Wij Business News nam het onderstaande interview met mij af:
Zaandam,
Voor oefenmeester Rob Smits, staat het concept durf centraal. Dit was ook de inspiratie die hij had om zijn eigen Bureau voor Durf te ontwikkelen. Daar waar mensen een stap niet durven zetten, geeft Rob training en begeleiding om hen toch die durf te geven.
Hoe is het idee van Bureau Voor Durf op jouw pad gekomen?
“Ik werkte voordien als zelfstandige trainer & coach. Ik deed toen allerlei soorten trainingen, maar ik had behoefte aan een soort focus. Ik sprak met een vriend die goed is in corporate identity. Daar kwam naar boven dat durven altijd al het centraal punt was geweest in mijn leven. Zo is de inspiratie gekomen om het bureau ook Bureau Voor Durf te noemen. In mijn master had ik destijds ook een onderzoek gevoerd naar wat durf precies inhoudt om mijn trainingen wetenschappelijk te onderbouwen.”
Waarom hebben mensen het volgens jou zo moeilijk om een nieuwe stap te durven zetten?
“Dat is een goeie vraag! Tegenwoordig zijn er dynamieken die het minder makkelijk maken om te durven. Als je echter iets belangrijk vindt, moet je daar ook echt voor durven gaan. Dit is iets wat veel mensen nu nog niet durven. De maatschappij is heel dynamisch dus het is best moeilijk om ergens grip op te krijgen zoals je eigen toekomst of hoe je jezelf in de wereld wil plaatsen. Het is makkelijker om gewoon maar mee te gaan en dingen te laten gebeuren. Verder is tegenspraak daarom ook belangrijk om jezelf en jouw meningen te kunnen uiten. Het is belangrijk dat je jezelf durft laten zien, maar dat betekent ook dat we soms kwetsbaarder zijn. Dit zijn dingen die ik in de huidige samenleving wel terugzie, met name ook in het onderwijs. Durven in de maatschappij is moeilijk, maar als je als individu durft, krijg je meer zelfvertrouwen, ontstaat er rust in jezelf, ontwikkel je een sterker karakter en voel je uiteindelijk ook meer vrijheid.”
Je bent ook auteur. Kunnen we binnenkort wat in de rekken verwachten?
“Ik durf nog geen uitspraak doen, maar ik denk dat we na de zomer het boek gaan presenteren. Het boek heeft nog een werktitel en heet Durf is lef met voorbedachte rade.”
Je wordt ook wel de ‘oefenmeester in durven’ genoemd. Zijn er zaken waar je toch nog veel moed voor nodig hebt?
“Zeker! Moed en durven is afhankelijk van de situatie. In sommige situaties kun je makkelijker durven en moed tonen. Des te makkelijker je in een situatie zit, des te minder je ook moet durven. In zo’n situatie gaat alles namelijk eerder vanzelf. Waar ik straks de moed voor nodig heb, is mijn boek presenteren want dat heb ik nog nooit gedaan. Ik kan me inbeelden dat ik opnieuw wel even enige onzekerheid voel om bijvoorbeeld voor een grote zaal te spreken.”
Op dit moment staan veel coaches in een negatief daglicht. Hoe kijk je hier tegenaan?
“Ik noem mezelf geen coach maar een oefenmeester. Dat betekent dat ik dingen concreet ga waarmaken. Bij een coach is het nogal breed waarbij coaching meer een soort werkmethode is. Ik zie mezelf meer als een oefenmeester. Door een concrete aanpak kan ik mijn werk ook makkelijker waarmaken. Als oefenmeester gebruik ik verschillende methodes. In die aanpak zitten ook coaching technieken, maar ook andere aanpakken of technieken die uit de sportwereld komen. Hetgeen wat ik doe, is meer eclectisch: ik gebruik de aanpak die het best voor die bepaalde persoon werkt. Dat kan coaching zijn, maar dat hoeft niet altijd.”
Wat is het mooiste wat je zelf ooit van een persoon hebt teruggekregen na ondersteuning van Bureau voor Durf?
“Soms gebruik ik koudwaterzwemmen in mijn aanpak. Een mooi moment was dat iemand na drie sessies tot zijn enkels in het ijskoude water was gekomen. Voor deze persoon was dit voldoende. We waren ook allebei trots dat hij tot zijn enkels was gekomen. Zijn vrouw, die er ook bij was, sprong meteen het water in. Het symbolische hier is dat het niet uitmaakt hoe ver je komt of hoe groot je bent: elke stap is een goeie stap. Tot de enkels in het water stappen, was voor deze persoon een enorm grote stap en dit heeft evenveel waarde als het ijskoude water inspringen. Dit was best wel een toffe ervaring. Koudwaterzwemmen heeft eigenlijk alles te maken met je mentale staat en dat is uiteindelijk ook wat durven is.”
Wanneer mensen het hebben over de comfortzone gaat het voor de meeste mensen niet over comfort maar over het vermijden van angst of de angst om te falen.
We zijn als mens een een comfort-creatuur. We doen er alles aan om disruptie en verrassing te voorkomen.
De wet van Yerkes-Dodson is een empirisch vastgestelde wet die aantoont dat er een relatie is tussen het stressniveau en de prestatie. De term stressniveau was hier synoniem met arousalniveau (of niveau van fysiologische opwinding). De vraag is hoe we er mee omgaan.
Hoe zit het met de comfortzone en de learningzone dan?
De uitdaging ligt in het opzoeken van de zogenaamde learningzone. Deze geeft stress maar ook een kick!
Bij de kick van de learning zone is er ook de rust van de comfortzone nodig. Ons brein reageert positief op comfort en geeft de “happy” chemicaliën dopamine en serotonine af.
Vraag jij jezelf af waarom mensen gevaarlijke dingen juist wel doen?
Sommige mensen zijn gek op “thrills” en riskante situaties; deels door de stoffen in het brein en deels door het het vergroten van de zelfwaarde alsmede het gevoel dat men iets bereikt heeft. Horrormovies en rollercoasters zijn hier een voorbeeld van.
En waarom helpt nieuwsgierig zijn bij durven?
Het brein houdt ook van “nieuwigheden” hierbij komt ook weer dopamine vrij, als een beloning-factor. Het zoeken naar iets nieuws geeft al vaak voldoende kicks/dopamine dan het behalen van het resultaat. Nieuwsgierigheid is dus een potentieel instrument om uit de comfortzone te komen.
Jeff Bezos, starter en CEO bij Amazon.com had eens een lastige keuze in zijn leven en stelde zichzelf 3 vragen:
Bedenk nu eens dat je 80 bent
Bedenk dat je dan terugkijkt op je leven, wetende dat je zo weinig mogelijk spijt zou willen hebben over je keuzes
En vraag jezelf af: “Zou ik over zoveel jaar spijt hebben van deze keuze of juist van het feit dat ik niet gekozen heb?
Een helder perspectief wordt medegevormd door juist vooruit te projecteren en beelden te vormen. En daarbij de inschatting dat je mogelijk spijt kunt hebben van iets. Dit kan de korte termijn emotie bij de keuze weghalen.
Het spotlight effect kan je in de weg zitten?
We denken dat we de focus hebben van andermans aandacht. We denken dat wij de hoofdrolspeler zijn in onze eigene levende wil, en dat de aandacht juist daarom op ons komt. De waarheid is dat niemand echt Zoveel om jouw gedrag geeft. Mensen herinneren zich 99% van het geen je aan stommiteiten hebt gedaan niet meer. Niemand praat ALTIJD over jou en buiten je directe cirkel denkt er niemand regelmatig aan jou. Het is een illusie. Draai het om: Als jij nu eens niet zoveel om de anderen geeft en wat zij over jou zouden kunnen denken want zij denken ECHT niet zoveel aan jou. Dat is juist GOED! Het geeft je de ruimte om te doen wat je wil.
Interne Demonen
Zij zeggen Je kunt het niet!!! Volgens Freud komt de realiteit komt binnen bij het ego en zorgt dat het ego zich moet verhouden tussen het Id en het Superego. Hierbij ontwikkelt het ego verdedigingsmechanismen gevoed uit angst en schuld.
Essentieel is dan het scheiden van feitelijkheid en het mechanisme.
Rationalisatie, ontkenning, intellectualisme kunnen dan een mechanisme zijn.
