Toets "Enter" om naar de inhoud te gaan

Tag: dapper

#69 Durven en keuzes maken: ZOEK HET ZELF UIT!

#69 Durven en keuzes maken: ZOEK HET ZELF UIT!

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Stel jij wel eens de zeilen bij?
Oei…. dan merk je wel even een disbalans toch?
De vraag is dan: durf ik de zeilen bij te stellen?
We neigen om onze status quo zoveel mogelijk te beheersen, Dit noemen we in de psychologie locus of control. Ga je uit van je eigen regie of  ga je ervan uit dat alles je overkomt of je wordt aangedaan.
Kortom durf je de regie te nemen?
Ga je iets doen of geef je het uit handen? En heb je dan wel eens spijt?
Iets niet doen vraagt ook wel durf. Als het een bewuste stap is geweest met een reflectie op risico’s  en de kansen. Bij durven kiezen we bewust.
Dit geeft je een zekere rust. Je overweegt bewust en kunt er of vrede mee hebben als iets niet lukt ofwel blijblijblij als iets wel lukt!
Je kent het schilderij van Magritte wel: ceci n’est pas une pipe. Als je het bekijkt wat zie je dan? Geen pijp…een schilderij van een pijp!
Je kunt je dus overtuigen van allerlei zaken.Dit kun je je leven lang doen. Overtuigingen komen voort uit waarden. En deze sturen je competenties en gedrag.
Kun jij je motieven onder ogen zien? Ben je bereid om niet een gewenst maar een echt beeld te laten zien?
Maak je keuze op basis van voor jou essentiele waarden!
Het gaat om jouw integriteit vanuit je waarden: kun je ze trouw blijven?
Of eventueel bereid zijn tot compromissen maar niet tot het verkopen van je ziel.
Het gaat over pal staan voor waarden, in staat zijn hun hiërarchie te bepalen en te kunnen handelen naar de realiteit.
Ik wens je een prettige zeiltocht met golven, wind en land in zicht!
En zoek zelf je eigen koers uit.
Reageer
#68 Het hoe en wat om uit je comfortzone te komen: oorzaken en praktische tips.

#68 Het hoe en wat om uit je comfortzone te komen: oorzaken en praktische tips.

