helpen hun twijfels en angsten als natuurlijke gebeurtenissen te zien, kunnen ze hun energie weer op het werk richten. Ze kunnen angst gebruiken als brandstof om uitdagende en moedige dingen te doen.
Comfort moduleren.
Als het gaat om loopbaanontwikkeling, kan te veel comfort gevaarlijk zijn. Als manager moet je comfortabele werknemers werkuitdagingen bieden waardoor ze zich ongemakkelijk voelen en gemotiveerd blijven. Tegelijkertijd, als ze te ongemakkelijk worden, moet je ze lang genoeg laten wennen om vertrouwen te krijgen met hun nieuwe vaardigheden.
Stop met het aanwakkeren van de angst
Managers wakkeren soms angst aan om hen te motiveren. Het kost gewoon minder tijd, nadenken en techniek om bevelen te blaffen dan om mensen te motiveren op basis van hun interesse, passie en capaciteiten. Dus managers rechtvaardigen hun gedrag met excuses als: “Ik heb het te druk om mensen te vertroetelen” en “Ik word betaald om resultaten te behalen, niet om aardig te zijn tegen mensen.”
Je kunt de energie van angst gebruiken op een manier die mensen in staat stelt moedige dingen te doen.
Wanneer medewerkers teveel met angst worden geconfronteerd, handelen zij veelal niet in hun eigen voordeel. Als je een bij ziet is hysterisch zwaaien niet de beste manier is om niet gestoken te worden. Angst doet medewerkers soms in hun schulp te kruipen om de negatieve stroom van feedback wordt beperkt. Angst verlaagt het moreel, beschadigt relaties, tast het vertrouwen aan en wekt wrok op. Uiteindelijk verlaagt angst het vertrouwen, de normen en de winst.
Medewerkers die door moed worden geleid, zijn meer betrokken, toegewijd, optimistisch, loyaal en omarmen verandering.
De voordelen van aanmoediging
Aanmoediging kost, net zoals managers die angst opwekken, tijd. Maar het aanmoedigen van werknemers is een tijdsinvestering, geen verspilling ervan. Er zijn betere manieren om angst te gebruiken dan werknemers te bedreigen. Werknemers die door moed worden geleid, zijn meer betrokken, toegewijd, optimistisch, loyaal en omarmen verandering.
Moed gaat werken
Als je moed op de werkvloer brengt, gaat het aan de slag voor het team en je bedrijf. Bovendien vindt er een onmiskenbare transformatie plaats bij jouw mensen die ze nooit zullen vergeten.
Geef iedereen een cadeau dat een leven lang meegaat – iets dat ze professioneel en persoonlijk kunnen gebruiken. Geef ze kostbare en praktische moed en laat ze durven!
We hebben allemaal wel eens “iets” gedurfd in ons leven.
In deze interviews spreek ik met mensen die ik een tijd terug heb ontmoet en nu opnieuw ontmoet. Ik ben benieuwd wat zij in dat tijdspad gedurfd hebben.
In 2008 studeerde zij af op de opleiding Human Resource Management bij de Hogeschool Inholland. Mandy had 1 jaar Commerciele economie gestudeerd en stapte over naar onze opleiding. Ik was destijds stafdocent en gaf haar college.
Mandy was destijds een student die goed presteerde qua cijfers maar ook in die tijd een passie had voor paardrijden.
Ik was benieuwd in hoeverre durf een rol speelde in de loopbaan- en levenskeuzes die volgden.
Na de opleiding startte zij, net als vele HRM-studenten in die tijd, als recruiter bij Brunel.
Na 10 werd zij Business Unit Manager en was verantwoordelijk voor de salesteams die zich richten op oplossingen voor capaciteitsvraagstukken bij opdrachtgevers. Zij verlegde haar loopbaanpad naar Altus Staffing als een Business manager in de ICT consultancy.