Er zijn ook onbewuste overtuigingen veelal opgedaan in onze jeugd welke onze zelfwaarde bv kunnen beïnvloeden en nu af en toe opflitsen.” Ik kan het niet’
Het is nu het moment niet?
Het is NOOIT een goed moment iets anders te doen. niet in actie komen geeft voeding aan angst. Je moet dus in beweging komen. Perfectionisme is een vorm van zelf mishandeling. Uitstelgedrag is een symptoom van perfectionisme, en het wordt verpakt in hetgeen anderen van ons verwachten.
Sommige mensen lijden aan “Planning Paralysis”: eindeloos analyseren en plannen zonder in actie te komen.
Wat helpt? Gebruik de 40-70 regel: hoeveel info heb je nodig om een besluit nemen? Uit onderzoek blijkt minimaal 40% – max 70% heb je van de beschikbare info om een besluit te nemen.
Welke strategien werken nog meer?
Stoicisme: Vrijwillig ongemak oefenen om je gemoedsrust te testen het leert je om te gaan met onzekerheden;
Uitdagingen in het dagelijks leven aangaan, bijvoorbeeld:
TV voor een maand opgeven
Weekbudget 25% downsizen
Voor een periode geen Social Media bekijken
Doe een wandeling bij slecht weer
Als je ergens mee wil stoppen ga dan nog even 1 streepje verder door
Oefen een gewoonte Nee te zeggen op een bepaald iets
Doe normale activiteiten met telkens een kleine aanpassing
Doe zomaar dingen
Maak een lijst wat je niet kunt: zet daarna achter elk punt : maar wat ik wel kan is…
Stappen om uit de comfortzone te komen:
Stop met rampscenario’s: ze komen nooit specifiek uit!
Wees specifiek in wat je wil doen en begin klein.
Is het eerder een keer niet gelukt? Haal geen oude koeien uit de sloot (het verleden is het verleden)
Check the records (wat heeft een ander al succesvol gedaan?)
Toets en minimaliseer risico’s:
Waarom is iets risicovol?
Wat doet het je (3x doorvragen)
Wat zijn de feiten?
Wat zijn de echte kosten en baten)
Wat gebeurt er als je niets doet?
Stel vragen of laat ze stellen (vragen zijn duwtjes uit de comfortzone)
Laat je controlebehoefte los! Je prefrontale cortex is afhankelijk van een gevoel van controle. We denken dat controle hetzelfde oplevert als veiligheid Nieuwe ervaringen geven altijd een gevoel dat er geen controle is, je kunt vooraf geen voorwaarden geven voor een onbekende ervaring. Des te meer we naar controle hunkeren des te meer we ook het gevoel van angst voeden en des te minder ervaren we echt.
Het onbekende is altijd eng, maar eng is niet altijd negatief. Het wordt pas echt eng wanneer we van het onbekende daadwerkelijk kennis nemen. Dus iets onbekend is niet hetzelfde als angst. Als je angst kan transformeren naar een logisch plan of een set stappen om jezelf aan te passen op wat er komt dan wordt het onbekende een simple probleem met een mogelijke oplossing
Weet wat niet onder controle hebt.
Speel, exploreer en wees nieuwsgierig. Eens was er een punt in ons leven dat alles in het leven nog onbekend was. Namelijk als kind. Door te vragen, onderzoeken en te spelen gingen we met het onbekende om.
Focus op juist iets anders, houd je weg van de angst: exploreren en nieuwsgierigheid helpt dan. Juist hetgeen jou fascineert daar moet je naar op zoek.
Je kunt slim zijn en op diverse vlakken competent zijn en toch maak je het verschil niet. Kent u die uitdrukking?
Een beetje durf en doorzettingsvermogen zorgt dat jij je droom najaagt, je visie uitdraagt en op jouw manier je steentje bijdraagt.
Hoe doe je dat als leidinggevende?
Het leren tonen van moed is een belangrijk onderdeel van jouw professionele vorming.
Hoe ontwikkel je dat?
Dat doe je in stappen.
Het begint met het opdoen van zelfkennis. Moedig gedrag gaat gepaard met de ontwikkeling van je eigen taakvolwassenheid. Ontwikkel bescheidenheid in relatie tot eigenheid.
Je hoeft nog niet alles te kunnen en te weten. Leiderschapsontwikkeling is een levenslang proces en er is moed voor nodig om taakvolwassen te worden. De ontwikkeling van zelfbewustzijn en moed staan dan centraal. En het maken van fouten en falen zijn een bijdrage daarin.
Een 2e stap is verantwoordelijkheid nemen voor positieve interpersoonlijke relaties.
Het aangaan en onderhouden van deze relaties is belangrijk om te kunnen beïnvloeden en te inspireren. Leren bemoedigen is in deze fase het thema. Naast de eigen ontwikkeling (continu proces!) en de positieve relaties aangaan is het ook zaak dat je je kader ook durft te halen uit onpersoonlijke zaken zoals strategie, structuur, systemen, en omgeving. De moed om daar keuzes in te maken, te volharden en lankmoedig te zijn, is essentieel.
Deze stappen vraagt om een dapper geluid.
Moedige mensen maken het verschil. Dit dappere geluid komt van mensen die HET verschil willen maken door anders te doen of te denken dan anderen. Het zijn gedreven mensen die een visie uitdragen, een droom najagen, en hun steentje op hun manier bijdragen.
Als leidinggevende kun je mensen inspireren om te vernieuwen en hen aanmoedigen het verschil te maken door vrijmoedig nieuwe wegen te verkennen. Zo kweek jij ook weer moedige leiders die hun nek uitsteken en reputatierisico’s voor lief nemen.
En als je dat dan doet, ben je dan een “loser”? Je hebt het gewoon niet volgehouden en je hebt niet doorgezet! Je bent eerder gestopt bij hardlopen of je hebt je omzet niet behaald. Wat had het effect geweest als het wel was volbracht? Echt beter, gezonder en moediger?
Opgeven kan ook de meest optimale mogelijkheid zijn gegeven de omstandigheden. Als iets niet lukt kun je dat verlies verduren? En heeft het iets anders misschien opgeleverd?
Tenslotte is het maar een gedachte dat we iets moeten behalen. Opgeven is een menselijke ervaring is die je toch beter kan maken.
Maar dan in iets anders. De angst om het niet te bereiken is slechts gegenereerd door gedachten.
En was je niks voordat je met het streven begon? Nee, toch? Je hebt een nieuw herstartpunt gevonden dat is alles!
Geef het op en zie dat leven altijd zichzelf al heeft geregeld.
Als je heel erg je best doet om een ander (beter?) mens te worden; geef alle ideeën en verhalen over jezelf, je leven en je verleden ook maar op, en beweeg in alle vrijheid die dan rest.
En tot slot; ben je heel druk met proberen te snappen waar wij het nu over hebben?
‘ja, maar ik…of bij mij…of hoe zit het dan met…’
Geef dat ook maar op.
Opgeven geeft juist de kans op een nieuwe beweging en je hoofd zou er zomaar (een heel stuk) rustiger van kunnen worden!
Gewoontegedrag is gedrag dat routinematig, zonder bewust na te denken, wordt vertoond. Het kan gaan om automatisch uitgevoerde handelingen en om keuzes die ingesleten zijn en waar na verloop van tijd niet meer over nagedacht wordt.
Wanneer we ons voor het eerst bezighouden met een nieuwe taak, werken onze hersenen hard aan het verwerken van tonnen nieuwe informatie terwijl we onze weg vinden. Maar zodra we begrijpen hoe een taak werkt, begint het gedrag automatisch te worden en neemt de mentale activiteit die nodig is om de taak uit te voeren drastisch af.
Soms haken we af wanneer iets te moeilijk wordt of er meer durf nodig is.
Maar juist het inslijten van een nieuwe routine zorgt ervoor dat je basis om telkens te durven sterker wordt!
Bedenk hoeveel intelligentie en concentratie je moest gebruiken de eerste keer dat je inparkeerde of zelfs de eerste keer dat je je veters bond. Vergelijk dat dan met de hoeveelheid mentale inspanningen die je nu doet om die activiteiten uit te voeren.
Duhigg schrijft: “Dit proces – waarin het brein een opeenvolging van handelingen omzet in een automatische routine – staat bekend als” chunking “, en het is de oorzaak van de vorming van gewoonten. Er zijn tientallen, zo niet honderden, gedragsbrokken waar we elke dag op vertrouwen. Gewoonten bestaan uit een eenvoudige, maar uiterst krachtige driestaps lus.