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Wij zijn allen comfort-creaturen! Ja, ik ook!
Wanneer mensen het hebben over de comfortzone gaat het voor de meeste mensen niet over comfort maar over het vermijden van angst of de angst om te falen.
We zijn als mens een een comfort-creatuur. We doen er alles aan om disruptie en verrassing te voorkomen.
De wet van Yerkes-Dodson is een empirisch vastgestelde wet die aantoont dat er een relatie is tussen het stressniveau en de prestatie. De term stressniveau was hier synoniem met arousalniveau (of niveau van fysiologische opwinding). De vraag is hoe we er mee omgaan.
Hoe zit het met de comfortzone en de learningzone dan?
De uitdaging ligt in het opzoeken van de zogenaamde learningzone. Deze geeft stress maar ook een kick!
Bij de kick van de learning zone is er ook de rust van de comfortzone nodig. Ons brein reageert positief op comfort en geeft de “happy” chemicaliën dopamine en serotonine af.
Vraag jij jezelf af waarom mensen gevaarlijke dingen juist wel doen?
Sommige mensen zijn gek op “thrills” en riskante situaties; deels door de stoffen in het brein en deels door het het vergroten van de zelfwaarde alsmede het gevoel dat men iets bereikt heeft. Horrormovies en rollercoasters zijn hier een voorbeeld van.
En waarom helpt nieuwsgierig zijn bij durven?
Het brein houdt ook van “nieuwigheden” hierbij komt ook weer dopamine vrij, als een beloning-factor. Het zoeken naar iets nieuws geeft al vaak voldoende kicks/dopamine dan het behalen van het resultaat. Nieuwsgierigheid is dus een potentieel instrument om uit de comfortzone te komen.
Jeff Bezos, starter en CEO bij Amazon.com had eens een lastige keuze in zijn leven en stelde zichzelf 3 vragen:
  1. Bedenk nu eens dat je 80 bent
  2. Bedenk dat je dan terugkijkt op je leven, wetende dat je zo weinig mogelijk spijt zou willen hebben over je keuzes
  3. En vraag jezelf af: “Zou ik over zoveel jaar spijt hebben van deze keuze of juist van het feit dat ik niet gekozen heb?
Een helder perspectief wordt medegevormd door juist vooruit te projecteren en beelden te vormen. En daarbij de inschatting dat je mogelijk spijt kunt hebben van iets. Dit kan de korte termijn emotie bij de keuze weghalen.
Het spotlight effect kan je in de weg zitten?
We denken dat we de focus hebben van andermans aandacht. We denken dat wij de hoofdrolspeler zijn in onze eigene levende wil, en dat de aandacht juist daarom op ons komt. De waarheid is dat niemand echt Zoveel om jouw gedrag geeft. Mensen herinneren zich 99% van het geen je aan stommiteiten hebt gedaan niet meer. Niemand praat ALTIJD over jou en buiten je directe cirkel denkt er niemand regelmatig aan jou. Het is een illusie. Draai het om: Als jij nu eens niet zoveel om de anderen geeft en wat zij over jou zouden kunnen denken want zij denken ECHT niet zoveel aan jou. Dat is juist GOED! Het geeft je de ruimte om te doen wat je wil.
Interne Demonen
Zij zeggen Je kunt het niet!!! Volgens Freud komt de realiteit komt binnen bij het ego en zorgt dat het ego zich moet verhouden tussen het Id en het Superego. Hierbij ontwikkelt het ego verdedigingsmechanismen gevoed uit angst en schuld.
Essentieel is dan het scheiden van feitelijkheid en het mechanisme.
Rationalisatie, ontkenning, intellectualisme kunnen dan een mechanisme zijn.
Er zijn ook onbewuste overtuigingen veelal opgedaan in onze jeugd welke onze zelfwaarde bv kunnen beïnvloeden en nu af en toe opflitsen.” Ik kan het niet’
Het is nu het moment niet?
Het is NOOIT een goed moment iets anders te doen. niet in actie komen geeft voeding aan angst. Je moet dus in beweging komen. Perfectionisme is een vorm van zelf mishandeling. Uitstelgedrag is een symptoom van perfectionisme, en het wordt verpakt in hetgeen anderen van ons verwachten.
Sommige mensen lijden aan “Planning Paralysis”: eindeloos analyseren en plannen zonder in actie te komen.
Wat helpt? Gebruik de 40-70  regel: hoeveel info heb je nodig om een besluit nemen? Uit onderzoek blijkt minimaal 40% – max 70% heb je van de beschikbare info om een besluit te nemen.
Welke strategien werken nog meer?
Stoicisme: Vrijwillig ongemak oefenen om je gemoedsrust te testen het leert je om te gaan met onzekerheden;
Uitdagingen in het dagelijks leven aangaan, bijvoorbeeld:
  1. TV voor een maand opgeven
  2. Weekbudget 25% downsizen
  3. Voor een periode geen Social Media bekijken
  4. Doe een wandeling bij slecht weer
  5. Als je ergens mee wil stoppen ga dan nog even 1 streepje verder door
  6. Oefen een gewoonte Nee te zeggen op een bepaald iets
  7. Doe normale activiteiten met telkens een kleine aanpassing
  8. Doe zomaar dingen
  9. Maak een lijst wat je niet kunt: zet daarna achter elk punt : maar wat ik wel kan is…
Stappen om uit de comfortzone te komen:
  1. Stop met rampscenario’s: ze komen nooit specifiek uit!
  2. Wees specifiek in wat je wil doen en begin klein.
  3. Is het eerder een keer niet gelukt? Haal geen oude koeien uit de sloot (het verleden is het verleden)
  4. Check the records (wat heeft een ander al succesvol gedaan?)
  5. Toets en minimaliseer risico’s:
    1. Waarom is iets risicovol?
    2. Wat doet het je (3x doorvragen)
    3. Wat zijn de feiten?
    4. Wat zijn de echte kosten en baten)
    5. Wat gebeurt er als je niets doet?
    6. Stel vragen of laat ze stellen (vragen zijn duwtjes uit de comfortzone)
  6. Laat je controlebehoefte los! Je prefrontale cortex is afhankelijk van een gevoel van controle. We denken dat controle hetzelfde oplevert als veiligheid Nieuwe ervaringen geven altijd een gevoel dat er geen controle is, je kunt vooraf geen voorwaarden geven voor een onbekende ervaring. Des te meer we naar controle hunkeren des te meer we ook het gevoel van angst voeden en des te minder ervaren we echt.
  7. Het onbekende is altijd eng, maar eng is niet altijd negatief. Het wordt pas echt eng wanneer we van het onbekende daadwerkelijk kennis nemen. Dus iets onbekend is niet hetzelfde als angst. Als je angst kan transformeren naar een logisch plan of een set stappen om jezelf aan te passen op wat er komt dan wordt het onbekende een simple probleem met een mogelijke oplossing
  8. Weet wat niet onder controle hebt.
  9. Speel, exploreer en wees nieuwsgierig. Eens was er een punt in ons leven dat alles in het leven nog onbekend was. Namelijk als kind. Door te vragen, onderzoeken en te spelen gingen we met het onbekende om.
  10. Focus op juist iets anders, houd je weg van de angst: exploreren en nieuwsgierigheid helpt dan. Juist hetgeen jou fascineert daar moet je naar op zoek.
Reageer
#65 Het is tijd voor moedige leiders, voor een dapper geluid!