Sinds september 2020 werkt zij bij USG People. Zij heeft een partner en 2 kinderen.
We voeren het gesprek aan de hand van de 8 attributen die durven kunnen ontwikkelen.
Braintrainer
Het brein werkt volgens een lefsysteem en een durfsysteem. Keuzes worden primair of meer secundair gemaakt, intuïtief of weloverwogen.
Mandy: “Soms begin ik met denken dat ik het niet kan en daarna wil ik bewijzen dat ik het wel kan. Ik ga gewoon ergens voor. Ik wilde vroeger paardrijden op het hoogste niveau. Het was alles of niets. Op een zeker moment voelde ik dat ik een keuze moest maken.
“Brunel of Ankie van Grunsven?” Ik kies dan in 1 keer alles of niets. Het werd Brunel.”
Momenteel merkt Mandy dat het leven complexer is geworden waardoor keuzes meer afgewogen dienen te worden. Als directeur en als moeder heb je toch meerdere en andere verantwoordelijkheden.
Accepteer angst en ga ermee om;
Hoe keek en kijk je naar je eigen kwetsbaarheid?
Hoe ging en ga je met angst om?
Mandy: “Ik had vroeger prestatiedrang, ik wilde graag ergens de beste zijn. Ik herstel snel bij tegenslag. Ik kan slecht tegen nutteloosheid. Alles moest een succes worden. Ik heb een gezond faalangst ontwikkeld om te kunnen presteren. Inmiddels ben ik wel ouder en wijzer en laat me niet meer opjagen. Ik heb altijd moeten zorgen dat ik goed voor mezelf kan zorgen, en dat lukte.”
De context en de competenties;
Binnen welke context durfde je meer of minder? Wat werkte er wel of niet?
Welke competenties heb je ontwikkeld daarbij?
Mandy: “Ik heb bij Brunel de groei meegemaakt. Ik werd daar manager van het team en ging steeds meer aandurven en aansturen. Heel anders was het bij de Vibe groep: Als expert binnen gehaald op expertise en dat geeft een rustig gevoel. In deze functie heb ik echt de eindverantwoordelijkheid dus daar begint het durven weer opnieuw.
Mijn belangrijkste “durf”- competenties zijn doorzettingsvermogen, initieren en aanpakken.
In de regel volg ik mijn gevoel en ik vraag op gezette tijden en moment bevestiging/check up.”
De waarde-code;
Welke leidraad heb je inmiddels voor jezelf ontwikkeld? Wat is voor jou het juiste midden?
Mandy: “Voorheen deed ik het als het ware als Pippi Langkous, ik sprong gewoon in het diepe. Op basis van kennis en ervaring ben ik meer op een ander level gekomen. Maar een volgende stap zou ik wellicht weer gaan springen. Het “Zelluf doen” waren ook de eerste woorden die ik als kind uitsprak, ik werk graag zelfstandig.”
Het moment van durven: het kantelmoment;
Kantelmomenten zijn gebeurtenissen met een eerste gevoelde moeilijkheid en een tijdselement. Dat kan kort- of langdurig zijn. Je kunt dit moment als een moed-gebeurtenis zien. Het vraagt een open blik deze momenten aan te gaan . Daarbij wordt op dat moment gebruik gemaakt van een ethische stem. Het luisteren naar deze stem zorgt voor een reflectie op het mogelijk handelen.
Wat was jouw kantelmoment en wat zei jouw ethische stem?
Mandy:”Op de huidige plek is er echt een kantelmoment geweest. Bij de Vibe groep had ik de mensen en de markt mee en zette snel een succesvol team op. Hier, bij USG, werd bij aanvang mijn comfortzone maximaal gestretched: hier word je echt uitgedaagd of je kunt blijven staan.
Mijn stem: “ik ben geen opgever”! en “Het is leuker als het samen is… “
Ik luister naar deze stem en ga dan analyseren en geef mezelf een schop onder de kont en dan gaan!”