Ten eerste is er een cue, een trigger die je hersenen vertelt om naar de automatische modus te gaan en welke gewoonte om te gebruiken. Dan is er de routine, die fysiek, mentaal of emotioneel kan zijn. Ten slotte is er een beloning, waarmee je hersenen erachter komen of deze specifieke lus de moeite waard is om te onthouden voor de toekomst. Na verloop van tijd wordt deze lus … meer en meer automatisch. De cue en beloning raken met elkaar verweven tot een krachtig gevoel van anticiperen en verlangen naar voren komt.
Laten we eens beginnen met de start van de dag! De ochtendroutine!
De ochtendroutine is echt een tijd voor persoonlijke groei. Je hoeft niet dezelfde ochtendroutine te hebben als ik, het gaat erom je eigen routine te maken, en ik ga je enkele tips geven die je in je routine kunt opnemen.
1. Plan vooruit. Maak het jezelf gemakkelijker door de avond ervoor alles wat je nodig hebt ’s ochtends voor te bereiden. Op die manier staat het voor je klaar en heb je geen excuses om er niet mee door te gaan.
2. Zet je wekker ergens waar je fysiek moet opstaan en zet hem uit. Ik raad aan om een wekker te gebruiken in plaats van je telefoon, zodat je zo lang mogelijk van je telefoon af kunt blijven.
3. Zoek uit hoeveel tijd je ’s ochtends hebt. Denk niet dat je een uur of twee moet besteden om dit voor je te laten werken. U heeft slechts 15 minuten nodig.
4. Als de zon schijnt, ga dan naar buiten en kijk naar het blauw aan de hemel (niet direct naar de zon).
5. Neem elke ochtend een koude douche. Je bouwt jezelf voorbij de mentale kracht door jezelf iets te laten doen dat je niet wilt doen.
“Wat op het werk en in privé omgeving opvalt, is dat men nu meer last lijkt te hebben van hoge werkdruk. Wie weet doordat we naast het werk weer vol zitten met sociale verplichtingen. Dat is weer een kwestie van wennen.”
“Wat nu tegenvalt is het teruggekeerde fileleed op de weg.” 😉
Maar ook:
Dat men weer moet wennen aan alle geluiden die er een tijd bij het thuiswerken niet waren.
Dat het hybride werken weer nieuw gedrag vraagt.
Dat men zoekt hoe men overlegt en hoe je weer feedback geeft.
Ik zie dat we ons weer een beetje herpakken. Anderzijds blijft er een onzekerheid hangen omdat we niet weten wat de verdere ontwikkelingen exact zijn.
Het herpakken gaat samen met het weer grip & beweging krijgen. Door gedurfde keuzes die uitgesteld zijn alsnog te maken. En weer zelf “in control” zijn.
Dat is nog niet zo makkelijk.
Daarom bied ik nu IKdurf aan. Een coachingstraject om te herpakken na Covid.
Ik ben benieuwd of ik je (of mensen die je kent) hiermee kan helpen?
Wellicht kan IKdurf – coachtraject iets voor jou of mensen die je kent zijn?
Hoe zou het zijn als je een nieuw startpunt hebt en:
Er daadwerkelijk een verandering op je werk, loopbaan of leven plaatsvindt?
Je durft te zeggen wat je wilt of vindt?
Na Ik Durf!:
weet je waar je nu staat en wat je te doen hebt;
functioneer je prettiger als professional en als persoon;
Of:
kun je meer zelf sturen in je eigen loopbaan;
heb je een realistisch beeld van je loopbaankansen op de arbeidsmarkt.
Mocht je interesse hebben of ken je iemand waarbij dit past?
De training van je brein bij koud water zwemmen stelt je in staat beter met stress om te gaan.
Koud zwemmen is een heel natuurlijke manier van trainen in het omgaan met stress.
In het koude water stappen is als een brandwondje op de huid, het is altijd een belasting voor het lichaam. Dat geeft een stressreactie (mentaal en fysiek).
Maar “stress is niet wat er met je is gebeurd, maar HOE je het waarneemt”.
Voor ons lichaam is het koude water zelf (als stressfactor) niet het probleem, maar de manier, het mechanisme om het stress-effect op het lichaam te verwerken.
Het is geen toeval dat zwemmen in koud water steeds vaker wordt gebruikt in de strijd tegen depressie, stress en angsten. Tijdens het zwemmen trainen we de middelen van het lichaam die ons in staat stellen om met stress om te gaan.
Hoe verloopt dit proces fysiologisch?
De somatische ervaring wordt gecodeerd in het brein en omgezet in het GO – NO GO-commando in de basale ganglia.
De basale ganglia zijn een groep neuronen (ook wel kernen genoemd) die zich diep in de hersenhelften van de hersenen bevinden. De basale ganglia zijn voornamelijk betrokken bij het verwerken van bewegingsgerelateerde informatie. Ze verwerken ook informatie met betrekking tot emoties, motivaties en cognitieve functies.
Het cruciale punt is: welke kant gaat de stressreactie op? Via het indirecte pad of via het directe pad van de basale ganglia?
Optie 1. Het energieproces volgt een indirect pad.
In dit geval wordt het striatum geactiveerd, wat leidt tot de koppeling van de visuele en somato-sensorische cortex van de hersenen.
Dit deel ligt in het voorste gedeelte van de hersenen, waar somatische (lichaams) informatie wordt verwerkt. Dit omvat tast-, pijn-, temperatuur- prikkels.
Het resultaat is dat we tijdens het zwemmen ons verblijf in het koude water visueel en met de huid kunnen controleren. We letten op hoe wonderbaarlijk het wateroppervlak verandert, reageren op de schittering van de zon in het water, gefascineerd raken door meeuwen, voelen de brandende koelte van het water op de huid, enz.
Het zwemmen zelf, de verscheidenheid aan bewegingen leidt niet tot vermoeidheid en spierbelasting. Integendeel, na verloop van tijd neemt een gevoel van opgewektheid, een golf van kracht en lichtheid toe, naarmate de hormonen (dopamine, norepinefrine, serotonine) worden geactiveerd.
Serotonine werkt als een energiehormoon, een hormoon van vreugde. In dit geval scheidt de amygdala de energietoestand als veilig. In koud water voelen we ons zelfverzekerd, kalm en anticiperen we op meer energie tijdens het zwemmen.
Optie 2. Het energieproces volgt een direct recht pad.
Wanneer iemand bang is terwijl hij in koud water gaat ervaart hij een niet vrijwillige stress.
De stress-energie gaat via een directe weg van de basale ganglia en wordt omgezet in eenvoudige motorische acties. Als gevolg hiervan voel je een angst en angst, die wordt verergerd door verschillende associaties in de hersenschors: “Ik heb het koud … je kunt longontsteking krijgen, en als ik verdrinken “, etc.
Een persoon bevindt zich in een homeostatische onbalans en heeft geen gevoel van lichaamsenergie. In dit geval hoopt vermoeidheid zich snel op.
Bij elke volgende beweging van het lichaam neemt de belasting van de spieren toe, gaat de inspiratie verloren en neemt het bevende pad de controle over een lichaam over.
Het gevoel van kou dringt steeds meer door het lichaam. Het verlangen om uit het water te komen is overweldigend. Het lichaam is uiteindelijk niet bestand tegen de stressvolle effecten van koud water.
Conclusie: door meerdere keren het indirecte pad te oefenen geven we het brein de mogelijkheid om meer het indirecte pad te vinden en daarmee anders met de stress om te gaan. En juist het kijken, ruiken en ervaren van de huid en de omgeving versterken je kracht in het omgaan met stress. En bij de uiteindelijke beheersing zorgen de hormonen weer voor een fijn gevoel.
Met deze vraag startte ik met het lezen van dit boek :”The Originals van Adam Grant”
Adam Grant beschrijft vanuit diverse invalshoeken en theoretische onderbouwingen hoe “original” gedrag eruit ziet en welke factoren wel of niet werken om “original” te zijn. De definitie die hij hanteert is: “iets van een eenduidig en uniek karakter; een persoon die verschilt van andere mensen op een aantrekkende of interessante wijze ofwel een persoon met frisse inventieve capaciteiten en initiatief nemend.”