#65 Het is tijd voor moedige leiders, voor een dapper geluid!

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Je kunt slim zijn en op diverse vlakken competent zijn en toch maak je het verschil niet. Kent u die uitdrukking?
Een beetje durf en doorzettingsvermogen zorgt dat jij je droom najaagt, je visie uitdraagt en op jouw manier je steentje bijdraagt.
Hoe doe je dat als leidinggevende?
Het leren tonen van moed is een belangrijk onderdeel van jouw professionele vorming.
Hoe ontwikkel je dat?
Dat doe je in stappen.
Het begint met het opdoen van zelfkennis. Moedig gedrag gaat gepaard met de ontwikkeling van je eigen taakvolwassenheid. Ontwikkel bescheidenheid in relatie tot eigenheid.
Je hoeft nog niet alles te kunnen en te weten. Leiderschapsontwikkeling is een levenslang proces en er is moed voor nodig om taakvolwassen te worden. De ontwikkeling van zelfbewustzijn en moed staan dan centraal. En het maken van fouten en falen zijn een bijdrage daarin.
Een 2e stap is verantwoordelijkheid nemen voor positieve interpersoonlijke relaties.
Het aangaan en onderhouden van deze relaties is belangrijk om te kunnen beïnvloeden en te inspireren. Leren bemoedigen is in deze fase het thema. Naast de eigen ontwikkeling (continu proces!) en de positieve relaties aangaan is het ook zaak dat je je kader ook durft te halen uit onpersoonlijke zaken zoals strategie, structuur, systemen, en omgeving. De moed om daar keuzes in te maken, te volharden en lankmoedig te zijn, is essentieel.
Deze stappen vraagt om een dapper geluid.
Moedige mensen maken het verschil. Dit dappere geluid komt van mensen die HET verschil willen maken door anders te doen of te denken dan anderen. Het zijn gedreven mensen die een visie uitdragen, een droom najagen, en hun steentje op hun manier bijdragen.
Als leidinggevende kun je mensen inspireren om te vernieuwen en hen aanmoedigen het verschil te maken door vrijmoedig nieuwe wegen te verkennen. Zo kweek jij ook weer moedige leiders die hun nek uitsteken en reputatierisico’s voor lief nemen.
Het is tijd voor dat soort moedige leiders.
Reageer
#64 Geef eens op als je durft!

#64 Geef eens op als je durft!

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Durf jij wel eens op te geven?
En als je dat dan doet, ben je dan een “loser”? Je hebt het gewoon niet volgehouden en je hebt niet doorgezet! Je bent eerder gestopt bij hardlopen of je hebt je omzet niet behaald. Wat had het effect geweest als het wel was volbracht? Echt beter, gezonder en moediger?
Opgeven kan ook de meest optimale mogelijkheid zijn gegeven de omstandigheden. Als iets niet lukt kun je dat verlies verduren? En heeft het iets anders misschien opgeleverd?
Tenslotte is het maar een gedachte dat we iets moeten behalen. Opgeven is een menselijke ervaring is die je toch beter kan maken.
Maar dan in iets anders. De angst om het niet te bereiken is slechts gegenereerd door gedachten.
En was je niks voordat je met het streven begon? Nee, toch? Je hebt een nieuw herstartpunt gevonden dat is alles!
Geef het op en zie dat leven altijd zichzelf al heeft geregeld.
Als je heel erg je best doet om een ander (beter?) mens te worden; geef alle ideeën en verhalen over jezelf, je leven en je verleden ook maar op, en beweeg in alle vrijheid die dan rest.
En tot slot; ben je heel druk met proberen te snappen waar wij het nu over hebben?
‘ja, maar ik…of bij mij…of hoe zit het dan met…’
Geef dat ook maar op.
Opgeven geeft juist de kans op een nieuwe beweging en je hoofd zou er zomaar (een heel stuk) rustiger van kunnen worden!
Reageer
#63 Durven en routines. 5 tips voor een ochtendroutine!

#63 Durven en routines. 5 tips voor een ochtendroutine!

