Toets "Enter" om naar de inhoud te gaan

Tag: Coaching

Boekreview: “Wat maakt een verzetsheld?” van Rutger Bregman over durf in het verzet – het verhaal van Arnold Douwes. #watzoujijdoen?

Wat maakt dat iemand het durft om in het verzet te gaan?

Is dat niet het echte durven? In oorlogstijd jezelf inzetten voor anderen ondanks de risico’s en gevaren? In zijn boek “Morele ambitie” (zie ook mijn blog: https://rob-smits.nl/durf-morele-ambitie-in-actie/) refereerde Bregman al aan de Jodenredders Arnold Douwes en Johannes Post.

In dit boekje over Arnold Douwes, een man die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aansloot bij het Nederlandse verzet, staat het thema durf wat mij betreft centraal. Douwe, die zich in de verzetsgroep van Johannes Post bevond, toont zowel fysieke als morele moed door zich actief tegen de bezetters te verzetten. Hij verspreidt illegale blaadjes en saboteert zoeklichten, en wordt uiteindelijk de rechterhand van Johannes Post. Zijn verhaal is niet alleen een indrukwekkend voorbeeld van fysieke durf, maar ook van de morele moed die nodig was om tegen de stroom van passiviteit in te gaan en tegen de autoriteiten te strijden.

Ik vond het interessant om te lezen wat Douwes en Post deden om anderen zo ver te krijgen dat zij het aandurfden om onderduikers op te nemen. Eerst een verleiding naar een kleine stap om vervolgens de ander mee te nemen om meer te doen.

Durven gaat ook met kleine stappen, het is oefenen, oefenen en oefenen.

Het boek gaat verder dan alleen de gebeurtenissen rond Douwe en biedt diepere inzichten in wat verzetshelden dreef. Bregman haalt Samuel Oliner’s onderzoek aan, dat de psychologie van verzetsmensen onderzoekt. Oliner ontdekt dat helden vaak gedreven worden door een sterke overtuiging (meegekregen vanuit de opvoeding) en bereid zijn om grote risico’s te nemen voor hun idealen, zelfs als dat hun leven op het spel zet. Het verzet vroeg van de betrokkenen niet alleen om fysieke actie, maar ook om het vermogen om met emoties om te gaan en zelfstandig te handelen in gevaarlijke omstandigheden.

Rechtvaardigheid komt niet vanzelf, zegt Bregman, maar vereist moed en actie, zelfs wanneer het resultaat onzeker is. De Jodenredders in het boek, waaronder Douwe, hadden vaak een sterk rechtvaardigheidsgevoel ontwikkeld door een gelukkige jeugd en liefdevolle opvoeding. Dit wijst op het belang van een moreel kompas dat hen in staat stelde om moeilijke, gevaarlijke keuzes te maken in tijden van extreme onzekerheid. Het boek benadrukt dat moed vaak niet een aangeboren eigenschap is, maar voortkomt uit opvoeding en de normen die mensen meegeven in hun jeugd.

Naast de ouders vervullen ook leerkrachten een essentiële rol bij het ontwikkelen van durf.

Helden zijn vaak gewone mensen zijn die onder uitzonderlijke omstandigheden buitengewone moed tonen. Moed en durf blijken geen zeldzame eigenschappen, maar capaciteiten die in iedereen schuilen, vooral wanneer de omstandigheden het vereisen. Het boek geeft ons de vraag mee wat wij zouden doen in soortgelijke situaties, en laat zien dat moed vaak uit onszelf kan komen wanneer we geconfronteerd worden met onrecht.

#watzoujijdoen

Reageer

Tek: Van overleven in Bulgarije tot onmisbare collega in Nederland

Op een zonnige dag in 2016 veranderde mijn leven – en dat van Tek – voorgoed. Tek, onze geliefde bedrijfshond, heeft een bijzonder verhaal. Het is een verhaal over overleven, tweede kansen, en hoe hij uiteindelijk mijn trouwe maatje én collega werd.

Een zware start in Bulgarije

Tek begon zijn leven bij een Bulgaarse hovenier die in Nederland werkte. Maar toen zijn baasje ziek werd, vertrok hij samen met Tek terug naar Bulgarije. Daar nam het lot een verdrietige wending. De hovenier overleed, en Tek bleef achter op het erf. In Bulgarije gaan mensen vaak anders om met honden dan we in Nederland gewend zijn. Tek werd aan een ijzeren lijn vastgemaakt, zonder voldoende voedsel en aandacht. Hij moest wekenlang zelf zien te overleven. Hij at wat hij kon vinden: mieren, vogels en alles wat binnen zijn bereik kwam.

Gelukkig had het dorp een paar oplettende bewoners. Vrienden van mij, die in hetzelfde dorp hun tweede huis hebben, zagen Tek. Hij was mager, verwaarloosd, maar toch vol veerkracht. Zij vroegen toestemming om hem mee te nemen en voor hem te zorgen, en gelukkig mocht dat.

Een reis naar Nederland

Toen kwam de volgende uitdaging: een baasje vinden voor Tek. Via Facebook plaatsten mijn vrienden een oproep, en daar zag ik hem. Er waren twee kandidaten, en ik was één van hen. Het enige probleem? Hoe zouden ze Tek naar Nederland krijgen? Een vlucht zou te stressvol zijn voor hem. Dus besloten ze speciaal voor Tek een auto te kopen. Ja, je leest het goed – een auto, alleen voor hem!

Mijn eerste ontmoeting met Tek

Toen Tek in Nederland aankwam, ging ik met hem ‘proeflopen’. Vanaf het eerste moment voelde ik een klik, al was hij destijds een energieke wervelwind. Het was even wennen, maar ik wist: dit wordt mijn hond. En zo begon ons gezamenlijke avontuur.