“Originals” ondernemen actie op een vaak onconventionele wijze stelt Grant. Als voorbeeld haalt hij de Warby Parker oprichters aan. Zij waren de eerste die brillen en contactlenzen online verkochten.
Wat heeft impact om “original” te zijn?
Grant beschrijft hoe men de fouten in standaards en standaardaanpakker zoekt. De econoom Michael Housman onderzocht waarom bepaalde klantenservice medewerkers langer in hun baan bleven werken dan anderen. Bijvangst in dit onderzoek was dat bleek dat medewerkers die Chrome bleken te gebruiken anders naar situaties keken in vergelijking met bijvoorbeeld Firefox gebruikers. Het bleek dat Chromegebruiker destijds meer initiatief moesten nemen om Chrome überhaupt op hun PC te krijgen en dat zij standaardaanpakken van Firefox en Explorer in hun werk als minder effectief ervaarden. Chrome geeft niet altijd de standaardantwoorden.
De politiek psycholoog John Jost onderzocht hoe mensen omgaan met standaardsituaties die zij niet als prettig ervaren. Daar bleek dat mensen die het meeste last hadden van de standaardsituatie het minst tegenstand gaven.
Volgens Jost volgt er dan een “systeem-rechtvaardiging”, men rationaliseert het probleem weg. Deze rechtvaardiging heeft ook een verzachtende werking: “als de wereld er zo hoort uit te zien dan hoef ik er ook niet ontevreden mee te zijn”.
Een soort van berusting dat de situatie nu eenmaal zo is.
Maar juist het kenmerk van “originals” is dat zij tegen de standaard zijn en onderzoeken of het niet beter of anders kan.
Het begint met nieuwsgierigheid. Dan gaat het om vragen stellen, omdenken naar “vuja de” in plaats van “déjà vu”. We zien iets herkenbaars maar kijken er naar met de blik om nieuwe inzichten te verkrijgen.
Grant laat de 2 gezichten van ambitie zien. Het is goed om alles wat er te behalen valt ook te proberen te behalen en hij laat ook zien dat als je maar iets blijft doen op dezelfde wijze dat dat niet vernieuwend is. Begaafde personen staan vaak hoog in aanzien maar zijn niet perse vernieuwend. Volgens de schrijver William Deriesewicz worden ze dan de excellente schapen. Grant neemt je mee langs allerlei grootheden (M.L.King, Rosa Parks, Copernicus, Steve Jobs) en hij vraagt de lezer: “De laatste keer dat jij een goed idee had, wat deed je ermee?”. Als lezer wordt je geconfronteerd hoe we vaak met de stroom mee gaan. En dat we vaak onszelf censureren omdat we vaak niet opstaan en zeggen wat wij er zelf van vinden.
Als “original” moet je soms radicale risico’s nemen. We aanbidden mensen die “the right stuff” hebben en we nemen aan dat deze personen van een andere dimensie zijn. En mensen die dan toch wel het geluk hebben zijn onder een goed gesternte geboren. Terwijl het woord “entrepreneur” zoals de econoom Richard Castillion het beschreef juist letterlijk “risicodrager” betekent.
Het nemen van een risico en het dragen ervan wordt makkelijker als je een “risico-portfolio” hebt, dus als je iets risicovols onderneemt is het zinvol om ook iets achter de hand te hebben. Ondernemers starten soms vanuit een werkende situatie (schrijver T.S. Eliot) en beleggers verdelen de risico’s. Sommige successen ontstaan vanuit de veiligheid van een hobby (E-bay) of risico’s worden verdeeld door samen zaken op te zetten.
Google vroeg zijn personeel ooit eens om naar de eigen functies te kijken als flexibele onderdelen. De vraag werd gesteld om de functies opnieuw in te richten zoals zij dachten hoe die het beste werkten (VuJa De) en ook hoe zij het beste daarin tot hun recht zouden komen. De grenzen die er benoemd werden waren enkel en alleen de grenzen die mensen zelf gemaakt hadden.
“Creativity is allowing yourself to make mistakes. Art is knowing which ones to keep” Scott Adams
Hoe kom je dan tot een goed idee?
Grant beschrijft in dit deel hoe de wisselwerking verliep tussen Steve Jobs en collega’s en de uitvinder van de Segway Dean Kamen. Te zelfverzekerd zijn kan juist creativiteit beperken en degene die je feedback geeft is vaak doorslaggevend. Kies de juiste personen voor feedback (je eigen vakgenoten0 en het aantal ideeën dat je genereert kan nooit genoeg zijn. Grote ideeën ontstaan in een veelheid van mislukkingen. Bij een nieuw idee, iets dat we nog niet kennen, triggert ons instinct om nieuwe onbekende zaken af te wijzen. We focussen op hetgeen NIET zou werken en gaan uit van bestaande prototypes. Ga in de schoenen staan van de creator!
Een Michigan State University team van 15 wetenschappers onderzochten de relatie tussen het uitvoeren van een creatieve hobby en de kans op een Nobel prijs. Muziek vergrootte de kans 2x en acteren zelfs 22x! Juist deze uitbreiding van kennis en ervaring zorgt voor een breder perspectief en kansen op een goed idee. Maar ook werken in het buitenland blijkt uit een onderzoek van Frederiques Godart meer kans te geven op een goed idee.
De aanname dan intuïtie dan relevant is ontkracht Grant. Intuïtie werkt alleen in gebieden waar wij ervaring in hebben. (Erik Dane) en juist in een wereld waar veel verandert en steeds het leven onvoorspelbaarder wordt zal juist een goede analyse relevanter worden.
“Great spirits have always encountered opposition from mediocre minds’ Albert Einstein
In een hoofdstuk beschrijft Grant de lotgevallen van Carmen Medina.
Zij was de eerste persoon die bij de CIA gebruik wilde maken van een gezamenlijk internet. Men zag dat bij de CIA niet zitten en Carmen kwam uiteindelijk op een zijspoor terecht. Toch hield zij vol en kwam via dat zijspoor op een belangrijke positie en had nu meer gevoel voor timing waardoor haar ideeën alsnog werden overgenomen. Timing is essentieel maar ook het vinden van de juiste partners om de zaak op een hoger niveau te brengen.
Een andere “original” aanpak is het “Sarick”-effect. Benoem hetgeen waarom men juist niet naar jouw idee moet kijken om uiteindelijk af te sluiten met maar….als je het wel zou doen dan….Deze wijze van communiceren zorgt voor een meer ondersteunende houding van het publiek. De overtuigende aanpak werkt volgens marketing professoren Marian Friestad en Peter Wright niet omdat we dan ons “veiligheidsscherm” gaan op trekken.
Als je ook je beperkingen en begrenzingen aangeeft neigt je publiek naar een meer ondersteunende houding. Ook kom je dan betrouwbaarder over en ook doordachter. Ieder idee wordt door een investeerder bekeken met de bril: “wat is er mis in dit product” als je dat alvast vertelt, vergroot dat het vertrouwen. Ook heeft deze bevestiging van minpunten het effect dat toehoorder meer moeite heeft om te bepalen wat zij zelf aan beperkingen zien.
Het is net Newton: “elke kracht zorgt voor een gelijkwaardige tegenkracht” men denkt: het valt eigenlijk wel mee.
Grant beschrijft meer psychologische processen waar “originals” gebruik van maken, een mooi voorbeeld is om eens het liedje Happy Birthday te tikken op tafel en een ander te vragen welk lied dit is. Slechts 2,5 procent raadt het juiste lied. Hoe goed je ook tikt. Wanneer iemand zijn idee pitcht, pitch diegene zijn of haar idee. Zij hebben het bedacht. Het lied geschreven…Hun idee, hun visie…Men moet dus de ander meenemen in de communicatie. En uitleggen waarom! (Kotter, Sinek). En daarbij nog: Het Sarick effect!
Kies tussen deze 2 woorden: Iktitaf en Sarick welke kies je? Rufus Griscom onderzocht hoe we kijken en wat we gespiegeld willen zien. Bekende ideeën benaderen we positiever. Derhalve is zichtbaarheid van groot belang. Want wanneer we iets al eerder gezien hebben kiezen we voor dat. Darick dus!
Kiezen in een situatie die je niet bevalt.
Je hebt 4 opties: vertrekken, jezelf uitspreken, accepteren en doorzetten of geen aandacht meer geven.
Uiteindelijk gaan deze keuzes over controle en committent.