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Gewoontegedrag is gedrag dat routinematig, zonder bewust na te denken, wordt vertoond. Het kan gaan om automatisch uitgevoerde handelingen en om keuzes die ingesleten zijn en waar na verloop van tijd niet meer over nagedacht wordt.
Wanneer we ons voor het eerst bezighouden met een nieuwe taak, werken onze hersenen hard aan het verwerken van tonnen nieuwe informatie terwijl we onze weg vinden. Maar zodra we begrijpen hoe een taak werkt, begint het gedrag automatisch te worden en neemt de mentale activiteit die nodig is om de taak uit te voeren drastisch af.
Soms haken we af wanneer iets te moeilijk wordt of er meer durf nodig is.
Maar juist het inslijten van een nieuwe routine zorgt ervoor dat je basis om telkens te durven sterker wordt!
Bedenk hoeveel intelligentie en concentratie je moest gebruiken de eerste keer dat je inparkeerde of zelfs de eerste keer dat je je veters bond. Vergelijk dat dan met de hoeveelheid mentale inspanningen die je nu doet om die activiteiten uit te voeren.
Duhigg schrijft: “Dit proces – waarin het brein een opeenvolging van handelingen omzet in een automatische routine – staat bekend als” chunking “, en het is de oorzaak van de vorming van gewoonten. Er zijn tientallen, zo niet honderden, gedragsbrokken waar we elke dag op vertrouwen. Gewoonten bestaan uit een eenvoudige, maar uiterst krachtige driestaps lus.
Ten eerste is er een cue, een trigger die je hersenen vertelt om naar de automatische modus te gaan en welke gewoonte om te gebruiken. Dan is er de routine, die fysiek, mentaal of emotioneel kan zijn. Ten slotte is er een beloning, waarmee je hersenen erachter komen of deze specifieke lus de moeite waard is om te onthouden voor de toekomst. Na verloop van tijd wordt deze lus … meer en meer automatisch. De cue en beloning raken met elkaar verweven tot een krachtig gevoel van anticiperen en verlangen naar voren komt.
Laten we eens beginnen met de start van de dag! De ochtendroutine!
De ochtendroutine is echt een tijd voor persoonlijke groei. Je hoeft niet dezelfde ochtendroutine te hebben als ik, het gaat erom je eigen routine te maken, en ik ga je enkele tips geven die je in je routine kunt opnemen.
1. Plan vooruit. Maak het jezelf gemakkelijker door de avond ervoor alles wat je nodig hebt ’s ochtends voor te bereiden. Op die manier staat het voor je klaar en heb je geen excuses om er niet mee door te gaan.
2. Zet je wekker ergens waar je fysiek moet opstaan en zet hem uit. Ik raad aan om een wekker te gebruiken in plaats van je telefoon, zodat je zo lang mogelijk van je telefoon af kunt blijven.
3. Zoek uit hoeveel tijd je ’s ochtends hebt. Denk niet dat je een uur of twee moet besteden om dit voor je te laten werken. U heeft slechts 15 minuten nodig.
4. Als de zon schijnt, ga dan naar buiten en kijk naar het blauw aan de hemel (niet direct naar de zon).
5. Neem elke ochtend een koude douche. Je bouwt jezelf voorbij de mentale kracht door jezelf iets te laten doen dat je niet wilt doen.
Reageer
#62 Lessen uit Koud Water Zwemmen: Overmoed werkt niet!

#62 Lessen uit Koud Water Zwemmen: Overmoed werkt niet!