Tek, mijn trouwe werkmaatje

Nu, jaren later, is Tek een onmisbaar deel van mijn leven én werk. Hij is een vrolijke ziel die mensen graag verwelkomt. Zijn vriendelijke karakter en aanstekelijke energie maken hem een perfecte compagnon tijdens communicatietrainingen die ik geef. Tek speelt een unieke rol in deze trainingen, waarin hij deelnemers helpt om belangrijke lessen over communicatie te ontdekken.

Wat Tek ons kan leren over communicatie

Honden zijn meesters in non-verbale communicatie, en Tek is daarop geen uitzondering. Hij laat mensen zien hoe krachtig lichaamstaal en stemgebruik kunnen zijn. Hier zijn een paar van de oefeningen waarin Tek schittert:

  1. Lichaamstaal: Honden begrijpen onze lichaamstaal beter dan woorden. Tek laat zien hoe belangrijk je houding is in communicatie.
  2. Toon van de stem: Of je nu een warme toon gebruikt of een strenge, Tek voelt het meteen aan. Hij leert deelnemers hoe stemgebruik emoties overbrengt.
  3. Commando’s: Simpele opdrachten zoals “zit” of “kom” laten zien hoe duidelijkheid in communicatie essentieel is, niet alleen voor honden, maar ook in onze dagelijkse interacties.
  4. Oogcontact: Tek reageert sterk op oogcontact, wat mensen helpt te begrijpen hoe belangrijk het is om aandachtig te zijn in gesprekken.
  5. Hallo zeggen: Wil je een band met Tek opbouwen? Ga op zijn niveau zitten, zodat hij je kan besnuffelen. Het is een simpele, maar krachtige les in respect en toegankelijkheid.

Tek: een inspiratiebron

Tek herinnert me er dagelijks aan hoe veerkrachtig en loyaal een hond kan zijn. Hij begon zijn leven in moeilijke omstandigheden, maar is uitgegroeid tot een vrolijke en liefdevolle metgezel. Zijn aanwezigheid maakt niet alleen mijn werk leuker, maar biedt ook een frisse kijk op hoe wij communiceren en verbinden met anderen – mens én dier.

Dus, mocht je ooit een training bij ons volgen, wees voorbereid: Tek zal je hart stelen voordat je het weet!

(Fotograaf: David Hup)

Reageer

Samen van 2024 naar 2025! Met stukjes durf enzo…

Het einde van het jaar is in zicht, en daarmee een moment van reflectie en vooruitkijken. Mijn businesscoach, Jeroen Lampe , inspireerde me om een jaaroverzicht te maken: een terugblik op de momenten en mijlpalen die 2024 hebben gekleurd. Dit proces hielp me niet alleen om betekenisvolle hoofdstukken van het afgelopen jaar te herkennen, maar ook om mijn groeicycli als mens en ondernemen in kaart te brengen.

Hier zijn de hoogtepunten die ik heb genoteerd:

De presentatie van mijn boek. Een kroon op jaren van werk en inspiratie.

Een bijzondere ontmoeting met Remco Claassen. Zijn inzichten en energie inspireerden mij.

Mijn eerste grote lezing bij Tallander. Een stap buiten mijn comfortzone die me veel inzichten gaf.

Het afronden van een lastig seizoen voor Ajax. Dit markeerde een hernieuwde focus van de club naar wederopstanding.

Een tattoo zetten met mijn kinderen. Een mooi moment vastgelegd (dank aan Tattoo Daan!).

Het maken van een podcast over Tante Daan. Check: https://open.spotify.com/episode/344iSnVPHACOq79W1SCef1?si=970acc66d359406d

De overdracht van bestuurstaken bij Zpink. Een warme overgang naar een nieuwe generatie woordliefhebbers.

Debatcentrum De Vonk -bijeenkomst in november. Inspirerende gesprekken, onder meer met Eric van der Burg .

Een ademsessie met Peet Donders (Oceanic). Hier ontdekte ik een nieuwe balans tussen begrenzen en ontvangen.

Groeisprongen dankzij Jeroen Lampe. Mijn businesscoach hielp me groeien en stabiel te blijven.

De vereniging Ondernemersvereniging Zaanstad Zuid OVZZ op de kaart zetten. Belangrijke gesprekken gevoerd met stakeholders en de vereniging meer op de kaart gezet.

Zwemmen met mijn zwemmaatjes. Elke keer weer genieten van het koude water (Dank Peet, Taco, Rosa, Berry en Marc).

Borstcrawl-les gevolgd. Samen met Marc Schmidt een nieuwe vaardigheid opgepakt.

Artikelen in NHD. Over Koud Water Zwemmen en mijn bijdrage aan de film Kouwe Koppen (dank Nicole van Damme ).

Voedingspatronen aangepast. Dankzij de begeleiding van Judith Hijne stappen gezet naar een gezondere levensstijl.

Veelzijdige opdrachten uitgevoerd. Voor organisaties zoals ProActief, Erasmus, de VU en de Haagse Hogeschool.

Drie keer een Masterclass Durf in 1 dag gegeven. Deelnemers geïnspireerd om stappen te zetten.

Mooie kerstdagen. Met familie en buren de warmte van het seizoen gedeeld.

Dagelijkse wandelingen met Tek. Het eenvoudige plezier van elke dag in beweging zijn.

Reflecteren en vooruitkijken

Het doornemen van agenda’s, dagboeken, to-do-lijstjes, fotoalbums en notities bracht me niet alleen terug naar de hoogtepunten van 2024, maar toonde ook hoe waardevol het is om stil te staan bij groei. Elk van deze momenten is een ankerpunt, een bewijs van beweging en ontwikkeling.

En ook dat ik niet alleen succesvol kan zijn: we hebben elkaar nodig!

Dankbaar kijk ik uit naar 2025. Nieuwe kansen, uitdagingen en vooral: groei. Wat waren jouw hoogtepunten van 2024? En hoe bereid jij je voor op het nieuwe jaar?

Check mijn oudejaarsdip 2024:

Laten we samen het beste uit 2025 halen.