Je spreekt je alleen maar uit wanneer je weet dat het er toe doet wat je zegt en je enorm om iets geeft. Dan onderscheid Grant ook nog mensen die meer toegeeflijk zijn en diegene die het conflict graag opzoeken. Als je feedback vraagt aan de eerste groep zullen ze je toch niet kritiek geven daarvoor hebben ze een te grote angst voor conflict.
De status van het gemiddelde is de comfortzone waarbij het risico wel eens geprobeerd is en na een tegenslag de veiligheid van de comfortzone opnieuw bevestigde.
De eerder genoemde Carmen Medina slaagde wel uit de comfortzone te komen. Zij benoemde dat zij “mission focussed” was in plaats van de focus op zichzelf te hebben.
Donna Dubinsky was een manager bij Apple en kwam in conflict met Steve Jobs over de distributie. Haar laatste voorstel om de distributie ander aan te pakken werd alsnog aangenomen ondanks alle weerstand. Wat de crux was: output & impact! “Deliver, do your job and do it wel”. Negeren was geen optie, doorzetten wel tot het moment daar was om tegen Steve Jobs in te gaan. Alleen doorzetten had niet gewerkt omdat het je ontevredenheid niet oplost. Alleen vertrek of voor jezelf opkomen waren waardevolle opties.
En; na een fout kun je het altijd overdoen. De meeste mensen zullen dan zichzelf minder censureren en meer nadruk geven op de ideeën.
“ Never put off till tomorrow what you can do the day after tomorrow” Mark Twain.
Uitstelgedrag lijkt de vijand van productiviteit maar kan ook een bron zijn voor creativiteit. Het is dan meer wachten op het juiste moment. Da Vinci heeft de definitieve Mona Lisa na slechts 15 jaar definitief afgerond. Originaliteit kan niet onder haast verkregen worden. Dit vraagt wel een discipline om uit te kunnen stellen. Ontwijk voortijdige keuzes. Het geeft ook een bredere focus. De tekst: “I have a dream” van M.L.King stond niet in de originele tekst. Door de definitieve tekst telkens uit te stellen bleef King open voor nieuwe input die hij eerder wellicht niet gezien had. Mahalia Jackson zei tijdens zijn speech: vertel hen over je droom Martin!. En dat deed hij, spontaan.
Uitstel hoeft geen afstel te zijn. Door te testen en verfijnen met diverse opties komt er een beter resultaat. Bill Gross, oprichter van Idealab, stelt dat timing dan voor 42% invloed heeft op een succesresultaat of niet. Grant maakt onderscheid tussen “movers/pioneers” en “Settlers”. Hij laat zien dat de pioniers en first movers juist vaak niet de meest effectieve resultaten behalen. Pioniers maken 6x zoveel fouten.
Een “settler” komt na de pionier en zij kijken of het anders of beter kan dan de pioniers.
Setters maken minder impulsieve besluiten en zijn minder risicovol. Verder hebben zij meer tijd om naar technieken en processen te kijken die beter kunnen. Ook kunnen zij marktontwikkelingen volgen en klantbehoeften beter duiden. Grant toont ook dat de jongeren niet per definitie meer “original” zijn. Zij komen makkelijker en sneller tot een nieuwe blik op een situatie maar ouderen hebben meer bagage en geduld om het juiste pad soms te kiezen. Zij hebben meer geëxperimenteerd en kunne oude ideeen.
Goldi Locks and trojan horse
Als we allianties zoeken met groepen met dezelfde waarden missen we de optie om vanuit strategisch of tactisch oogpunt juist andere groepen te betrekken. Als we verschuiven van het “Waarom” (Sinek) naar het “hoe” zijn we vaak minder radicaal. Als we daarnaar vragen zijn mensen vaak minder radicaal.
Srdja Popovic.
Bij de servische revolutie heeft Srdja Popovic een belangrijke rol gespeeld. Juist het anders denken over strijd maakte hem succesvol. Ook het gebruik van humor werkt goed. En soms moet je van je “enemies” je “frenemies” maken. In de voetstappen meelopen van je vijand geeft je een voorsprong. En juist een tegenopdracht geven zorgt voor originele oplossingen. Start eens met een onconventioneel uitgangspunt en kijk dan waar het toe leidt.
“We are not brothers keeper…in countless large and small ways we are brothers maker”
Hebben familiesamenstellingen invloed op “original” gedrag?
Laatkomers zijn meer geneigd om risico te nemen. In sport hebben ze vaker blessures en in de politiek en wetenschap kiezen zij eerder radicale invalshoeken (Sulloway). In de risicobenadering zullen zij zich minder zorgen maken. Besluiten gaan minder over wat er verwacht wordt en meer over wie iemand is of wil zijn. Het is niet zo dat alle nakomers zo zijn maar het vergroot de mogelijkheid dat je je in een bepaalde richting ontwikkelt. Eerstgeborenen blijken volgens onderzoek meer dominant, meer gewetensvol en ambitieus te zijn. Zij verdedigen eerder de status qua waar de nakomers het juist uitdagen. Bij de geboorte van een nakomen zijn eerder geborenen geneigd om de regels te bevestigen en hun autoriteit juist te bevestigen ten opzichte van de nakomer. Nakomers kiezen vaker een niche waarin zij excelleren, weg van de mainstream. Grant laat ook de rol van ouders zien wanneer zij opvoeden. “Originals” worden vaker losgelaten en bepaalde waarden worden door de ouder juist belangrijk gevonden. Discipline is volgens Grant wel nodig en komt tot stand wanneer je kinderen de eigen waarden laat kiezen, een eigen kompas laten ontwikkelen en de consequenties van gedrag voor anderen laat ervaren.
het gebruik van woorden is dan essentieel volgens Grant. bevestiging van een goed karakter draagt bij aan een positieve identiteit, in plaats van het bevestigen van gedrag. Bijv. zeg: “wie wil een helper zijn?” in plaats van “wie wil helpen?”.
Wat betreft rolmodellen zijn ouders niet de beste rolmodellen. Juist rolmodellen die maatschappelijk van belang zijn zijn beter en zelfs fictieve rolmodellen (boek/film).
“in fact, the only sin which we never forgive in each other is difference of opinion”
Ralph Waldo Emerson
Diversiteit in culturen stimuleert “origanal” gedrag. Grant laat zien dat verscheidene Blusprints van culturen niet het gewenste gedrag opleveren. Negatieve feedback durven geven is daarbij essentieel.
“Before you criticize people, you should walk a mile in their shoes. That way, when you criticize them, you’re a mile away end you have their shoes”
(Jack Handey, Saturday Night Live, deep thoughts)
Starters op werkplekken zijn de beste personen om kansen te zien om een cultuurverbetering in te zetten. Dit vraagt voor managers een “open-deur” policy.
“I learned that courage was not the absent of fear, but the triumph over it…The brave man is not he who does not feel afraid, but he who conquers that fear.” Nelson Mandela
Grant haalt Lewis Pugh aan; zwemmer op de Noordpool. Hij start als een defensieve pessimist en haalt daar zijn motivatie uit, om zijn tegenstanders te ontmoedigen.
Maak de angst je vriend zegt hij.
Angst is een intense emotie die je niet moet onderdrukken maar juist de energie omzetten naar een andere emotie. Angst komt voort uit hetgeen we verwachten. En dat dat negatief zal zijn.
Als we het Go-systeem activeren door bv enthousiasme kijken we naar de positieve kanten en mogelijkheden.
In het verzet (Servie en elders) blijkt dat mensen de angst overwinnen door het Go-systeem aan te zetten door kleine acties die een signaal geven naar een grotere groep. (Blueprint for a revolution, Srdja Popovic) Deze acties zijn klein in de daad maar in kwantiteit groot.
Ook Kahneman laat zien dat hetgeen je niet wil juist ook kan motiveren, wat zijn de kosten als je niet verandert. Als de voordelen tot verandering niet groter zijn gaat het stopsysteem in werking. we willen dan behouden wat we hebben.
Kortom het boek levert een scala aan inzichten om te durven!
We hebben allemaal wel eens “iets” gedurfd in ons leven.
In deze interviews spreek ik met mensen die ik een tijd terug heb ontmoet en nu opnieuw ontmoet. Ik ben benieuwd wat zij in dat tijdspad gedurfd hebben.