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Wat is overmoed?
Het is het verschil tussen wat we daadwerkelijk presteren en wat we denken te presteren. Waarom krijgen overmoedige mensen juist wel de ruimte?
Ik hoorde laatst dat als we door een eigen fout onze auto in de prak rijden, denken we nog steeds dat we beter kunnen autorijden dan de persoon van de auto die we net in de prak hebben gereden. We focussen op het bovengemiddeld zijn en daar beginnen we al jong mee.
Uit onderzoek blijkt dat van een miljoen scholieren in de VS zeker 70 procent de eigen leiderschapskwaliteiten zag als bovengemiddeld. Slechts 2 procent zag zichzelf als onder het gemiddelde. En uiteraard heeft ONS bedrijf meer kans op succes dan een gemiddelde bedrijf in de branche.
Wij zijn allemaal de beste chauffeur toch? Wie zegt van zichzelf dat hij een ondergemiddelde chauffeur is?
Maar liefst 94 procent van de Amerikaanse professoren zag de eigen prestaties als bovengemiddeld. Hoe zouden zij zichzelf als chauffeur zien?
En… we denken ook nog dat onze inschatting altijd passend en onbevooroordeeld is. We kunnen dat ook zelfs beter dan de anderen in onze omgeving, zo meldt een studie fijntjes.
Wie gelooft dat hij beter is, staat net even een treetje hoger op de sociale ladder. Geloven dat je beter bent zorgt ervoor dat je dat ook laat weten en geeft je vertrouwen. Het maakt je kalmer en je bent vaak overtuigender.
Stel: je begint met Koud Water Zwemmen. Je hebt een workshop gehad van een goeroe en je gelooft dat je alles aankunt! Koud water, stenen breken en over vuur lopen!
Anderen mensen zien je niet als overmoedig, maar vinden je – in ieder geval een tijdje – gewoon geweldig. En jij wordt daar ook trots en blij van. Je denkt meer te kunnen dan je nu al kan.
En dan komt de confrontatie. De huidige watertemperatuur is 9 graden en je besluit ook anderen mee te nemen met zwemmen. De een raakte in paniek, de ander bleek nauwelijks nog aanspreekbaar, het is allemaal net goed gegaan.
Verkeerde inschattingen, onrealistische verwachtingen en ronduit risicovolle beslissingen zijn het gevolg van de overmoed.
#hoedanwel?
  • Niet sturen op applaus maar op inzicht.
  • Pluis je bewezen prestaties uit en neem hier inzichten uit mee.
  • Bereid je voor met data en realistische doelen.
  • Zorg voor een bescheiden zelfinzicht.
Reageer
#61 Zou je “koud-water-zwemmen” eens durven te proberen?

#61 Zou je “koud-water-zwemmen” eens durven te proberen?

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Beginnen:
Koud water zwemmen heeft geen geheimen, het is een kwestie van beginnen en doorzetten.
Gewoon beginnen met koud af douchen. Start met een keer per week, waarbij je de tijd dat je doucht steeds meer verlengd. Stap eruit als je je niet op je gemak voelt en stel geen tijddoelen in om eronder te blijven. Volg je gevoel.
De vervolgstap is op dezelfde wijze een keer in het water te stappen. In het begin is het raadzaam om wel samen met iemand te gaan.
   Het is gemakkelijker om in de zomer te starten bij een watertemperatuur van 16 ° C of hoger. En daarvan uit verder op te bouwen.
Toch kun je nu ook al beginnen. Doe het dan wel met iemand die ervaren is.
En: werkt het nog niet accepteer dat dan en kies een warmer moment.
Het eerste wat er gebeurt als je in koud water komt, is de reactie op kou-ervaring- de eerste zucht, snelle ademhaling en verhoogde hartslag en bloeddruk.
En regelmaat werkt ook goed. Als je meerder keren per week gaat, wordt de kou-reactie van je lichaam steeds gehalveerd. Moet ik er wel bij zeggen bij gelijke omstandigheden. In mijn praktijk blijkt dat geen enkel moment en geen enkele plek hetzelfde is.
Wat wel blijft is een algemene gewenning: als je een paar weken in koud water mist, begin je niet helemaal opnieuw.
De belangrijkste bron van aanpassing die mensen hebben aan koude omgevingen zijn onze hersenen. Het lichaam heeft een beperkte capaciteit om zich aan te passen aan de kou. Ons brein kan het lichaam sturen hierin.
De rillingen:
Rillingen worden gestimuleerd om de diepe lichaamstemperatuur te verhogen wanneer een verlaging van de diepe lichaamstemperatuur optreedt. Het werkt door onvrijwillige samentrekking van de spieren om warmte te genereren en maakt bewegingen zoals zwemmen moeilijk te coördineren.
De hypotherme aanpassing vermindert de hoeveelheid rillingen die optreedt wanneer de diepe lichaamstemperatuur wordt verlaagd. Door herhaaldelijk zwemmen in koud water dat de diepe lichaamstemperatuur verlaagt, vermindert dit de rillende reactie. Dit heeft het effect dat de zwemmer de beweging kan coördineren, maar ten koste van een grotere diepe lichaamskoeling in vergelijking met iemand die rilt. De vermindering van de rillingsrespons is temperatuurspecifiek, als de diepe lichaamstemperatuur afkoelt tot boven de normale daling van de diepe lichaamstemperatuur, wordt de rillingsrespons opnieuw gestimuleerd.
Het belangrijke punt om op te merken is dat de diepe lichaamstemperatuur waarbij rillingen optreden bij iemand die is aangepast dichter bij de staat van klinische hypothermie ligt (kernlichaamstemperatuur is 35 ° C) dan niet-aangepaste individuen. Daarom moeten degenen die koud aangepast zijn, ‘naar hun eigen lichaam luisteren’ in plaats van het geklets aan de waterkant. Als ze beginnen te rillen, moeten ze uit het water komen en beginnen met het opwarmen.
De tijdsduur:
De tijdsduur in het water is niet alleen een weerspiegeling van de staat van aanpassing, maar een combinatie van factoren die betrekking hebben op elk individu, waaronder hun massa, vetheid, fitness, voedingsregime en hoe lang de persoon stilstaat. Recente technologie en onderzoek suggereert het bestaan van bruin vetweefsel (BAT) bij volwassen mensen; eerder werd gedacht dat dit soort vet alleen aanwezig was bij baby’s. Er is nu echter vastgesteld dat het voorkomt bij sommige personen die blootgesteld zijn aan koude, maar de mate waarin dit bijdraagt aan thermoregulatie wanneer zwemmen in koud water niet is vastgesteld.
Dus:
Koud water zwemmen heeft geen geheimen, het is een kwestie van beginnen en doorzetten.
Gewoon beginnen met koud af douchen. Start met een keer per week, waarbij je de tijd dat je doucht steeds meer verlengd. Stap eruit als je je niet op je gemak voelt en stel geen tijddoelen in om eronder te blijven. Volg je gevoel.
Reageer
#60 Material Matters: laten we elkaar comfort geven in een oncomfortabel moment.