💪#Reflectie #Groei #Vooruitblik #2025

Reageer

Boekreview: Waarom veranderen (meestal) mislukt van Martin Appelo

In het boek Waarom veranderen (meestal) mislukt biedt gezondheidszorgpsycholoog en gedragstherapeut Martin Appelo een verfrissende, realistische blik op de uitdaging van blijvende gedragsverandering. Voor mijzelf als persoon en als professional een mooi onderwerp.
En….de goede voornemens komen er weer aan!
Appelo stelt dat onze jaarlijkse pogingen om gezonder te leven of slechte gewoontes af te leren vaak stranden door zowel biologische als psychologische factoren die diep in ons brein verankerd zijn. Volgens Appelo geeft de structuur van ons brein een nuchtere verklaring voor waarom veranderen zo moeilijk is — en hij onderbouwt dit met aansprekende voorbeelden en inzichten die mij ook aan het denken zetten. Vanuit een persoonlijk perspectief (bepaalde gewoonten en patronen) en vanuit professioneel perpectief (hoe is durf te bestendigen?).
Herkenbaar ook uit mijn eigen boek is hoe Appelo uitlegt hoe ons gedrag gestuurd wordt door drie “lagen” in het brein: het instinctieve reptielenbrein, dat automatische handelingen aanstuurt; het emotiegestuurde limbische systeem, dat vooral reageert op beloning en straf; en de rationele neocortex, die nadenkt en bewust keuzes maakt.
Appelo geeft aan de neocortex ons theoretisch zou kunnen helpen om op koers te blijven, blijken de instincten en emoties uit de lagere hersengebieden vaak sterker. Ze sturen ons ongemerkt richting oude patronen, waardoor we keer op keer terugvallen in gewoontes die we eigenlijk willen veranderen. Het begin van de verandering begint dus met het doorbreken van de automatismen. In mijn methode doen we dat door de impulskracht (vanuit het limbische systeem) te remmen met een Time Out. En daarna de neocortex bewust in werking te zetten.
Het boek laat ook de vele denkfouten (door Appelo “mindfucks” genoemd) zien die verandering in de weg staan. “wensdenken” — geloven dat het dit keer wél gaat lukken — en “self-serving bias” helpen ons om onszelf niet te zwaar te vallen, maar maakt het tegelijkertijd moeilijk om daadwerkelijk verantwoordelijkheid te nemen en te veranderen. Ik noem dat in mijn boek de “trucjes”.
En durven doe je niet alleen is mijn stelling.
Appelo geeft ook aan dat sociale druk onze neiging om gedrag te rationaliseren versterkt. Dat kan positief en negatief zijn. Iedereen doet immers mee aan bepaalde patronen, zoals vliegen of ongezond eten, wat het makkelijker maakt om onze eigen acties te rechtvaardigen. Volgens Appelo is gedragsverandering mogelijk, maar het vereist dat de drie breinlagen beter samenwerken. Verandering begint bij het ontwikkelen van nieuwe, positieve gewoontes die goed voelen en die aansluiten bij onze persoonlijke doelen en waarden. Hierin ligt echter een pittige uitdaging: duurzame verandering vraagt volgens Appelo realisme, doorzettingsvermogen en soms een flinke dosis zelfinzicht.
Appelo’s stijl is toegankelijk en soms met een vleugje cynisme, wat het boek tegelijkertijd verfrissend en uitdagend maakt. Zijn boodschap is dat blijvende verandering zeldzaam is en veel inspanning vergt, ondanks de overvloed aan zelfhulpboeken en leefstijlprogramma’s. Waarom veranderen (meestal) mislukt relativeert onze jaarlijkse goede voornemens en brengt diepgaande inzichten over de complexiteit van gedragsverandering zonder zweverigheid. Voor lezers die écht willen begrijpen waarom het zo moeilijk is om te veranderen — en bereid zijn om met zichzelf in de spiegel te kijken — biedt dit boek een eerlijke en doeltreffende leidraad.
Reageer

Boek review ‘One Day’ van Tabe Ydo: Durven is hart-werken!

Tabe Ydo heeft na een persoonlijke zoektocht van 30 jaar geleerd  in wat je nodig hebt om je leven in 1 dag naar de next level te tillen.  Zijn aanpak is tijd toe te voegen aan je dag en maximaal te leven.
In zijn boek “One Day” beschrijft de aanpak en onderbouwt het met zijn ervaringen en input uit diverse onderzoeken.
Wat haal ik er voor mezelf uit?
In ieder geval veel mooie spreuken. Bijvoorbeeld: “Het slechte nieuws is: de tijd vliegt. Het goede nieuws  is jij bent de piloot!” (Michael Althsuler). Ydo stelt dat de dood misschien wel het grootste goed is dat er bestaat. Het zorgt ervoor dat de tijd op aarde kostbaar en bijzonder is. Neem de tijd niet voor lief. En hij stelt dat we dan daar ook maximaal van moeten genieten.
Hij gebruikt een formule: Uren aan je dag toevoegen + tijdsbeleving vertragen + jaren aan je leven toevoegen.
De vraag komt dan op of we niet moeten schakelen van “Alles uit het leven halen” naar “Alles in het leven stoppen?”
En hoe bijzonder is het dat IK op aarde ben en de kans krijg met een beperkte tijd!
De tijd nemen al is het maar 10 minuten, om even alles langs te laten komen, is cruciaal om de juiste beslissingen te nemen
Basis:
Werken aan een krachtige gezondheid door te bewegen, goed te slapen, bijtijds op te staan .
En:
Hart-werken: Hoe sneller je hartslag is, hoe sneller je je hart “verbruikt”. Hoe lager je hartslag, hoe langer je leeft.
Tabe Ydo in One Day: ” Hoe gezonder je cellen, hoe minder snel je ouder wordt. Ieder hart heeft een maximaal aantal hartslagen en OP=OP. ” en “Verlaag je je hartslag met vijf slagen per minuut, dan kan een vrouw bijvoorbeeld 2,6 en een man 2,9 jaar aan zijn leven toevoegen.”
Het hart staat direct in verbinding met ons brein. Door het pompen van het bloed stuurt het zuurstof, voedingsmiddelen en hormonen naar elke cel. De vaten zorgen voor het transport van het bloed. Dus hoe beter je zorgt voor je hart des te beter “Brain 7 Body” functioneren. Om te durven is deze krachtige basis nodig. Dan kun je vanuit kracht “wipwappen” op de wip tussen lef en durven en tussen snelheid en verlangzaming.
Goed zorgen voor je hart doe je door te bewegen (hoge intensiteit is beter), goed en gezond te eten, positief omgaan met belemmeringen en kansen en het oefenen daarbij van je diepe buikademhaling. (werkt goed met bij Koud water zwemmen!)
Reageer