Ik heb Corine Stam – Kraakman in de jaren ’90 ontmoet. Ik kwam bij Stiching IBO en daar was zij een van de trainers. Ik kende haar al vanuit de samenwerking van Arbeidsvoorziening en Maatwerk. Samen met Tineke Pover was zij een van de experts om jongeren te motiveren richting werk.
En op enig moment besloot zij om met haar partner Jaap te verhuizen naar Zuid Frankrijk om daar Le Val Marie (hotel met 17 kamers en een restaurant) over te nemen.
Dit is een “IK VERTREK” verhaal maar dan ten positieve.
Tevreden gasten, gastheer, gastvrouw bij Cotes de Vermeille
De voorgeschiedenis:
In die tijd werden de vriendinnen van Corine in dezelfde leeftijd veelal zwanger en startten met huisje, boompje, beestje. Niet Corine! Haar gedachte was bij haar vertrek: het kan tegenvallen en het is niet onomkeerbaar.
Het begin was heel moeilijk. Er was geen internet, geen booking.com en het restaurant liep in het begin helemaal niet. Pas toen zij in de pauzes met flyers de parkeerplaatsen op ging op zoek naar Nederlandse en Britse auto’s, kregen we veel nieuwe gasten en werd het enorm druk.
In oktober gingen ze terug naar Nederland en kon zij weer bij IBO terecht. Dit was zo vooraf gepland. Ook het daar op volgende seizoen vertrokken zij weer in maart naar Argeles om keihard te werken.
Corine: “Ik heb toen wel officieel mijn werk bij IBO opgezegd en het huis verkocht. Toen ik in oktober weer in Nederland kwam, verveelde ik me en belde ik Saskia (directeur van IBO). Ik kon weer bij IBO werken omdat er iemand ziek was. Onze eerste twee jaar deden we niets anders dan werken. Eerst in Frankrijk, daarna weer in Nederland. na 2 jaar werd het hotel verbouwd tot een restaurant en runden we 19 seizoenen lang de horeca op een 5 sterren camping.”
Inmiddels runt zij sinds 2019 een Chambre d’hôtes in hetzelfde Argeles sur mer. In deze lastige tijden gaat dat vooralsnog goed. Het eerste jaar kwamen er gasten van over de gehele wereld. Nu , door Corona, heeft ze voornamelijk hele leuke Franse gasten. Corine: “Beide Coronazomers gaan heel erg goed. Het is erg druk (Er komen veel Fransen en ook een paar andere nationaliteiten): de mensen willen er echt uit en zijn op zoek naar iets kleinschaligs met persoonlijke aandacht!”
Zwembad Cote de Vermeille
Verder hebben Jaap en Corine een zoon. Hij heet Bram is geboren en getogen in Frankrijk en is een echte Ajacied. Inmiddels is hij voor de middelbare school geslaagd. Echtgenoot Jaap was en is kok en werkt er naast met zijn bloementransport bedrijf.
We voeren het gesprek verder aan de hand van de 8 attributen die durven kunnen ontwikkelen.
Braintrainer
Het brein werkt volgens een lefsysteem en een durfsysteem. Keuzes worden primair of meer secundair gemaakt, intuïtief of weloverwogen.
Corine vindt zichzelf meer een durftype dan een leftype: “Ik ben meer van het durf, eerst voor en nadelen afwegen. Frankrijk was een grote stap maar ik had afgesproken met Saskia dat als ik terug moest zij mij mijn oude baan terug zou geven. Ik had de deal dat ik 9 maanden verlof zou nemen en in november weer mijn functie zou oppakken. Saskia zei DOEN! Er werd een tijdelijke vervanger aangesteld en toen ik in november terugkwam, kon ik gewoon weer verder gaan waar ik gebleven was.”
Attribuut 1 Train the brain
Een stap die niet heel erg groot was in Corines ogen. “Ik had de garantie dat mijn baan en mijn huis er nog was na het eerste seizoen. Het ergste dat had kunnen gebeuren was dat onze relatie geen stand zou houden tijdens dit avontuur. Maar het tegendeel bleek waar, we bleken een heel goed team te zijn.”
Daarbij hielp het Corine ook om “worst case scenario’s” voor te stellen.
Wat is het ergst dat kon gebeuren? De relatie kon spaak lopen, we kiezen te snel….
De keuze om het huidige pand, de villa, te kopen waar ze de chambre d’hôtes heeft gecreëerd, was wel een snel besluit. Ze namen wel enig risico, want echt goed vooronderzoek hadden ze niet gedaan. Maar zij hadden door 20 jaar keihard te werken in het restaurant de schaapjes op het droge zodat er niet veel geleend hoefde te worden. Jaaps zijn motto en inmiddels ook haar motto: je moet het huisje bij het schuurtje laten. Je stokje niet te ver zetten, maar wel nieuwe keuzes durven te maken.
Wat wel opvalt is dat Corine altijd andere keuzes maakte dan anderen. Ik vond het destijds interessant dat zij vroeger voetbalde: altijd al idolaat over voetbal en Ajax was. Ik kende geen vrouw die dat deed.
Corine beschrijft zichzelf als geen “meisje meisje” zij ging haar eigen gang. Zij kon ook op een andere manier stoer zijn, bv. “IK rook niet!” terwijl anderen dat wel deden.
Accepteer angst en ga ermee om;
Hoe keek en kijk je naar je eigen kwetsbaarheid? Hoe ging en ga je met angst om?
De eerste tijd in Frankrijk was best angstig. In Nederland was zij iemand; zij deed “Melkertgroepen” en voor IBO! Zij was mentor, expert van de jongerengroepen, kon rapporten schrijven en haar gedachten goed onder woorden brengen. In Frankrijk was dat anders:
“Ik was opeens de vriendin “van”…. ik moest op zoek naar mijn eigen identiteit in Frankrijk.”
Attribuut 2 Accepteer Angst
Zij deed dat door heel hard aan haar Frans te werken. In het begin met een boekje en alle woorden opschrijven en die weer oefenen. Zij weigerde Engels te spreken en sprak zo goed als het kan Frans met handen en voeten. “In het begin durfde ik de telefoon niet op te nemen, bang dat ik niet uit mijn woorden zou komen . En op een dag besloot ik opeens om het wel te doen, toen nam ik een reservering aan en dat lukte!
Dat was echt een omslagpunt. dat gaf zo ontzettend veel zelfvertrouwen.”
Corine accepteerde haar angst door zich kwetsbaar op te stellen, excuses aan te bieden en durven te falen.
De context en de competenties;
Binnen welke context durfde je meer of minder? Wat werkte er wel of niet? Welke competenties heb je ontwikkeld daarbij?
“Voordat we begonnen met huidige plek. Nam ik voor een tijdje een baan als vertegenwoordiger van producten. En toen dacht ik opeens: … “Oh chips”, ik ben geen vertegenwoordigster”. De zenuwen gierden door haar lijf!. Vanuit de AMA (Academie Mens en Arbeid) had zij geleerd de RET (Rationeel Emotieve Therapie) te gebruiken en te relativeren: wat is het ergste wat er kan gebeuren?
Corine Stam Kraakman is Zen
De waarde-code; Welke leidraad heb je inmiddels voor jezelf ontwikkeld? Wat is voor jou het juiste midden?
Corine maakt gebruik van helpende gedachten. Zij weet van zichzelf dat zij perfectionisch kan zijn en dat zij meer moet loslaten. Een leidraad in haar werk is:
“Mensen benaderen zoals ik zelf benaderd zou willen worden; wat zou ik dan zelf willen?”
Attribuut 4 Waarde code
En destijds bij de start: “Wat je ook doet, het is altijd een leerervaring, je bent altijd een ervaring rijker…” en
“Als je iets wil moet je het doen en niet achteraf: Goh , hadden we dat maar gedaan….”.
Het moment van durven: het kantelmoment; Wat was jouw kantelmoment en wat zei jouw ethische stem?
Er zijn diverse kantelmomenten geweest. Dankzij Jaap en haar opbouw van zelfvertrouwen kreeg zij meer vertrouwen en steun. Ook van de gasten krijgt zij dat. Bevestiging op het kantelmoment is van belang. Corine: “Van geen bevestiging naar wel bevestiging!”
Corine houdt er niet van om mensen teleur te moeten stellen. En toch heeft zij in die momenten het geleerd toch te doen.
Attribuut 5 Kantelmoment
Verder checkt Corine in het moment of zij er zelf genoegdoening uit krijgt en uitgedaagd wordt.