#60 Material Matters: laten we elkaar comfort geven in een oncomfortabel moment.

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
Ik zag vorige week een reactie van Peter Goldsteijn op een bericht van de Gemeente Zaanstad over de afbraak van het Zaanse Zwembad.
Een vraag die hij stelde was of er ook een “Materialenpaspoort” zou komen.
Hij refereerde hierbij naar Thomas Rau en zijn boek Material Matters. Ik dacht zelf aan de inspirerende lezing die Rau gaf vanuit De Maatschappij/De Corner vorig jaar in augustus. Daarop heb ik zijn boek direct gekocht en ben gaan lezen.
Alles is tijdelijk, alleen de gevolgen zijn permanent stelt Rau. Momenteel ziet hij onze maatschappij als een roofbouw maatschappij wil graag ontwikkelen naar een oogst maatschappij.
Zijn lezing startte hij met een statement: “Natuur heeft altijd gelijk” En wij zijn te gast bij de natuur. En hoe gaan we om met deze gastvrijheid?
De aarde is een gesloten systeem, ons verblijf is tijdelijk en alles is even belangrijk. Hij geeft als voorbeeld:
“Een apparaat van 1000 euro is niets meer waard als een deel van 5 cent het niet meer doet.”
Verder reageren we veelal op actualiteiten en incidenten. Lange termijn denken en doen blijkt lastig. Tot op heden lijkt het alsof we geen keuzes maken.
We maken onvrijwillig alle veranderingen mee. En ons “zijn” is altijd tijdelijk, niets is permanent. Wij zijn reizigers in de tijd.
De schaarste die er is aan middelen kun je zien als dat alles een limited edition is. Alle materialen zijn dus “limited editions”. Wel is de bron “zon” ongelimiteerd.
Verder geeft Rau aan dat macht en verantwoordelijkheid nu gescheiden zijn. In een nieuwe economie wil hij dat juist samenbrengen. Dat zorgt dat bij elke keuze ook verantwoordelijkheid  hoort. Elk eigendom neemt verantwoordelijkheid met zich mee. Macht en verantwoordelijkheid zijn niet meer te scheiden.
In zijn lezing gaf Rau aan dat er een kadaster voor alle materialen zou moeten komen en de ingezet moet worden om 100 % afval te elimineren.
Alles wat eindig is moet je geïnventariseerd hebben. Feitelijk hebben we materialen gedeponeerd in de vorm van een gebouw.
Van mijn naar depot!
Vastgoed is los goed.
Van eigendom naar eigenslim.
Rau geeft aan dat we meer op een service basis moeten leren werken. Daarmee hou je verantwoordelijkheid bij eigenaar en deze levert dan de service. Dit vind je ook terug bij leaseconstructies.
Zou dit ook met coaching op durven werken? Duurzaam durven? Ik geloof het wel. Er is een circulaire potentie het is afhankelijk van de keuze van de mens.
DAAS Durf As A Service Designed to Performance
De trainer is de eigenaar van de training. En derhalve machthebber en verantwoordelijk. Designed to be updated: gewenste gebruiksduur zo lang mogelijk door updates. Gewenste gebruiksduur is maximaal te verlengen.
Wat betekent het verhaal van Rau dan verder voor ons als maatschappij?
  • We vernietigen nooit meer iets dat we nodig kunnen hebben;
  • We maken afspraken over wat nodig in plaats van mogelijk;
  • We gedragen ons als gast en de aarde is geen all inclusive buffet;
  • We kopen niets nieuws maar kijken eerst naar circulaire oplossingen;
Wat vraagt dat?
Voelen we ons niet verantwoordelijk genoeg, doen we meestal niets. Qua motivatie is er vaak 1 reden waarom je ergens wil zijn. Kies voor 100 redenen om er te zijn. We moeten zoveel mogelijk Kennedy’s zoeken om naar de maan te gaan. We moeten niet nadenken maar voordenken.
Mentaliteit met iets van zoveel mogelijk verdienmodel maar zo min mogelijk. Dit levert andere vragen en vraagt een andere mentaliteit: “Denken en doen in het kader van het nodige in plaats van het mogelijke.”
We stemmen ons handelen af op de tijdelijke behoefte. Elke optie heeft een einde. We weten alleen niet wanneer het zich aandient.
Ik weet dat ik rekening houdt met de toekomst vanwege het feit dat ik die niet ken.
De kunstenares Abramovic zegt het ook in haar documentaire: “”Je bent te gast op de aarde”.
Als we ons realiseren dat we de gast zijn kunnen we elkaar comfort geven in een oncomfortabel moment.
Reageer
#58 Stresscontrole en Koud water zwemmen: It’s all in the Mind!