#71 Boektip: “De Cambridge happiness-profiler” Durven en Geluk gaan heel goed samen!

Durven en Geluk gaan heel goed samen!
Het streven naar een gelukkig leven is universeel. Patrick van Hees, spreker, schrijver en coach, introduceert de CHAP-test in zijn boek “De Cambridge happiness-profiler” om inzicht te geven in jouw ware geluksbronnen.
Ik ken Patrick vanuit het Zaanse netwerk als een practice what you preach man!
Dus als ik het boek lees zie ik het hem ook doen!
Het boek, verdeeld in drie hoofdstukken, begeleidt lezers door de CHAP-test, geluksvoorspellers en praktische toepassing van gelukstips. Hoewel sommige uitleg voor de hand ligt, bieden persoonlijke ervaringen en concrete tips een waardevolle leidraad. Ik herken ook een aantal durfversnellers in het boek!
Wat neem ik mee uit dit boek vanuit mijn ‘durf-perspectief’?
Patrick stelt dat geluk ook een volwassen manier met het leven omgaan is, waarbij je moeilijkheden het hoofd biedt, het beste uit jezelf haalt en optimaal functioneert, binnen de mogelijkheden die jij hebt. Zijn enige verzoek is: don’t knock it ’til you try it, probeer het gewoon en oordeel later.
Geluk is net zoals durven het proberen waard.
Een 2e link is het thema ‘Dankbaarheid’, dit helpt je om de aandacht te richten op dingen die goed gaan in je leven, waardoor je een soort zoeklicht ontwikkelt voor positiviteit. Een durfversneller is optimisme!
Als je dingen doet die goed bij je passen en waar je zelf voor hebt gekozen, geeft dat je geluk een impuls. Onafhankelijkheid maakt je sterker en draagt bij aan je zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen en een gevoel van autonomie zijn bewezen bouwstenen waar durven op gebouwd is.
Uit hersenonderzoek blijkt dat het maken van een actielijst je hersenen stimuleert om dopamine aan te maken. Dopamine is een neurotransmitter, een lichaamseigen drug, dat ook durven kan versterken.
Durven doe je veelal in kleine stappen en doelgericht. Acties om naar uit te kijken Iedereen heeft doelen nodig: grote en kleine doelen, voor de korte en lange termijn. Elke keer als je een stap behaald hebt, vergroot dat je geluksvoel. Soms is het lastig om (ver) vooruit te denken, een planning te maken voor iets wat je op langere termijn wilt bereiken en hier vervolgens daadwerkelijk mee te starten. Het lijkt namelijk nog zo ver weg. Het opknippen van doelen werkt bij durf en het vergroten van je geluksgevoel erg goed.
Bij het durven gebruiken we de Leidraad. Opgesteld uit waarden die jou in het durven ondersteunen. THE WHY! Van Hees zegt hierover: de vraag die we ons eigenlijk zouden moeten stellen is niet hoe we onze tijd indelen, maar waarmee we dat doen.
De schrijver zegt dat Oplaadpunten essentieel zijn. Dit zijn activiteiten die je energie geven, ik zie dat als een vorm van zelfzorg.
Zonder zelfzorg is het zwaarder om te durven.
Durven is soms nog niet zo makkelijk, er kunnen ook remmers zijn. Hoe ga je daar mee om? Zowel Van Hees als ik geven aan dat bijvoorbeeld relativeren heel goed werkt. Met optimisme (een versneller) vind je vaker oplossingen en vergroot je je veerkracht bij tegenslagen: kop op!
Van Hees ziet ook de functie van acceptatie. Weet wat wel en niet kan. Het is ook okey om dingen spannend te vinden. Accpteer dat.
Het betekent ook niet dat je gefaald hebt; je erkent dat jouw aanpak of houding tot nu toe niet goed genoeg werkt en dat je iets anders wilt proberen. Acceptatie betekent ook niet dat je iets tolereert, want tolereren is iets dat je normaal gesproken alleen maar tijdelijk doet en acceptatie betekent ook niet dat je je wentelt in zelfmedelijden, zegt van Hees.
Er is nog veel meer te vertellen waar ‘geluk’ het ‘durven’ raakt. Maar dan moet je het boek aanschaffen en zelf lezen.
Bestellen via: https://www.thema.nl/boek-de-cambridge-happiness-profiler/
Er is veel te doen, durven is te doen en ‘geluk’ zeker ook!
Reageer

Interview: Rob Smits van Bureau Voor Durf ‘Het is belangrijk dat je jezelf durft laten zien’

Wij Business News nam het onderstaande interview met mij af:

 

Zaandam,
Voor oefenmeester Rob Smits, staat het concept durf centraal. Dit was ook de inspiratie die hij had om zijn eigen Bureau voor Durf te ontwikkelen. Daar waar mensen een stap niet durven zetten, geeft Rob training en begeleiding om hen toch die durf te geven.

Hoe is het idee van Bureau Voor Durf op jouw pad gekomen?