“Het lukt telkens weer omdat ik de lat niet te hoog zet maar wel blijf bewegen!”
Word een risicomanager! Hoe weeg jij risico’s af? Toen en nu?
Attribuut 6 Risicomanager
Corine: “Ik heb echt uitdaging nodig!”.
Zij weegt de risico’s af door zelfspraak: wat is het ergste wat kan gebeuren?
Toch ook is er altijd de financiele risico-component. Corine en Jaap willen altijd een borging hebben wat betreft zakelijke keuzes. Zij gaan uitdagingen aan waarvan ze eigenlijk weten dat ze er goed in zijn (ook als ze het nog nooit eerder gedaan hebben).
De chambre d’hôtes bestond niet, die hebben ze zelf gecreëerd. En ze zijn beide hele harde werkers: “Jaap heeft twee rechterhanden en Corine is heel goed met plannen en organiseren. Voor iemand anders zien onze stappen er heel gedurfd uit, maar wij weten wat we kunnen en nemen niet veel risico vinden wij.”
Deal met belemmerende factoren & Pak de positieve kansen! #hoedan? Toen en nu?
Attribuut 7 Deal factoren
Corine weet de belemmeringen van zichzelf. En als deze een rol spelen kan Jaap het over nemen.
Zij gaat uit van positieve kansen en zoekt naar de succesfactoren. “Het geeft ook goed gevoel als iets lukt en ik word blij en energiek van positieve feedback! Dus het gastenboek is dan belangrijk om daar uit weer positieve kansen te vinden!
“Ik kreeg laatst een SMS van een vertrokken klant: “verander niets!” “
Support en borging: Welke personen in uw omgeving werk(t)en stimulerend in relatie tot jouw doelen?
Attribuut 8 Support en borging
“In eerste instantie natuurlijk Jaap! Die kan mij echt een spiegel voorhouden als ik van een mug een olifant maak of als ik me druk maak om een lastige gast.”
Maar ook Corine’s moeder: “Zij was er altijd voor me en gaf ruimte. Zij beoordeelde niet en liet me vrij in mijn keuzes maar ze liet me ook mijn eigen fouten maken “Ik weet nu zelf hoe belangrijk dat is met mijn eigen zoon.”
We hebben allemaal wel eens “iets” gedurfd in ons leven.
In deze interviews spreek ik met mensen die ik een tijd terug heb ontmoet en nu opnieuw ontmoet. Ik ben benieuwd wat zij in dat tijdspad gedurfd hebben.
Ik heb Kyra Walhof in de jaren ’90 ontmoet. Zij was een jonge alleenstaande moeder en volgde een training bij Implacement BV om haar leven destijds qua werk op de rails te krijgen.
Kyra Walhof Spring Zensaties
Kyra is vervolgens haar eigen pad gaan volgen met voor- en tegenspoed. Binnenkort wordt zij hopelijk oma en recent is haar bedrijf Zensaties een vestiging midden in de Amsterdamse Jordaan gestart. We volgen elkaar op Social Media en hebben zo nog contact.
We pakken het interview op als een open gesprek. Durven we dat?
We zijn beide actief op social media. Kyra deelt interessante zaken die voor haar in het moment spelen. Zij werkt heel erg in het nu. Haar ervaringen zijn soms intens in haar werk en zij heeft het gevoel dat dat gebeurt. Soms zou zij wel wat zakelijker willen zijn, doordat Zensaties is begonnen als een hobby heeft ze nooit een bedrijfsplan gemaakt of een cursus gevolgd hoe ze zich kan profileren in de zakelijke markt. Van moeder zijn en werken op een basisschool is ze een ondernemer geworden. De leidraad was altijd doen wat goed voelt.
Nu heeft ze een groot bedrijfspand en serieuze vaste lasten, mede daardoor en haar neiging om van rolmodellen af te kijken is ze van plan zichzelf wat meer een zakelijke structuur te geven. O.a. moest ze leren dat ze geld kon vragen en verdienen met iets wat ze leuk vindt.
Zij heeft in haar methode “poppetjes’ ontwikkeld. Die afbeeldingen zijn haar communicatiemiddel. Zo maakt ze haar communicatie met de kosmos visueel en helder, ook voor de leek. Ze geeft graag voorbeelden met humor en wil ingewikkelde stof graag simpel houden.
Bovenal blijft zij zichzelf in haar werk. Zij groeit nog steeds in haarzelf met Zen en met Zensaties.
Kyra heeft heel veel uitdagingen gehad en daarvan geleerd. Dat was “goud” en deelt zij graag.
En waar heeft bij deze groei “durf” een rol gespeeld?
Braintrainer
De plannen die zij uitvoert komen voort uit een beeld dat ze voor zich ziet. Soms is het iets dat uit het niets een paar keer wordt vormgegeven in haar hoofd, een andere keer is het een situatie die ze bij een ander ziet waarbij haar lichaam een sprongetje maakt “dat wil ik ook!”. Zo heeft ze bijvoorbeeld een relatie gehad met een ondernemer, zijn kijk op het leven en de manier waarop hij op de aarde staat waren inspirerend. “Het is dan alsof ik zijn bril even op zet en in zijn lichaam kruip om te ervaren hoe het voelt om zelfstandig te zijn. Ik tune in op datgene wat ik zelf ook zou willen leren. Ik leer mezelf comfortabel te worden met dat gevoel en maak het eigen“.
Belichaming van je wens, zo werk ik ook met Reiki. Je kan je verbinden met energie. Alles heeft een energie. Zo heeft angst ene totaal andere trilling en effect op je lichaam dan vertrouwen. Hier kan je leuke spelletjes mee doen en jezelf goed leren kennen. Schrijven op ene briefje wat je wilt en erop gaan staan, voelen wat het energieveld van je wens met je doet. Daarna kan je jezelf de vragen stellen:
“ wat mag je nog leren om het te realiseren? “ en “ wat is NU de eerste beste stap?”
Dat werkt om mijn koers helder te houden. Ik geloof dat waar een wil is, een weg is.
Zij ziet het voor zich en dat geeft haar blijdschap. “Telkens in mijn leven werkt dit goed voor mij. Toen ik jong moeder was bijvoorbeeld maar ook nu met het in Coronatijd starten met een echte vestiging.”
We onderzoeken samen hoe het systeem tussen fysiek en het brein werkt en hoe je het brein kan trainen. “De een springt in het water en de ander neemt het trappetje!”
Een voorbeeld: “Mijn moeder zei dat toen ik voor het eerst ging lopen, ik eerst rustig zat en observeerde en daarna met een kreet opstond en ging lopen.” Zij merkt dat zij een ‘drive’ heeft die zij niet zo bewust inzet. “Ik heb bijvoorbeeld nooit een bedrijfsplan geschreven.”
Kyra heeft een sterke wil; haar intuïtie is sterk geankerd en gaat als vanzelf.
Haar wil is haar drive. Ook hier geldt weer de kritische vraag, is het niet juist een vorm van DURF om voor iets te gaan tegen je wil in?
Soms doet Kyra iets uit een verantwoordelijkheidsgevoel, maar ze heeft het nodig om daar dan toch nog haar eigen wil van te maken. “Ik wil een goede moeder zijn en veel mensen helpen met Zensaties, alles wat bijdraagt aan mijn idee van “goed” wordt dus mijn wil. Haha Of ik het nou wil of niet”.
We bespreken ook het boek van Hilde Bolt hierbij. Kyra verdiept zich nu meer in astrologie en dit geeft haar ook een beter beeld. “Ik probeer te zijn wie ik ben en te vertrouwen dat mensen daar naar toe komen, ik kan mezelf niet zo goed forceren, het komt op mijn pad.”
Er zijn fases geweest dat er paniek is geweest en dat haar huid dunner wordt. Zij beschrijft een oerveiligheid in zichzelf. “De afgelopen 2 jaar waren de zwaarste van mijn leven, vrienden gingen naar Bali en ik koos ervoor niet mee te gaan, mijn dochter ging uit huis, Corona….en toch startte ik deze vestiging… juist toen startte ik deze vestiging “Dan maak ik mijn eigen Bali hier in de stad” “
Accepteer angst en ga ermee om
Ik ken zeker het gevoel van angst, ik heb ook vaak genoeg angstaanvallen gehad, maar ga dan op zoek naar mijn kalme staat van zijn en train mijn lichaam om in die staat te zijn terwijl ik te maken krijg met triggers die mij angstig of onrustig maken. Dit proces is wat ik noem “JUST ZEN IT”.