#58 Stresscontrole en Koud water zwemmen: It’s all in the Mind!

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
De training van je brein bij koud water zwemmen stelt je in staat beter met stress om te gaan.
Koud zwemmen is een heel natuurlijke manier van trainen in het omgaan met stress.
In het koude water stappen is als een brandwondje op de huid, het is altijd  een belasting voor het lichaam. Dat geeft een stressreactie (mentaal en fysiek).
Maar “stress is niet wat er met je is gebeurd, maar HOE je het waarneemt”.
Voor ons lichaam is het koude water zelf (als stressfactor) niet het probleem, maar de manier, het mechanisme om het stress-effect op het lichaam te verwerken.
Het is geen toeval dat zwemmen in koud water steeds vaker wordt gebruikt in de strijd tegen depressie, stress en angsten. Tijdens het zwemmen trainen we de middelen van het lichaam die ons in staat stellen om met stress om te gaan.
Hoe verloopt dit proces fysiologisch?
De somatische ervaring wordt gecodeerd in het brein en omgezet in het GO – NO GO-commando in de basale ganglia.
De basale ganglia zijn een groep neuronen (ook wel kernen genoemd) die zich diep in de hersenhelften van de hersenen bevinden. De basale ganglia zijn voornamelijk betrokken bij het verwerken van bewegingsgerelateerde informatie. Ze verwerken ook informatie met betrekking tot emoties, motivaties en cognitieve functies.
Het cruciale punt is: welke kant gaat de stressreactie op? Via het indirecte pad of via het directe pad van de basale ganglia?
Optie 1. Het energieproces volgt een indirect pad.
In dit geval wordt het striatum geactiveerd, wat leidt tot de koppeling van de visuele en somato-sensorische cortex van de hersenen.
Dit deel ligt in het voorste gedeelte van de hersenen, waar somatische (lichaams) informatie wordt verwerkt. Dit omvat tast-, pijn-, temperatuur- prikkels.
Het resultaat is dat we tijdens het zwemmen ons verblijf in het koude water visueel en met de huid kunnen controleren. We letten op hoe wonderbaarlijk het wateroppervlak verandert, reageren op de schittering van de zon in het water, gefascineerd raken door meeuwen, voelen de brandende koelte van het water op de huid, enz.
Het zwemmen zelf, de verscheidenheid aan bewegingen leidt niet tot vermoeidheid en spierbelasting. Integendeel, na verloop van tijd neemt een gevoel van opgewektheid, een golf van kracht en lichtheid toe, naarmate de hormonen (dopamine, norepinefrine, serotonine) worden geactiveerd.
Serotonine werkt als een energiehormoon, een hormoon van vreugde. In dit geval scheidt de amygdala de energietoestand als veilig. In koud water voelen we ons zelfverzekerd, kalm en anticiperen we op meer energie tijdens het zwemmen.
Optie 2. Het energieproces volgt een direct recht pad.
Wanneer iemand bang is terwijl hij in koud water gaat ervaart hij een niet vrijwillige stress.
De stress-energie gaat via een directe weg van de basale ganglia en wordt omgezet in eenvoudige motorische acties. Als gevolg hiervan voel je een angst en angst, die wordt verergerd door verschillende associaties in de hersenschors: “Ik heb het koud … je kunt longontsteking krijgen, en als ik verdrinken “, etc.
Een persoon bevindt zich in een homeostatische onbalans en heeft geen gevoel van lichaamsenergie. In dit geval hoopt vermoeidheid zich snel op.
Bij elke volgende beweging van het lichaam neemt de belasting van de spieren toe, gaat de inspiratie verloren en neemt het bevende pad de controle over een lichaam over.
Het gevoel van kou dringt steeds meer door het lichaam. Het verlangen om uit het water te komen is overweldigend. Het lichaam is uiteindelijk niet bestand tegen de stressvolle effecten van koud water.
Conclusie: door meerdere keren het indirecte pad te oefenen geven we het brein de mogelijkheid om meer het indirecte pad te vinden en daarmee anders met de stress om te gaan. En juist het kijken, ruiken en ervaren van de huid en de omgeving versterken je kracht in het omgaan met stress. En bij de uiteindelijke beheersing zorgen de hormonen weer voor een fijn gevoel.
It’s all in the Mind!
Reageer
#56 Socrates op Sneakers: ben jij een Dappere Denker?