“Ik werkte voordien als zelfstandige trainer & coach. Ik deed toen allerlei soorten trainingen, maar ik had behoefte aan een soort focus. Ik sprak met een vriend die goed is in corporate identity. Daar kwam naar boven dat durven altijd al het centraal punt was geweest in mijn leven. Zo is de inspiratie gekomen om het bureau ook Bureau Voor Durf te noemen. In mijn master had ik destijds ook een onderzoek gevoerd naar wat durf precies inhoudt om mijn trainingen wetenschappelijk te onderbouwen.”

Waarom hebben mensen het volgens jou zo moeilijk om een nieuwe stap te durven zetten?

“Dat is een goeie vraag! Tegenwoordig zijn er dynamieken die het minder makkelijk maken om te durven. Als je echter iets belangrijk vindt, moet je daar ook echt voor durven gaan. Dit is iets wat veel mensen nu nog niet durven. De maatschappij is heel dynamisch dus het is best moeilijk om ergens grip op te krijgen zoals je eigen toekomst of hoe je jezelf in de wereld wil plaatsen. Het is makkelijker om gewoon maar mee te gaan en dingen te laten gebeuren. Verder is tegenspraak daarom ook belangrijk om jezelf en jouw meningen te kunnen uiten. Het is belangrijk dat je jezelf durft laten zien, maar dat betekent ook dat we soms kwetsbaarder zijn. Dit zijn dingen die ik in de huidige samenleving wel terugzie, met name ook in het onderwijs. Durven in de maatschappij is moeilijk, maar als je als individu durft, krijg je meer zelfvertrouwen, ontstaat er rust in jezelf, ontwikkel je een sterker karakter en voel je uiteindelijk ook meer vrijheid.”

Je bent ook auteur. Kunnen we binnenkort wat in de rekken verwachten?

“Ik durf nog geen uitspraak doen, maar ik denk dat we na de zomer het boek gaan presenteren. Het boek heeft nog een werktitel en heet Durf is lef met voorbedachte rade.”

Je wordt ook wel de ‘oefenmeester in durven’ genoemd. Zijn er zaken waar je toch nog veel moed voor nodig hebt?

“Zeker! Moed en durven is afhankelijk van de situatie. In sommige situaties kun je makkelijker durven en moed tonen. Des te makkelijker je in een situatie zit, des te minder je ook moet durven. In zo’n situatie gaat alles namelijk eerder vanzelf. Waar ik straks de moed voor nodig heb, is mijn boek presenteren want dat heb ik nog nooit gedaan. Ik kan me inbeelden dat ik opnieuw wel even enige onzekerheid voel om bijvoorbeeld voor een grote zaal te spreken.”

Op dit moment staan veel coaches in een negatief daglicht. Hoe kijk je hier tegenaan?

“Ik noem mezelf geen coach maar een oefenmeester. Dat betekent dat ik dingen concreet ga waarmaken. Bij een coach is het nogal breed waarbij coaching meer een soort werkmethode is. Ik zie mezelf meer als een oefenmeester. Door een concrete aanpak kan ik mijn werk ook makkelijker waarmaken. Als oefenmeester gebruik ik verschillende methodes. In die aanpak zitten ook coaching technieken, maar ook andere aanpakken of technieken die uit de sportwereld komen. Hetgeen wat ik doe, is meer eclectisch: ik gebruik de aanpak die het best voor die bepaalde persoon werkt. Dat kan coaching zijn, maar dat hoeft niet altijd.”

Wat is het mooiste wat je zelf ooit van een persoon hebt teruggekregen na ondersteuning van Bureau voor Durf?

“Soms gebruik ik koudwaterzwemmen in mijn aanpak. Een mooi moment was dat iemand na drie sessies tot zijn enkels in het ijskoude water was gekomen. Voor deze persoon was dit voldoende. We waren ook allebei trots dat hij tot zijn enkels was gekomen. Zijn vrouw, die er ook bij was, sprong meteen het water in. Het symbolische hier is dat het niet uitmaakt hoe ver je komt of hoe groot je bent: elke stap is een goeie stap. Tot de enkels in het water stappen, was voor deze persoon een enorm grote stap en dit heeft evenveel waarde als het ijskoude water inspringen. Dit was best wel een toffe ervaring. Koudwaterzwemmen heeft eigenlijk alles te maken met je mentale staat en dat is uiteindelijk ook wat durven is.”

https://www.wijnoordholland.nl/nieuws-overzicht/rob-smits-bureau-durf/
Reageer

Durven en routines. 5 tips voor een ochtendroutine!