Word een risicomanager!
Je risicoperceptie wordt scherper door ervaring op te doen met een bepaald gedrag: Door de ervaring schat je de risicohoogte dan beter in. Hoe weeg jij risico’s af? Toen en nu?
Mandy: “Ik maak soms moeilijk keuzes. Ik ga dan op mijn gevoel af. Ik kijk hoe de ander reageert en probeer dan te peilen. Daarom werk ik graag samen.”
Deal met belemmerende factoren & Pak de positieve kansen!
#hoedan? Toen en nu?
Mandy: “Met name de “growth mindset” (Carol Dweck) past bij mij. En: als ik vroeger geen talent ergens voor had ging ik het niet doen. Bijvoorbeeld bij het leren van tennis:..tennis is mooi maar ik heb geen balgevoel. Dus tennis ik niet.”
Support en borging:
Welke personen in uw omgeving werken stimulerend in relatie tot jouw doelen?
Mandy: “Mijn partner is ook ondernemer en is een gevoelsmens, hij is iemand die zaken anders benoemd en andere perspectieven geeft. Bij Brunel had ik een leidinggevende die mij telkens stimuleerde. En mijn zus is nuchter en realistisch. Haar visie kan stimulerend werken.”
Het leven bestaat uit verhalen stelt Shafak. Verhalen brengen ons samen, niet vertelde verhalen houden ons van elkaar gescheiden. Verhalen geven (on)waarheden, diepste gedachten, herinneringen, open wonden maar bovenal een stem!
Deze stem wordt veelal digitaal verwoord en daardoor ontstaat een veelal verward beeld over de realiteit. Verwarring is een manier van leven geworden voortgestuwd door digitale ontwikkelingen en social media. We zitten nu op een drempelmoment, een tussentoestand zegt Shafak.
Volgens Fromm is deze drempelfase één van onveiligheid en kwetsbaarheid. Vanuit het zich niets kunnen voelen verkrijgen mensen zekerheid door zich te vereenzelvigen met een natie, of vanuit persoonlijk narcisme zichzelf projecteert op een nationale identiteit.
Men is dan lid van de beste groep van de wereld.
Algoritmes bepalen onze voorkeuren voor informatie en zo ontwikkelen we onze “kennis en wijsheid”. Intussen wordt de maatschappij gepolariseerd en gepolitiseerd. Diversiteit en culturele verschillen staan onder druk waardoor we menselijkheid en wederzijds respect steeds meer verliezen.
” Hoor jij bij ons of bij hen?”
” Ben jij een insider of een outsider?”
Wie durft er niet te kiezen? Gewoon NIET?
Ik hoor regelmatig: “Waar kom je vandaan? Aan je accent te horen Amsterdam? Noord? Kom je daar vandaan?”
Een accent is een weergave in je taal dat onlosmakelijk verbonden is aan het pad dat je hebt afgelegd, de liefde die je hebt gehad, je littekens en meer dan een weergave van je afkomst.
Afkomst geeft betekenis aan je zijn en wat we nu meemaken is ook een betekeniscrisis zegt Shafak.
Ons referentiekader wordt gekanteld.
“Ons woordenboek staat in brand”
Er moeten nieuwe antwoorden komen op de vragen:
Wat is democratie?
Wat is normaal?
Wat is geluk?
Wat is egoïsme?
Wat is vrijheid?
Wie ben ik?
Onze verdere stappen worden bepaald hoe wij onze identiteit definiëren
Ik hoor op meerdere plekken thuis. Dat geef ik mee aan mijn kinderen en neem ik mee in mijn handelen.
Shafak’s oma zei ooit: We erven onze omstandigheden en we verbeteren ze voor onze volgende generatie. Met een mengeling van een bewust optimisme en kritisch pessimisme.
Wees niet bang voor complexiteit. Hou het simpel en goed, alles met mate en bewust, met kleine stukjes durf enzo…