“Zo kwam er laatst een grote hond op me af, ik schrok, maar ik schakelde snel omdat ik terug kon halen hoe fijn het vroeger voelde om een hond te knuffelen. Ik scan de situatie en na een paar seconde weet ik of ik erin duik of me terugtrek.”
Kyra creëert dan een balans.
“Van een hele dag alleen mediteren word ik ook niet gelukkig”.
We bespreken het verschil tussen angst accepteren en angst voelen en toch doen. Het verschil tussen lef en durf diepen we uit. “Lef met voorbedachten rade”
Kyra vertelt over “durven, doen en waarheid” dat zij vroeger speelde. Zij durfde alles. “De vraag was echter: wil ik het?”.
De context en de competenties
Durven is ook afhankelijk van de omgeving. Wat voor de een een teken van lef is is voor de ander een comfortzone. “Ik zou bijvoorbeeld eerder ja zeggen tegen ene sprong uit het vliegtuig dan mijn huis opgeven en gaan samenwonen.”
Kyra heeft de les in haar leven om juist eens te settelen op een plek. Met vaste groepen en vast inkomen. Zij krijgt het er benauwd van. Vaste relaties in vaste contexten werken niet voor haar. Haar gevoel van lichtheid wil zij niet kwijt. Omgaan met “benauwdheid’ is een uitdaging voor Kyra. Dat kost wel energie om telkens de keuzes moeten maken.
Kyra gaat alles aan, zij blijft niet aan de kant staan en gaat ermee om. En dan wel op de “voorvoet”…in elke context kunnen springen.
“In bepaalde situaties kan ik de controle weggeven.”
Kyra gaat in het moment in die situatie aan. Zij vertelt dat zij verschillend kan omgaan met bepaalde bewegingen en in moeilijke situaties.
De waarde-code
Vroeger was het mijn dochter en gaandeweg in mijn leven met Zensaties de belangrijkste waarde. Twee plekken waar ik geef waar ik heel goed in ben. Leidraad zijn mijn levenswerken.
“Ik zou heel graag een Ted-talk willen doen om dan eens iets te vertellen van betekenis.” We hebben het over De Steen van Bram Vermeulen: Kyra is een “stenenlegger”.
Het moment van durven: het kantelmoment
“Mijn ethische stem remt eerder. Ik noem het mijn wijze stem.”
Het begin als ondernemer is een voorbeeld van een moment. “Ik vond het leuk, van een hobby mijn werk maken. Ik had een massagecursus gedaan en werkte tegen inkoopprijs van de olie. Het is een opeenstapeling van kantelmomenten, telkens vind ik iets leuk en dan doe ik het.”
Kyra werd gevraagd door een bedrijf, het leek haar leuk om in een samenwerking met een sportschool te werken, maar zij wilde een officieel diploma en een KvK nummer enz. Zij behaalde haar diploma en verzon een naam voor mijn bedrijf. Daar hoorde een website bij en zo rolde het balletje verder.
Haar wens om samen te werken met professionals was toen de drive en alles wat zij moest doen om dat te realiseren deed zij.
“Nu met dit pand is de droom dat ik een warm thuis voor mijn klanten heb en een grote huiskamer voor Reiki en events, huren bij anderen was toch altijd anders dan het beeld wat ik voor me zag. Daarom moest ik voor een eigen pand gaan. Ik heb nu getekend voor twee jaar en zie wel hoe dat uitpakt”.
Kyra gaat door zolang zij haar droom voor haar ziet.
Zo heeft zij tegen mooie uitnodigingen nee gezegd omdat zij het niet voor zich zag. Soms vraagt zij zichzelf af of dat niet juist met DURF te maken heeft. Is het niet de makkelijke weg om te gaan voor iets wat je voor je ziet?
Word een risicomanager!
Ik kan volmondig zeggen dat ik durf heb. Niet dat ik moed heb. We bespreken de concepten “moed, lef en durf” door. Kyra begint standaard aan de lef-kant. “Ik werk met mijn “inner compass”.
Aan de hand van een voorbeeld zien we dat mensen in bepaalde situatie het besef van risico verschillend is. Iemand die zij kent heeft een basiskalmte in kritische situaties. Hij staat standaard in het ‘groen”. Kyra beoordeelt zichzelf kritisch. Zij zou graag meer in controle willen zijn in bepaalde situaties. Door acceptatie ligt er een kans tot ontwikkeling voor haar. Persoonlijke voorbeelden komen langs om te duiden hoe Kyra haar risico’s managet en hoe ik in bepaalde situaties reageer.
Fouten maken en erkennen is essentieel.
“Zodra ik helder voor me zie waar ik heen wil ga ik op pad. Wat ik tegenkom onderweg vind ik zeker niet altijd makkelijk, maar moeilijkheden zijn voor mij geen reden om te stoppen.”
“Ik train mezelf de rust te hebben voor langer termijn plannen, ik ben van nature zeer impulsief. Ik ben dagelijks bezig met mijn eigen motto “what ever you do, just zen it” dat is de balans tussen gaan en even een rust punt vinden. Het mooiste is als ze beide in 1 bestaan, dan heb ik stilte in de beweging en beweging in de stilte. In dat stille midden is mijn kern, mijn wijze stem, of hogere zelf, het zijn maar woorden wat je eraan geeft”.
Deal met belemmerende factoren & Pak de positieve kansen!
Er zijn wat belemmeringen die Kyra meeneemt vanuit haar jeugd: “Mijn ouders waren verschillend in de opvoeding. En de families van mijn ouders waren ook zeer verschillend.
Mijn moeder wilde mijn impulsieve kant altijd beschermen, dat deed ze in mijn ogen door beren op mijn weg te plaatsen. Zij noemde mijn kijk op de wereld wel eens een roze bril.
Ik heb in therapie en gedurende het leven geleerd welke beren mijn realiteit zijn en welke ik niet eens mee hoef te dealen omdat ze van een ander zijn.”
Beide ouders zijn acteurs, het kruipen in een rol heeft ze al vroeg meegekregen. Vroeger speelde Kyra veel toneelstukken met haar vader, haar rolmodel toen was Pippi Langkous .
Haar moeder moest hierin wel de grenzen aan geven, want haar vader kon tot diep in de nacht door gaan met alcohol en snoep, dat was voor een langer termijn doel niet gezond.
De uitdaging die eerder is genoemd, om een balans te vinden tussen korte termijn willen en voor het lange termijn gaan is een patroon dat al vroeg ontstaan is.
Daarom gelooft Kyra dat waar je vandaan komt en wat je hebt geleerd in je jeugd een grote rol speelt bij DURF.
We spreken door over karakter en aard. Kyra gaat er van uit dat zij haar ouders zelf gekozen heeft.
En wat betreft de kansen: “Mijn mindset kan wel eens belemmerend zijn. Mensen dichtbij zien soms wel 6000 beren. Ik gebruik dan een rolmodel en tune ik in hoe de fysieke staat bijvoorbeeld is van die ander. Nieuwsgierigheid werkt bij mij ook goed. Ik was als kind al bezig met boekjes en onderzoeken en opvragen.”
Support en borging
Kyra heeft goede vrienden die haar goed kennen. Zij vraagt hen haar aan te spreken wanneer zij wellicht doorslaat in bepaald gedrag. ”
“Als het niet goed met mij gaat, dan uit ik mezelf. Vrienden, buren helpen mij dan. Als ik niet goed draai, krijg ik de feedback dat ik dan mezelf te laag zie. En dan kan ik weer doorgaan.”
Zij durft echt hulp te vragen. In Bali was zij een tijd alleen en kon makkelijk aangeven wat haar behoeftes waren. Coronatijd was erg lastig: vader was overleden, relatie was over, zij kon niet werken…”Toen heb ik meer uit mezelf kunnen halen dan ik dacht dat ik kon”
Reiki is een grote steun en geeft veel vertrouwen. “En dat ik visualiseer en dat iets voor me zie!”
“Ik heb geen keuzes over mijn kern en alles eromheen daar heb ik invloed op.”
Afsluitend geeft een heldere kern rust.
We spreken af elkaar weer eens te spreken in de toekomst, dank Kyra voor je openhartigheid en je mooie vragen!