Gewoontegedrag is gedrag dat routinematig, zonder bewust na te denken, wordt vertoond. Het kan gaan om automatisch uitgevoerde handelingen en om keuzes die ingesleten zijn en waar na verloop van tijd niet meer over nagedacht wordt.
Wanneer we ons voor het eerst bezighouden met een nieuwe taak, werken onze hersenen hard aan het verwerken van tonnen nieuwe informatie terwijl we onze weg vinden. Maar zodra we begrijpen hoe een taak werkt, begint het gedrag automatisch te worden en neemt de mentale activiteit die nodig is om de taak uit te voeren drastisch af.
Soms haken we af wanneer iets te moeilijk wordt of er meer durf nodig is.
Maar juist het inslijten van een nieuwe routine zorgt ervoor dat je basis om telkens te durven sterker wordt!
Bedenk hoeveel intelligentie en concentratie je moest gebruiken de eerste keer dat je inparkeerde of zelfs de eerste keer dat je je veters bond. Vergelijk dat dan met de hoeveelheid mentale inspanningen die je nu doet om die activiteiten uit te voeren.
Duhigg schrijft: “Dit proces – waarin het brein een opeenvolging van handelingen omzet in een automatische routine – staat bekend als” chunking “, en het is de oorzaak van de vorming van gewoonten. Er zijn tientallen, zo niet honderden, gedragsbrokken waar we elke dag op vertrouwen. Gewoonten bestaan uit een eenvoudige, maar uiterst krachtige driestaps lus.
Ten eerste is er een cue, een trigger die je hersenen vertelt om naar de automatische modus te gaan en welke gewoonte om te gebruiken. Dan is er de routine, die fysiek, mentaal of emotioneel kan zijn. Ten slotte is er een beloning, waarmee je hersenen erachter komen of deze specifieke lus de moeite waard is om te onthouden voor de toekomst. Na verloop van tijd wordt deze lus … meer en meer automatisch. De cue en beloning raken met elkaar verweven tot een krachtig gevoel van anticiperen en verlangen naar voren komt.
Laten we eens beginnen met de start van de dag! De ochtendroutine!
De ochtendroutine is echt een tijd voor persoonlijke groei. Je hoeft niet dezelfde ochtendroutine te hebben als ik, het gaat erom je eigen routine te maken, en ik ga je enkele tips geven die je in je routine kunt opnemen.
1. Plan vooruit. Maak het jezelf gemakkelijker door de avond ervoor alles wat je nodig hebt ’s ochtends voor te bereiden. Op die manier staat het voor je klaar en heb je geen excuses om er niet mee door te gaan.
2. Zet je wekker ergens waar je fysiek moet opstaan en zet hem uit. Ik raad aan om een wekker te gebruiken in plaats van je telefoon, zodat je zo lang mogelijk van je telefoon af kunt blijven.
3. Zoek uit hoeveel tijd je ’s ochtends hebt. Denk niet dat je een uur of twee moet besteden om dit voor je te laten werken. U heeft slechts 15 minuten nodig.
4. Als de zon schijnt, ga dan naar buiten en kijk naar het blauw aan de hemel (niet direct naar de zon).
5. Neem elke ochtend een koude douche. Je bouwt jezelf voorbij de mentale kracht door jezelf iets te laten doen dat je niet wilt doen.
Reageer

Boekreview: Merlijn Twaalfhoven “Het is aan ons!”, en ook aan jou….inspiratie voor idealisme.

Een aantal jaar terug werd er bovenop de parkeergarage een basketballveld voor de jeugd en buurt geopend.
Mustapha Ocal van het Dock organiseerde dat en ik mocht moderator zijn en organiseerde een uitwisselingspel.  Daarna zou het Riccioti-ensemble komen. Iets anders dan we gewend waren zei Mustapha.
Dat was ook zo.
Bovenop de parkeergarage waren opeens allerlei musici die in een soort wervelwind iedereen meenamen in die muziek. Je kon eigenlijk niet niet meedoen. Ik gaf me direct op als sponsor.
Recent schreef de altviolist van dit ensemble een boek: “Het is aan ons”.  De titel sprak aan. Juist nu!
Echte verandering is aan ons en niet aan de politiek of het grote geld.
En met “durven” is het ook aan JOU!
Pak de kunst weer terug! Zoek naar waarmee er voorheen een gevoel werd vertaald: rituelen, tradities, dichtbij. Dat vraagt een houding, een “kunstenaars-mindset” volgens Twaalfhoven. Wees open en speels en ook onderzoekend en scheppend. Twaalfhoven denkt dat we met een kunstenaarsmindset een echte verandering kunnen inzetten.
In zijn boek licht de schrijver eerst deze mindset toe. Zijn ervaringen met het Riccioti Ensemble in Nederland en buitenland illustreren zijn ideeen.
Wat kunnen we leren van een “kunstenaars-mindset”?
Een beeld of gebaar kan een trigger zijn waaruit iets nieuws ontstaat: een persoonlijke gewaarwording in dat moment.  Dat gebeurt niet veel. Dat kan wel meer gebeuren als je als levenskunstenaar de focus neemt naar het bieden van een WAARDEvolle ervaring. Dat vraagt wel ruimte en plek volgens Twaalfhoven.
En hoe krijg je dan de aandacht als “vergeten kunstenaar”?
Maak je eigen mindset!
Heb de moed om oude zekerheden los te laten en treedt de wereld open tegemoet. Binnen mijn “durf”-methode is de mindset een deelattribuut om kansen te kunnen pakken.
Oefen in delen, uiten, rouwen en vieren. Juist nu! We moeten steeds meer “navigeren door onzekerheid” zegt Twaalfhoven.
De mindset is een kompas om te navigeren. Helpt om op koers te blijven. Hij bestaat uit: waarnemen, voelen, denken en maken.
Bij het waarnemen ligt nog meer herkenbaarheid ten aanzien van de durf”-methode; aandacht en vertraging! Juist bij durven is reflectie essentieel. Oefenen, oefenen en oefenen in aandacht. Toewijding en focus in wat je doet. Een andere durf-kans is de omarming van magie en schoonheid. Kijk eens om je heen: zie je Kiksvoorniks!  Hoor je vogels, zie je de bloemen (al je zintuigen!) en zie je de passerende mens? Verwonder jezelf weer eens! Nieuwsgierigheid is ook een Deel-Durf-attribuut.
Eigenlijk is durven “onzekerheidsvaardig” worden zoals Twaalfhoven dat benoemt. Hiervoor moet je “Buiten de kaders” denken en doen. Veel kunstplekken zijn juist heel gekaderd. Dus een andere plek die je niet gewend bent helpt om buiten de kaders te komen. De schrijver heeft een project in Zaandam op Hembrug uitgevoerd: met minimale middelen en samen met Zaankanters. Bureau Voor Durf heeft juist ook dit terrein als werkterrein! Bijbind, Magazijn 14 en Lab 44 zijn favoriete werkplekken(zie ook foto’s en docu die binnenkort komt).
Het samenwerken met mensen ziet Twaalfhoven als een rijkdom van vele verhalen. Op het Hem vind ik zelf Museum of Humanity van RubenTimman hier een mooi voorbeeld van.
Twaalfhoven haalt ook Jeffrey Sachs aan een econoom van het Earth Institute aan. Net zoals mijn oude levensgids Bob Van Houten leert hij ons het inzicht dat geld nu teveel het leven stuurt.
En:”Als mensen echt iets willen, als ze het van binnen verlangen,  en als hun gevoel hierbij optimistisch en positief is, zullen ze kunnen veranderen”. Zonder kunstenaars maken we geen duurzaamheidsrevolutie.
En: heb jij idealen? Vast en zeker! En durf je die te uiten? Al lastiger toch? Idealen komen verder als we elkaar verbonden voelen en samen iets verder willen brengen.
Dat missen we nu: collectieve idealen. Hiervoor is toch weer eerst een vertraging nodig. En dat is in deze dynamische wereld nog niet zo makkelijk. Maar als je wil oogsten moet je de zaadjes tijd geven om te wortelen. Twaalfhoven refereert (net zoals ik in mijn onderzoek) aan een 2e weg.  Het durf-systeem in ons brein komt overeen met de stap die hij na-denken benoemt.