#56 Socrates op Sneakers: ben jij een Dappere Denker?

Gepubliceerd op 22 april 2023 door Rob Smits
De schrijfster Elke Wiss vindt dat het boek Socrates op Sneakers voor Dappere Denkers is.
Die mensen durven te twijfelen, onderzoeken in plaats van zeker weten en het niet-weten durven omarmen. De moed om niet meteen te roepen, maar eerst te zwijgen.En om dan de onderzoekende vraag te stellen. Het ontwikkelen van moed en het risico op ongemak verdragen hoort bij het ontwikkelen van je socratische houding.
Herken jij je hierin? Ik (nog) niet helemaal.
Elke Wiss werkt vanuit de praktische filosofie en past dat toe in gesprekken. Wat aansluit bij onze theorie is dat er bij deze aanpak in het gesprek zelf het denken wordt aangezet. En dat er daardoor ook een wisseling van perspectief mogelijk is.  Leren te onderzoeken zonder te willen winnen of overtuigen.
Je ontwikkelt een “Perspectivische lenigheid”: het vermogen om buiten je eigen kader, opinies, opvattingen te denken.
Een vraag is volgen Wiss een uitnodiging. Een uitnodiging tot nadenken, uitleggen, aanscherpen, verdiepen, informatie verschaffen, onderzoeken, verbinden.
De vraag vraagt ook durf om vanuit een open, nieuwsgierige houding te luisteren en te kijken. De kunst is dan daarbij bij het verhaal van de ander te blijven. Het kan het denken in beweging zetten of juist leiden tot verheldering, nieuwe inzichten of een nieuw perspectief voor de beantwoorder van die vraag.
Met deze definitie sluiten we ook een aantal dingen uit. Een vraag is niet: advies geven, hypotheses checken, invullen, een mening delen, een suggestie doen.
Wat maakt vragen stellen nog niet zo makkelijk?
Elke Wiss beschrijft in haar boek een aantal oorzaken:
1.BIOLOGIE: over jezelf praten is véél lekkerder dan vragen stellen;
2 VRAAGVREES: vragen is soms hartstikke eng;
3 SCOREN: je scoort beter met een mening dan met een vraag;
4 OBJECTIVITEIT: we zijn verleerd objectief te redeneren;
5 TIJD: we denken dat het tijd kost om goede vragen te stellen;
6 COMPETENTIE: we krijgen het niet geleerd.
Wat is een socratische houding?
‘Enkel hij die zichzelf kent, en weet dat hij niets weet, heeft ruimte voor werkelijke kennis,’ aldus Socrates.
Een vragende houding is precies de houding die Socrates belichaamde: een onwetende, verwonderde, soms zelfs onbenullige houding. Zelfs de dingen die we doorgaans aannemen, die vanzelfsprekend lijken, stelde hij ter discussie en werden door hem bevraagd. Het feit dat we denken zeker te weten weerhoudt ons ervan wezenlijke vragen stellen.
RECEPT VOOR EEN SOCRATISCHE HOUDING
  • Nieuwsgierigheid als basis;
  • Een flinke scheut onwetendheid;
  • Een theelepel naïviteit;
  • Een snufje wens tot verdieping;
  • Een portie geduld;
  • Oordelen bewaard in de koelkast;
  • Tijd;
  • Leegte in je hoofd en openheid in je ogen;
  • Een pond empathische nulstand.
en vooral….. DURF!!!
Reageer