Met dit na-denken kun je ruimte scheppen. Het creeren van “mijmerplekken”. Co-trainer Peter Donders vraagt deelnemers vaak bij reflectie te “mijmeren”.  Ikzelf ben meer stimulerend met nieuwsgierigheid om de blik te verruimen. De ruimte wordt verdicht door alle input die we hedentendage steeds meer krijgen. Rutger Bregman schreef daar ook al over in “De meeste mensen deugen”.

Aandachtsvervuiling door alles waar op zouden kunnen focussen…Aandacht is steeds meer vloeibaar geworden. Zo verdund is het volgens  hem. “Als verwondering, vertwijfeling en schoonheid het gevecht onze aandacht verliezen verdwijnt het leven uit het leven.”
Hoe vertragen we dan? Wat is de strategie?
Neem waar,  zie het unieke, wordt nieuwsgierig, stel vragen en ook nog niet makkelijke gevoelens durven toe te laten en deze onderzoeken.
Onderzoek met andere vragen: niet alleen wat, hoe en waarom vragen maar ook; “Wat als”-vragen!
Wat mij echt raakte was het uit de kast komen als idealist: JA! Ik wil ook! Het op een fijne manier uitspreken wat ik ideaal zou vinden; welke wereld wil IK eigenlijk? En met de kunstenaarsmindset kan ik dat bevragen, bespelen en bevoelen.
Twaalfhoven rond het boek af met het deel “maken” . Durven en Doen! Als je iets wil opbouwen moet je ook durven te falen. En als je wil bouwen moet je zorgen voor ene fundament en moet je graven.
Voor mij is dat nu bijna gedaan. De onderbouwing van de Durf-methode staat, nu nog doorbouwen.
In de vertragingstrategie ligt ook de zoektocht naar “Genoeg”. Niet perse naar meer.  En doorzetten door je ideaal te blijven zien: de poolster is er nog steeds ondanks dat het soms bewolkt is.
Afrondend geeft Twaalfhoven ons 5 lessen mee:
  1. Markeer tijd en ruimte: wanneer en waar?
  2. Vind je houvast: het fundament, de leidraad.
  3. Spreek je idealen uit: uitdrukking geven & zichtbaar maken.
  4. Doe het samen: bij wie sluit je aan en hoe deel je?
  5. Vier je voortgang: waar vieren we en welke resultaten en effecten?
En zijn durf-boodschap in zijn laatste hoofdstuk: “Houdt moed!”.
Het boek is te bestellen via; https://merlijntwaalfhoven.com/hetisaanons/
Reageer

Durf-vondst: “Hoe moedig je durf aan? – Courage goes to work – Bill Treasurer”

Stel je voor dat je werkt voor een baas wiens visie zo gewaagd is dat je er helemaal enthousiast van wordt?
Of het werken voor een manager die het maken van fouten waardeert als een natuurlijk en noodzakelijk onderdeel van jouw professionele ontwikkeling.
Ga dan nog een stap verder en stel je voor hoe het hele bedrijf eruit zou kunnen zien als alle managers zouden leiden door moed in hun werknemers te steken.
Het zou een werkplek zijn waar je impliciet kunt vertrouwen op de motieven en bedoelingen van iedereen om je heen. Je zou de onverbloemde waarheid kunnen spreken. Je kunt meer “goede” fouten maken om het bedrijf beter van dienst te zijn.
Bill Treasurer stelt dat die verandering primair alleen van binnenuit mogelijk is. Wat jij ook doet als manager; het werkt alleen bij een intrinsieke motivatie van de medewerker zelf.
Treasurer is naast consultant ook trainer van het US High Diving team. Zij springen van hoge rotsen. De “lead up” is voor de sprong van groot belang. Kijken, telkens een stapje hoger, vertrouwen opbouwen passen 1 op 1 bij mijn durf-methode. Hij stelt de springers de vraag: wat kun je vooraf doen om alsnog wel te kunnen springen?
5 uitgangspunten om te bemoedigen
Er zijn vijf uitgangspunten waarop dit boek is geschreven.
  1. Iedereen heeft het vermogen om moedig te zijn.
  2. Medewerkers presteren beter als ze moedig kunnen zijn op het werk.
  3. Moed is een vaardigheid die je kunt leren.
  4. Activeer moed door handvattten te geven die je voorbereiden op uitdagende situaties.
  5. Het hele personeelsbestand heeft er baat bij als iedereen meer durft.
Activeren van moed
Mensen zullen niet moedig worden alleen maar omdat jij ze dat zegt. Je moet een omgeving creëren die mensen aanmoedigt om uit te breiden en risico’s te nemen.
Durven vraagt gedrag. Gedrag kun je ontwikkelen, bemoedigen, bestendigen en bekrachtigen.
Voordat je durft kun je moed activeren. Treasurer activeert moed naar durven op 3 manieren.
Hij beschrijft dat met een raamwerk van “Buckets”: emmers waar je input uit kunt halen om mensen naar durven te helpen.
De 1e emmer is; “Probeer Moed/Try Courage”. In de praktijk zijn dit de kleine stappen, de eerste pogingen doen, bijvoorbeeld wanneer je iemand nieuwe pionierende taken ziet proberen. Iemand die zich vrijwillig aanmeldt om een ​​moeilijk of riskant project te leiden, toont moed.
De 2e emmer staat voor “Vertrouw op moed/Trust Courage”.
Dit is de moed die nodig is om de controle uit handen te geven en op anderen te vertrouwen. Wanneer managers zeggen dat ze willen dat werknemers bedrijfsveranderingen meer omarmen of richtlijnen enthousiaster opvolgen, is het eigenlijk dat zij willen dat medewerkers meer durven te vertrouwen. Als dat er is, geven mensen elkaar het voordeel van de twijfel, in plaats van de motieven en bedoelingen van degenen om hen heen in twijfel te trekken. Vertrouw op moed gaat niet over het nemen van de leiding, maar over het volgen van de leiding van anderen.
De 3e emmer gaat over “Spreek Moed uit/Tell Courage”
Dit is de moed van het uitspreken en omvat het je uitspreken met oprechtheid en overtuiging, vooral wanneer de geuite meningen indruisen tegen die van de groep. Om hun veiligheid te waarborgen, zijn medewerkers het vaak te veel met elkaar eens en spreken ze zich te weinig uit.
Moed ontwikkelen
De basis om moed te ontwikkelen in een organisatie gebruikt Treasurer een “courage foundation model”. Met dit model kun je moed opbouwen naar echt durven in vier stappen.
  1. Spring eerst.
Waarom zou je in vredesnaam van mensen verwachten dat ze moedig zijn als je zelf slap bent? Voordat je werknemers aanmoedigt om moediger te zijn, moet jij het rolmodel zijn. Als je als eerste springt, kun je uit de eerste hand ervaring opdoen met de uitdagingen die je aan je werknemers vraagt, en het is de beste manier om geloofwaardigheid op te bouwen met jouw directe ondergeschikten.
  1. Creëer veiligheid.
Werknemers spelen op “safe” als het niet veilig is om niet op “safe” te spelen.
  • Om ze dingen te laten durven, moet je daarom vangnetten weven die ze een gevoel van veiligheid geven terwijl ze aan het werk zijn.
  • Geef mensen toestemming om moedig te zijn door een veilige ruimte te bieden om zonder schaamte hun angsten te uiten.
  • Wijs erop dat ze datgene waar ze bang voor zijn vaak al aan het doen zijn.
  • Leg de focus op het van fouten leren- de ‘goede’ fouten – vooral als de lessen die uit die fouten worden getrokken, de doelen van het team bevorderen.
En laat mensen zien dat je ze ondersteunt “no matter what”.
  1. Gebruik angst.
Angst op de werkvloer is onvermijdelijk. Het is jouw taak om angst nuttig te maken door het voor jou aan het werk te zetten, niet door werknemers te bedreigen, maar door hun vermogen om moedig te zijn op te bouwen.
Door werknemers te helpen hun twijfels en angsten als natuurlijke gebeurtenissen te zien, kunnen ze hun energie weer op het werk richten. Ze kunnen angst gebruiken als brandstof om uitdagende en moedige dingen te doen.
  1. Comfort moduleren.
Als het gaat om loopbaanontwikkeling, kan te veel comfort gevaarlijk zijn. Als manager moet je comfortabele werknemers werkuitdagingen bieden waardoor ze zich ongemakkelijk voelen en gemotiveerd blijven. Tegelijkertijd, als ze te ongemakkelijk worden, moet je ze lang genoeg laten wennen om vertrouwen te krijgen met hun nieuwe vaardigheden.
Stop met het aanwakkeren van de angst
Managers wakkeren soms angst aan om hen te motiveren. Het kost gewoon minder tijd, nadenken en techniek om bevelen te blaffen dan om mensen te motiveren op basis van hun interesse, passie en capaciteiten. Dus managers rechtvaardigen hun gedrag met excuses als: “Ik heb het te druk om mensen te vertroetelen” en “Ik word betaald om resultaten te behalen, niet om aardig te zijn tegen mensen.”
Je kunt de energie van angst gebruiken op een manier die mensen in staat stelt moedige dingen te doen.
Wanneer medewerkers teveel met angst worden geconfronteerd, handelen zij veelal niet in hun eigen voordeel. Als je een bij ziet is hysterisch zwaaien niet de beste manier is om niet gestoken te worden. Angst doet medewerkers soms in hun schulp te kruipen om de negatieve stroom van feedback wordt beperkt. Angst verlaagt het moreel, beschadigt relaties, tast het vertrouwen aan en wekt wrok op. Uiteindelijk verlaagt angst het vertrouwen, de normen en de winst.
Medewerkers die door moed worden geleid, zijn meer betrokken, toegewijd, optimistisch, loyaal en omarmen verandering.
De voordelen van aanmoediging
Aanmoediging kost, net zoals managers die angst opwekken, tijd. Maar het aanmoedigen van werknemers is een tijdsinvestering, geen verspilling ervan. Er zijn betere manieren om angst te gebruiken dan werknemers te bedreigen. Werknemers die door moed worden geleid, zijn meer betrokken, toegewijd, optimistisch, loyaal en omarmen verandering.
Moed gaat werken
Als je moed op de werkvloer brengt, gaat het aan de slag voor het team en je bedrijf. Bovendien vindt er een onmiskenbare transformatie plaats bij jouw mensen die ze nooit zullen vergeten.
Geef iedereen een cadeau dat een leven lang meegaat – iets dat ze professioneel en persoonlijk kunnen gebruiken. Geef ze kostbare en praktische moed en laat ze durven!
Reageer